Wildkamperen: ben jij al verslaafd?

Tegenstrijdig is deze blog zeker. Waarom zou ik vertellen over de mooiste manier om door de bergen te zwerven terwijl ik het liefst zo min mogelijk mede (wild)kampeersders zie? Zeker, het stelt eisen aan comfort en vraagt een zekere inspanning. Ik schrijf deze blog omdat ik wil laten zien hoe prachtig het is en drempels weg wil nemen die veel mensen zien.

Foto en tekst Matthieu Veldhuis, NatuurGeweldig.nl

Enkele ingrediënten van het wildkamperen

Sommige mooie dingen ontstaan uit een zekere schaarste. Mijn eerste omzwervingen in de bergen gingen gepaard met een lege beurs. Wildkamperen bleek een uitkomst. Uitkomst? Het was een schot in de roos! Er zijn zo veel redenen waarom dit voor mij dé manier is om in de bergen te verblijven.

• zelf omhoog gedragen eten is het allerlekkerste eten
• helemaal alleen zijn en de dankbaarheid voelen dat jij hier mag zijn
• je sterk en onafhankelijk voelen
• de eerste kop koffie in de ochtend terwijl de zon over de bergen kruipt
• al je gevoelssprieten staan vol open: kijken, ruiken, voelen, horen
• niet weten waar je de volgende nacht zal slapen. Alles is scherper.
• lang en diep slapen. Ook omdat het licht vroeg uit gaat, je de hele dag buiten bent geweest en je je fysiek hebt ingespannen.
• je verbroedert snel en diep met je tochtgenoten
• leren de elementen te nemen zoals ze zijn

En zo kan ik nog wel even door gaan.

Wil jij het wildkamperen leren of wil je het gewoon doen?

In mijn ervaring werpen mensen voor zichzelf drempels op. Belangrijk daarbij is dat het moeilijk voor te stellen is allemaal. Je loopt met een behoorlijk gevulde rugzak, je weet niet hoe dat is om zo hoog in een tent te slapen. Hoe weet je waar je de tent neer kan zetten, wat zijn de regels überhaupt en waar is het mooi? En die vragen zijn terecht. Het is niet iets dat je eenvoudig leert.

Er zijn mensen die het willen leren en er zijn mensen die het willen doen, maar niet per se willen leren. Wat je motivatie ook is, het geeft mij enorm veel plezier om iedereen met zijn eigen insteek op weg te helpen. Want ik wil dit graag delen. Ik wil laten ervaren wat het is om helemaal alleen boven in de bergen te staan! 

Waar kun en mag je wildkamperen?

Dichtbij en in Nederland zijn er opties om een en ander uit te proberen. Zo heb je in België en Nederland verschillende varianten. In Nederland heet het slapen bij de paal en in België wordt het bivakzone genoemd. Het zijn rudimentaire plekken waar legaal mag worden gekampeerd.

Duitsland kent ook mogelijkheden om dieper de natuur in te trekken en daar heet het trekking camps. Een meer bekende route is de Soonwaldsteig . Noorwegen in het bijzonder, maar Noord Scandinavië in het algemeen, biedt veel mogelijkheden. Schotland is bij uitstek geschikt en in Engeland zijn een aantal plekken waar legaal kan worden gewildkampeerd.

De Alpenlanden zijn divers qua regels. Zo heeft in Oostenrijk iedere provincie zijn eigen regels, Frankrijk aparte regels bij de natuur parken en heeft Zwitserland de meest heldere regels. Italië kent een algemeen verbod en door de tijd heen verschuift daar ook weleens iets. Er is kortom heel veel uit te zoeken voordat het feest kan beginnen.

Paklijst en lessen

Voor iedereen zijn er een aantal vuistregels. De paklijst is daarbij van groot belang. Je vindt een goede basis-paklijst op Bergwandelen.com waarvoor ik een aantal wildkampeer weekenden en een zomerreis organiseer.

Drinkwater

Een belangrijk onderwerp van het wildkamperen en de paklijst is de waterzuivering. Daar alleen al kan ik een volledige blog over schrijven, want je kan middels een pil chemisch reinigen, met een filter organismen eruit pompen, koken, of met UV licht de ziekmakers lamleggen. En er zijn veel verschillende organismen die je niet in je drinkwater wil en die een specifieke aanpak vragen. 

Goed materiaal is essentieel

Sterk en toch licht. Voeding die eenvoudig te bereiden is, goed smaakt en de juiste verhouding heeft om in je behoefte qua energie en herstel te voorzien. Een van de mooiste lessen die ik heb geleerd is het zoeken naar de beste balans tussen comfort en gewicht. Ofwel, neem ik een stroomwafel mee voor in de avond of bespaar ik me dat gewicht? Neem ik die 4 seizoenen tent mee die een kilo meer weegt, of vertrouw ik erop dat de 3 seizoenen tent het ook goed zal doen in het onvoorspelbare weer van de bergen?

Op een aantal zaken bezuinig ik niet. Bijvoorbeeld verse filterkoffie en een ruime keuze aan diverse snacks voor onderweg. Denk hierbij aan noten, kaas, worst, ontbijtkoek, chocolade, repen en de bekende hartkeks. Maar ook muesli en suikerbrood. En neem vanwege de gevulde rugzak altijd wandelstokken mee. En er is natuurlijk ook een code waaraan je je dient te houden. 

Do’s and dont’s

In al die honderden nachten ben ik slechts één keer weggestuurd. In Schotland notabene. We stonden, hadden we niet gezien, in de buurt van een landhuis dat slechts met een boot bereikbaar is en waar dus mensen verbleven. Er dook ineens iemand op die met gevoel voor theater declameerde: ‘We’re gonna shoot rabbits in 10 minutes, we’re gonna shoot rabbits in 10 minutes’ etc., etc. We pakten ons boeltje en zijn op zijn aanwijzingen 100 meter verder gaan staan. Nooit een schot gehoord.

In het natuurpark Gran Paradiso in Italië veranderen de wildkampeerregels weleens. Ruim 15 jaar geleden mocht je er staan boven de 2500 meter. Het toelaten van wildkamperen was een uitzondering in Italië, want er geldt een breed verbod. We hadden een plekje bedacht net onder die hoogte en dachten dat het wel los zou lopen. Daar stond echter een huis van een parkwachter. Hij wees ons vriendelijk op de regels en we klommen nog een stukje door om op een idyllisch weide uit te komen. We waren omringt door lage heuvels en terwijl de zon langzaam onder ging verschenen 10 tallen Gemzen die over de rand van de heuvels kwamen kijken. Wonderschoon schouwspel.

Op een andere tocht liepen we in het natuurpark Ordessa-Monte Perdido in de Spaanse Pyreneeën. In die tijd was er ook een minimum hoogte waarboven je mocht slapen. We vonden een waanzinnige plek aan de overkant van een rustig kabbelend beekje. Die nacht brak er onweer uit. De volgende ochtend kon je de beek niet meer oversteken vanwege de hevige regen. En we stonden, meer geluk dan wijsheid, aan de goede kant want anders hield de tocht op. 

Gewoon doen of leren?

Ben jij iemand die enthousiast wordt van wildkamperen, maar je hebt geen idee hoe dat gaat? Er zijn mogelijkheden om dit onder begeleiding van professionele gidsen te doen. Op een laagdrempelige manier. Het is belangrijk om zo’n eerste keer goed te laten verlopen, want dan kan de verslaving beginnen. Je eerste avontuur moet aansluiten bij je ervaring en fitheid. Het materiaal moet goed zijn en natuurlijk het eten ook! Daarnaast wil je vanzelfsprekend erg mooie vergezichten!

Deze zomer ga ik met een familie wildkamperen. Vader en moeder zijn eerder mee geweest en de dochter die dit jaar voor het eerst gaat wildlkamperen vroeg: ‘maar wat doe je dan de hele dag?’ Moeder: ‘Genieten, gewoon genieten’!

Wil jij ook leren wildkamperen?

Ga mee met één van mijn reizen. Alle reizen van Bergwandelen.com zijn kleinschalig opgezet waardoor je kunt rekenen op veel persoonlijke aandacht, tips én natuurlijk een gepassioneerde gids!

• 13 t/m 17 juni - Laagdrempelig Wildkampeer Weekend in het voorjaar in Zwitserland
• 24 t/m 30 augustus - Wildkampeer Trektocht in een vergeten massief in het Zwitserse Graubünden
• 30 augustus t/m 3 september - Laagdrempelig Wildkampeer Weekend in het najaar in Zwitserland