Gezien op IDFA: Free Solo

Gezien op IDFA: De filmdocumentaire “Free Solo” van Jimmy Chin en Elizabeth Chai Vasarhelyi over de free solo beklimming van de route “Freerider” op El Capitan. De beklimming van “El Cap” over één van de vele routes op zijn 900 meter hoge zuidwand is de droom van ’s werelds beste rotsklimmers. En de eerste free solo beklimming van één van die routes door Alex Honnold is een mijlpaal in de klimgeschiedenis.

Tekst: Bert Vonk

Flauw in de maag

Ik had het niet verwacht, maar bij sommige shots werd ik een beetje flauw in mijn maag. Een klein figuurtje, schuin van boven gefilmd, beweegt zich in een rustige cadans door de adembenemende rotsstructuren van “El Cap”. Onder hem gaapt een angstwekkende leegte. Je weet dat Honnold zijn meesterwerk zonder kleerscheuren heeft voltooid, maar je zit toch op het puntje van je stoel. Heel begrijpelijk dat één van de cameramannen tijdens de beklimming van de moeilijkste passages niet meer durfde kijken. Free solo betekent namelijk dat je alleen klimt en geen enkele bescherming hebt van een touw. Een val is dus altijd fataal. Voor leken lijkt dit misschien de actie van een kamikazepiloot, maar wat moet het heerlijk zijn om zonder de ballast van klimmateriaal op zo’n prachtige wand omhoog te klimmen als je de moeilijkheden beheerst. Jammer dat het zo gevaarlijk is.

‘Gecalculeerd risico’

Honnold zelf noemt het een gecalculeerd risico met een heel kleine kans op een val. Behalve spectaculaire klimscènes geeft de film ook een mooie inkijk in het leven dat Honnold leidt. Je krijgt een indruk van zijn minutieuze training en voorbereiding en er zijn gesprekken met zijn ouders, zijn vriendin en zijn vaste klimpartner Tommy Caldwell.

Freerider

Na afloop van de film is er een live gesprek met Honnold op het toneel van Carré. “Wat is je volgende project” luidt een voor de hand liggende vraag. Honnold is vaag. Hij wil zich duidelijk niet onder druk laten zetten door de verplichting om beloftes waar te maken. Het lukt mij zowaar om te midden van het duizendkoppige publiek de laatste vraag te stellen. “Waarom heb je uit de veelheid van routes op “El Cap” juist “Freerider” gekozen?” “Omdat het de makkelijkste is” luidt Honnolds eerlijke antwoord.

Inderdaad is Freerider met 5.12 D de makkelijkste route op de El Cap wand. Ongelofelijk dat hij pas in 1995 werd ontdekt door de Duitse klimlegendes, de Huber broertjes. Voor mij is het duidelijk wat er in de nabije toekomst gaat gebeuren:  er zullen ongetwijfeld free solo beklimmingen van de Salathe Wall (5.13B) en The Nose (Changing Corners 5.14 A/B) en misschien nog moeilijker routes zoals de Dawn Wall volgen. Geweldig dat er anno 2018 ondanks het enorm hoge klimniveau nog steeds nieuwe uitdagingen voor het oprapen liggen in het big wall klimmen!

“Free Solo” gaat vanaf 10 januari 2019 in roulatie in de Nederlandse bioscopen.