Word jij ook verliefd?
14 februari, 2016 - 00:00 - Jonathan Vandevoorde
Ik heb al 1000 meter afdalen in de benen zitten en het dorp in het dal ligt nog eens 800 meter dieper. Mijn knieën doen zeer, ook al loop ik met wandelstokken. De late middagzon schijnt uitbundig, het is warm en ik ben vandaag nog geen ziel tegengekomen. Zeven uur lang de natuur helemaal voor mij alleen. 800 meter afdalen... verdorie, nog eens anderhalf uur voor de boeg!
De moed begint mij in de bergschoenen te zakken. Het uitzicht is grandioos, maar dringt niet meer tot me door. Twee bergpassen, drie bergdalen: te veel indrukken op één dag wellicht? Met het verstand op nul sjok ik in rap tempo verder. Net op het moment dat ik om een solitair rotsblok heen loop, zie ik aan de andere kant ervan, op misschien twee, drie meter van mij vandaan, een marmot bij de ingang van zijn tunnel. Wat daarna gebeurt speelt zich in werkelijkheid in slechts een paar seconden af, maar registreer ik als een vertraagde film. De marmot veert rechtop en piept een alarmkreet. Omdat ik hem liet schrikken, denk ik.
Maar dan valt mij op dat het dier niet naar mij kijkt, maar naar rechts, naar de lucht. Luchtalarm! Rechts van mij, ongeveer op ooghoogte, zie ik – allemaal in die ene oogwenk – hoe boven de grashelling een arend nadert, op enkele meters afstand halsoverkop 180 graden van koers verandert en klapwiekend weg vliegt. Tegen de tijd dat ik mijn camera in de aanslag heb, is de vogel al te ver weg. Díe is van mij nog meer geschrokken dan ik van hem, zeg ik hardop tegen mezelf, maar mijn hart klopt in mijn keel. Wat een opwindend moment!
Graubünden was mijn allereerste vakantiebestemming nadat ik niet meer samen met mijn ouders in de zomervakantie, maar zelfstandig naar de bergen trok. Drie zomers achtereen werkte ik er in een jeugdhotel. In de vrije uren maakte ik met collega’s uitdagende tochten in de prachtige omgeving. Gebeurtenissen zoals deze vergeet ik nooit meer. Ondertussen ben ik vele malen naar Graubünden teruggekeerd, om er te wandelen, wild te spotten, te skiën en vakantie te vieren met mijn eigen gezin, want het kanton geeft mij altijd dat speciale vakantiegevoel. Het is in Graubünden dat het bergvirus mij voorgoed te grazen nam. Graubünden is mijn eerste liefde en heeft voor altijd een speciaal plekje in mijn hart. Misschien, na het lezen van onze fraaie Bergwijzerspecial, word jij ook verliefd?