De eerste bergbeklimming van Arnold Coster

Arnold Coster woont samen met zijn vrouw Maya Sherpa en zijn dochter in Kathmandu, Nepal. Vanuit daar werkt hij als professioneel expeditieleider en staat regelmatig op een 8000-er. Als enige Nederlander heeft hij drie keer op de top van de Mount Everest gestaan. Maar waar is zijn passie voor de bergen vandaan gekomen?

Wat herinner je je nog van je eerste bergbeklimming?

Mijn eerste echte klimervaring was toen ik een jaar of 16 was in de Verdon in Zuid-Frankrijk. Gewoon op vakantie met mijn ouders, net zo als vele andere Nederlanders.
Ik had besloten om een rotsklimcursus met een gids te doen. Na twee dagen geoefend op kortere routes gingen we dan eindelijk een Multi-pitch route doen van 8 touwlengtes, max 6a.
Ik was een touwgroep met een Frans meisje en de gids klom samen met een vader en zoon. Het meisje met wie ik klom had meer ervaring en zou voorklimmen, echter na twee touwlengte zag zij het niet meer zitten en werd mij een zooi setjes (karabiners om in de haken te klippen) gegeven. Ik kreeg dus een spoedcursus voorklimmen en ik kan je vertellen dat inklippen van het touw in het setje echt niet zo eenvoudig was als het leek! Natuurlijk de route uitgeklommen zonder problemen en vanaf dit moment “verslaafd”!

Terug in Nederland ben ik op zoek gegaan naar klimhallen, toen waren er nog niet zoveel dus lekker makkelijk kiezen. Ik heb daar mijn “klimmaat’ ontmoet en het jaar erop hebben we samen de Mont Blanc geklommen, mijn eerste echte berg. We waren totaal verslaafd aan de bergen. 3x per week in de klimhal, weekenden in België of zelfs een kort tripje naar de Alpen en natuurlijk elke vakantie zo lang mogelijk ergens in de Alpen blijven.

Wat is je meest indrukwekkende beklimming geweest?

Mijn eerste expeditie in de Himalaya in 2003 naar Manaslu 8156m. Dit was een hele goede leerschool voor mij. We waren een van de weinige teams op de berg en er lag enorm veel sneeuw. Ik denk dat er in totaal meer dan 15 meter verse sneeuw was gevallen. Al snel haakten alle andere teams op de berg af en bleven we als enige over. Meerdere malen zijn onze kampen totaal weggevaagd en hebben we keer op keer opnieuw touwen uit moeten hangen. Zelfs op het laatst hadden we bijna geen eten meer. We zijn er zo lang mogelijk gebleven, 75 dagen! Maar helaas geen succes in de zin van een top, maar een van de grootste leerervaringen van mijn leven.

Met wie ga je meestal de bergen in?

Vroeger had ik een vaste kilmmaat “Silvester Klumpers”, maar tegenwoordig werk ik als professionele expeditieleider en ga ik met groep tussen 10-20 man op pad. Deze mensen komen van alle windstreken en uit elke bevolkingsgroep, wat mijn werk erg interessant maakt!

Wat vind je het leukste aan bergbeklimmen?

Voor mij is het een totaal pakket: het reizen, het internationale karakter, de natuur, het gevecht tegen de elementen, de planning en natuurlijk de fysieke uitdagingen.

Wat vind je het moeilijkste aan bergbeklimmen?

Om gemotiveerd te blijven als alles fout gaat...

Wat is je grootste bergprestatie geweest tot nu toe?

Voor mij was de beklimming van Makalu in 2010 mijn meest bijzondere. Ik had een expeditie georganiseerd met mijn eigen bedrijfje Outware treks & Expeditions voor wat vrienden.

Makalu is een erg afgelegen berg met een 12 daagse trek naar het basiskamp, wat logistiek gezien een enorme uitdaging is. Je hebt honderden dragers nodig om al het materiaal en eten op zijn plaats te krijgen. Makalu is een van de minder beklommen 8000-ers en na kamp 2 op 6800m erg uitdagend. De route naar kamp 3 is erg steil en ook tijdens de topdag klim je door een steil couloir naar een hele “luchtige” graad. Aan beide zijde gaat het 3000m recht naar beneden; de ene kant Tibet in en de andere kant Nepal. De top is zo klein dat er maar één persoon tegelijk op kan…

Hoe motiveer je jezelf om op moeilijke momenten toch door te gaan?

Zo lang ik nog steeds in mijn “comfort zone” ben ga ik door. Als ik mijzelf kan overtuigen dat het nog haalbaar is, de moeite waard is en niet te gevaarlijk blijf ik door gaan. Ik klim echter wel voor mijn plezier, dus als ik het niet meer leuk vind stop ik!

Waardoor is je liefde voor bergen en klimmen ontstaan?

Ik denk dat dit in mijn genen zit. Toen ik een jaar of vijf was en met mijn ouders ging bergwandelen in de Alpen, zei ik al tegen mijn moeder dat ik hier wel wilde wonen.
Vanaf het moment dat ik zelf kon bepalen waar ik heenging, ben ik altijd op zoek geweest naar een manier om zo lang mogelijk in de bergen te kunnen zijn. Sommige mensen vinden de zee een uitdaging, andere de dichte oerwouden in de wereld, ik ben gewoon gek van de bergen!

Wie is je voorbeeld?

Ik heb niet echt een voorbeeld, maar soms droom ik er wel van om de tijd van de pioniers te leven zoals: Eric Shipton, George Mallory... Nog geen vliegtuigen en de hele wereld nog om te ontdekken!

Welke berg zou je ooit nog eens willen beklimmen?

Ik zou wel alle veertien 8000-ers willen klimmen. Ik heb al meer dan tien keer op de top van een 8000-er gestaan, maar ik herhaal vaak toppen voor mijn werk*, dus dat telt niet!
In 2014 wil ik naar de Noordzijde van K2 gaan, een erg afgelegen kant waar maar weinig mensen komen. Er is een goede kans dat we daar het enige team zijn. De Noordzijde is naar mijn mening moeilijker, maar veiliger dan de Pakistaanse kant.

Welke andere bergsport lijkt je uitdagend om een keer te doen?

Ik ben een fanatieke mountainbiker. Wanneer ik thuis in Kathamandu ben, spring ik bijna elke ochtend op de mountainbike om met een paar vrienden de Kathmandu-vallei onveilig te maken. Het mooie van deze sport vind ik dat je alleen een fiets nodig heb en het bijna overal kan doen. Je gaat gewoon voor een paar uurtjes de deur uit en komt daarna gewoon thuis en doet je ding daar weer.

Heb je nog een bijzondere of onbekende wandel/klimtip?

Ik zou zeggen; kom eens naar Nepal! Er is hier van alles te doen, van 2-4 daagse wandel tochten tot de great Himalaya trail, eenvoudige trekking peaks (6000m hoge bergen) tot Mount Everest en een waar mountainbike paradijs!

Is er nog iets dat je kwijt wil?

Ga doen waar je van droomt. Een expeditie is echt niet zo ver van je bed als je misschien denkt.
Net zo als in elke andere sport zijn er allerlei moeilijkheidsgraden; kies wat bij je past en ga op pad!

*Ik woon al acht jaar in Kathmandu en werk als professioneel expeditieleider voor www.summitclimb.com en mijn eigen bedrijf Outware treks & Expeditions.