Fietsen en bergwandelen in Noord-Italië

Bolzano in Zuid-Tirol, Noord-Italië is een waar walhalla voor de fiets- en wandelliefhebber. Je kunt jezelf meten met de renners van de Giro d'Italia door steile bergen te beklimmen, te fietsen door prachtige valleien en langs schitterende meren. De wandelaar kan zijn hart ophalen in het grootste Nordic Walking gebied van Europa.

Tekst & fotografie: Tjeerd Langstraat

Helse uitputtingsklim naar de Kronplatz

Vanuit ons hotel zien we de weg naar de top; een lange kronkelweg naar de nog altijd besneeuwde vlakten van de Kronplatz (Plan de Corones, Dolomieten). Elk jaar, zo rond de 16e etappe van de Giro d'Italia, vindt er een tijdrit plaats van net geen 13 km naar de top van de Kronplatz op 2.275 meter. Een berg die wordt gevreesd, verguisd en aanbeden. De laatste zeven kilometer bestaat het wegdek uit niet meer dan stoffige gravel en losse steentjes. De gehele klim heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9% en de slotkilometer heeft zelfs een gemiddeld stijgingspercentage van 13% met een piek tot 24%!

Mijn reisgezel en ik besluiten om op de mountainbike (want voorzien van een derde tandwiel, dus meer versnellingen) een poging te wagen de machtige Kronplatz te bedwingen.

We vertrekken na een voedzaam ontbijt vanuit Olang, een slaperig dorpje aan de voet van de Kronplatz. De eerste kilometers voel ik mij oppermachtig. We suizen door gele paardenbloemvelden en zien in de verte de wit besneeuwde toppen van de Kronplatz en Mongueleo.

Op het eerste vals plat voel ik echter de verzuring al optreden en mijn reisgezel maant mij tot rust. Gedurende de klim die sneller dan verwacht wordt ingezet, neemt hij het voortouw en rij ik in zijn wiel. Ik geniet steeds minder van de omgeving, ben alleen met mijn ademhaling bezig, zweetdruppels glijden inmiddels onder mijn zonnebril door en prikken in mijn ogen.

Ik raak verder achter en we besluiten ons eigen tempo aan te gaan houden. Ik puf, ik kreun, ik steun. Ik fiets van bocht tot bocht, elke beklimming en elke volgende bocht is een nieuw doel. Ik wil weten wat er op mij wacht als ik de volgende bocht door ben. Wanneer ik op een derde van het parcours ben stap ik af. Mijn benen trillen en houden me bijna niet meer. Ik leun tegen de vangrail en sta op het punt om over te geven. Mijn luchtpijp voelt aan als een loden pijp die geen greintje meegeeft en het huilen staat mij nader dan het lachen. Ik zak op de grond en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen, ik slik mijn braaksel weg en duizel.

Na een kwartier stap ik weer op, stel mij zelf ten doel om weer een minuutje te pakken, weer een volgende bocht. Ik ga staan, weer zitten, schakel, zwaar verzet, licht verzet, nog een minuutje door, een half minuutje, mijn benen knallen uit elkaar, ik kom lange tijd niemand tegen. Een 'loner' op de Kronplatz, ik ga kapot, stap af, stap weer op, weer een minuutje, tot de volgende bocht.

En ik stap definitief af. Alle clichés zijn waar: je komt jezelf keihard tegen bij het beklimmen van een berg. Mijn reisgezel komt een halve minuut later met een grote glimlach op zijn gelaat naar beneden. He made it. We drinken een cola om onze magen tot rust te brengen (bedankt Michael Boogerd voor de tip) en dalen af. We genieten van de prachtige, snelle afdaling, ik baal van het niet bereiken van de top. Eenmaal beneden vleien wij ons neer op het terras van Hotel Am Park in Olang en doen ons tegoed aan een stevige maaltijd.

e-Biken door de Gsiesertal Vallei

Een strakblauwe lucht, een graad of 25, helgele weiden, witte bergtoppen en dichte bossen. Dat zijn de minimale ingrediënten waarmee wij door de Gsiesertal Vallei fietsen op onze e-Bikes. In plaats van de mountainbikes fietsen wij vandaag op een Frisbee e-Bike door het landschap. Toegegeven, het is een stuk minder sportief dan op eigen kracht de Kronplatz beklimmen, maar op sommige dagen dient het gemak de vermoeide mens.Vanuit S. Maddalena dalen wij af richting de pittoreske dorpjes S. Martino en Colle. De route voert ons door in bloei staande weiden, glooiende heuvels en schitterende vergezichten.

Onderweg doen wij ons in restaurant Durnwald tegoed aan 'Knödel mit Wildragu'. Een typische Zuid-Tiroler dis. Gesterkt door de zware maaltijd zoeven wij verder, op weg naar het middeleeuwse stadje Brunico. Eenmaal in Brunico kun je je hart ophalen bij de talloze leuke winkeltjes met streekproducten, kleine ambachtelijke winkels en voor de liefhebber zijn er uiteraard ook genoeg kledingwinkels.

Nordic Walking in Zuid-Tirol

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik wat sceptisch stond tegenover nordic walking. Superlatieven te over om nordic walking een stempel op te drukken, maar niets is minder waar: mits je de sport goed beoefent is het heerlijk afzien en train je maar liefst 80% van je rug-, borst- en armspieren!Het nordic walking park aan de voet van de Kronplatz is het grootste park in Europa, en strekt zich uit van Pfalzen tot Brunico en van Olang tot Rasen.

Park is eigenlijk niet het juiste woord voor de prachtige natuurgebieden waar je doorheen loopt. Je kunt prima uit de voeten via het zeer goed bewegwijzerd wegennet van meer dan 275 km met vele lichte en middelzware tochten met verschillende hoogteprofielen.

Om deze trendsport in het prachtige natuurdecor van het Pustertal en de Dolomieten intensief te kunnen uitoefenen, bieden instructeurs verschillende tochten en cursussen aan (inclusief verhuur van carbonstokken en cardiotoestellen). Het programma reikt van initiatieworkshops, nordic walking kennismakingslessen over lichte nordic walking tochten tot aan de High-Nordic-Walking-Day en vele andere tochten.

Bereikbaarheid

Zuid-Tirol is prima te bereiken. Transavia.com vliegt regelmatig op Innsbruck en Venetië vanwaar je in 2 uur in Brunico bent. Je kunt op beide vliegvelden een auto huren of met de trein verder afreizen. Afstand vanaf Utrecht is zo'n 1.050 km. Met de auto ben je dus al in een goede 12 uur ter plaatse.

Meer informatie kun je vinden op www.kronplatz.com.