Het verborgen dorp bij de Goescheneralp/Dammagletscher

Het is alweer een tijd geleden dat mijn man en ik deze wandeling samen maakten, maar hij blijft schitterend. Dit keer was het in de herfst. 

Het was een mooie herfstdag. Met de auto op weg naar Goeschenen waar we daarna de afslag Goescheneralp namen. Vervolgens kom je dan op een kleine, geasfalteerde landweg waarbij je je gelijk midden in de Alpen ver van de autobahn waant. Ook deze ongerepte, mooie natuur ligt maar een paar kilometer van de Autobahn a2 verwijderd. Na 10 tot 15 minuten gereden te hebben langs kleine boeren, kom je uit bij een stuwdam waar je de auto kunt parkeren.

De natuur is overweldigend mooi. De Dammagletscher bij de Goeschenernalp komt als het ware al naar je toe. Aangezien het al oktober is kunnen we niet de volledige wandeling om het stuwmeer maken.  We nemen de zonzijde. Een klein wandelpaadje loopt omhoog. Gelijk een goede warming-up. Overal bloeit nog heide.  We komen uit bij een klein vennetje met een prachtig uitzicht op de Dammagletscher. We genieten volop!We vervolgen onze weg tot we uitzicht krijgen op het stuwmeer: het stuwmeer waar ooit een dorp was met bewoners.

  Klein stukje geschiedenis, dat maakt een wandeling altijd nog specialer.In Zwitserland worden soms ook kleine dorpen geruimd om er stuwmeren te maken om zo gebruik te maken van de waterkrachten voor de elektriciteitscentrales. In 1960 werd begonnen met de bouw van de stuwdam.  In 1963 werden de 100 bewoners van het dorpje Goescheneralp verhuisd naar het verderop gelegen dorp Goeschenen en werden de huizen en kerk onder water gezet. 

We wandelen verder, genietend van het uitzicht.  Hier zijn genoeg wandelwegen naar hutten toe, waar je ’s nachts goed kunt verblijven. We hebben de Dammahuette al in het zicht, nog 21/2  uur lopen en we zouden er al zijn. Erg verleidelijk maar toch maar niet, later...

We gaan zitten, het wordt al later en de zon gaat onder. De gletscher, groot in omvang laat ons van zijn mooiste kant zien. Veel alpinisten zullen daar al overheen gelopen zijn. Hopelijk wel goed gezekerd want ook daar rollen de nodige stenen naar beneden.

Goescheneralp, het gebied midden in de alp rijk van kristallen. Kans is groot dat als je hier in de rotsen gaat hakken, je een groot stuk kristal vindt. Echter, ook kristal geeft de bergen de schoonheid die ze nu hebben.  Laat de natuur met rust...

Goescheneralp, een wandelgebied voor dagwandelaars, voor kletteraars, voor meerdaagse wandelaars en alpinisten. Een ieder kan zijn hart hier ophalen. Je kunt uitkomen bij het Furkagebied, in het Sustenpass gebied, kortom: vele mogelijkheden.

Goescheneralp, een lawine gebied. Ook hier is regelmatig groot natuurgeweld met lawines en overstromingen. De natuur laat niet met zich spotten en dan helpen ook niet altijd lawine schermen.   

De zon gaat steeds lager staan, met pijn in het hart besluiten we terug te lopen.  Terug gekomen bij de stuwdam staat een klein houten gebouwtje wat ons nu pas opvalt. Je kunt er diverse etenswaren kopen uit Kanton Uri  en van de streekboeren.  We besluiten een Urnerkaese te kopen.  Hij was heerlijk met een glaasje Fendant uit Kanton Wallis erbij.   We gaan weer terug naar ons vakantiehuisje bij de Vierwaeldstaettersee, helemaal stil van de schitterende indrukken die we deze dag hebben opgedaan.  

De Murmultieren fluiten ons na... blij dat ze het rijk weer alleen hebben. 

foto bron Goeschenen vroeger: www.galp-projekt.ch

foto bron Dammahuette: http://www.panoramio.com/photo/68391044 van Uwe Haentsch