Verslag lezersreis – Groeten uit Wallis: deel 2

In september 2023 wonnen Djoy en Sara de Bergen Magazine fotowedstrijd en mochten als winnaars mee met hoofdredacteur Jonathan op reis door het Zwitserse Wallis. Maar ze waren niet alleen. In hun reisgezelschap zaten ook de winnaars van de fotowedstrijd van Wandelmagazine. Joelle en Richard mochten met redacteur en fotograaf Frank mee op pad door het Zwitserse kanton. Dit is het tweede deel van hun verslag. Deel 1 lees je hier. 

Tekst en foto's: Frank Peters. Deze reportage verscheen ook in Wandelmagazine 4 van 2023.

Cultuur 

Wallis kent een lange culturele geschiedenis, waarvan de abdij van de heilige Mauritius in Saint-Maurice een mooi voorbeeld is. We laten er ons onderdompelen in verhalen over Kelten, oorlogen, schatten en martelaren. 

Mauritius was de leider van het christelijke Thebaanse legioen, dat in Saint-Maurice (toen Agaunum) begin vierde eeuw een opstand moest neerslaan. Maar ze werden uitgemoord door keizer Maximianus, omdat ze zijn bevelen om lokale christenen te vervolgen, offers te brengen aan Romeinse goden en de keizer te vereren niet opvolgden. 

Op de plek van het graf van deze martelaren werd een kerk gebouwd, waarvan de restanten nu nog te zien zijn. Volgens de overlevering vonden hier wonderen plaats. Het werd daardoor een pelgrimsoord langs de bekende pelgrimsroute Via Francigena en het spirituele centrum van het Bourgondische Rijk met een verzameling aan ongekende kerkschatten, waaraan we ons vergapen. 

Later werden een klooster en een nieuwe basiliek gebouwd die dateert uit de zeventiende eeuw. Een periode waarin een andere figuur zijn stempel drukte op de Walser geschiedenis, maar die in de vergetelheid raakte. Kaspar Stockalper ontbreekt in het Zwitserse onderwijs, maar zou er volgens huidige opvattingen wel degelijk in thuishoren. 

Ongenade 

Stockalper, geboren in 1609 te Brig, werd schathemeltje rijk met het transport- en handelsmonopolie op de route over de Simplonpas. Die weg werd door de Romeinen aangelegd, maar hij bouwde hem uit en maakte fortuin met zouthandel en huursoldaten. Ook bezat hij een goudmijn, ijzermijn en grote stukken land. De route bestaat nog steeds: de Stockalperweg. Wij bewandelen het mooie bergpad tussen de Simplonpas en Simplon-Dorf onder begeleiding van Lena Imstepf en Valérie Delessert. “Hebben we ook de groeten van Anita? Wat leuk!” 

Stockalper groeide uit tot de Elon Musk van zijn tijd. Hij liet onder andere het Altes Spittel bouwen, een kolossaal monument, dat we passeren. “Tegenwoordig af te huren voor feesten en partijen”, vertelt Lena. “Maar in de tijd van Stockalper diende het als herberg.” In de stad Brig liet hij een nog imposanter kasteel verrijzen. Een prestigeobject met drie torens en vergulde daken, drie tuinen, een binnenplaats en verschillende zalen. 

Stockalper viel in ongenade, werd aangeklaagd en vluchtte naar Domodossola net over de grens in Italië waar hij jaren in armoede leefde. Al zijn geld en bezittingen bleven in Zwitserland. Aan het einde van zijn leven mocht hij terugkeren om te sterven in zijn kasteel. Dat bleef tot 1948 in handen van de Stockalpers. De nazaten verkochten het inmiddels vervallen kasteel aan de gemeente, die het heeft opgeknapt en nu in beheer heeft.

Matterhorn 

Ten westen van de Simplon ligt bergdorp Zermatt aan de voet van de Matterhorn. Het icoon van Wallis, van Zwitserland, waar Zwitserland we tijdens deze lezersreis onmogelijk aan voorbij kunnen gaan. Zo’n elegante berg, die solitair boven het dorp uit troont. Het dorp zelf is heel sfeervol. Voorbij de gezellig drukke hoofdstraat kun je links de kerk binnengaan en je verbazen over de rust in een van de meest bezochte bergdorpen ter wereld. 

Met het geluid van inhakende tandwielen en schurend metaal van de jubilerende Gornergratbahn (125 jaar) piepen en kraken we naar boven voor een unieke treinreis naar 3089 meter. Vanuit de trein heb je al een bijzonder uitzicht op de Matterhorn en omliggende bergen, eenmaal boven op de Gornergrat is het helemaal adembenemend. “De kunst is je niet door de Matterhorn te laten beheersen”, zegt Richard terwijl hij naar het landschap kijkt. “Het is een prachtige berg, je wordt er automatisch naartoe getrokken, maar hij maakt natuurlijk ook deel uit van het grootse landschap eromheen.” 

“Die sneeuwbergen zijn eigenlijk veel indrukwekkender”, vult Joëlle aan als ze de Liskamm en Monte Rosa fotografeert met daarnaast Castor, Pollux en Breithorn. Onder de toppen ligt de smeltende, maar nog altijd zeer imposante Gornergletsjer te glinsteren in de zon. 

Toch zijn we even later bij de Riffelsee, gebiologeerd door die iconische berg die erin weerspiegeld wordt. Erg? Welnee, het is puur genieten. Volgens Richard is het meertje het rustpunt in het Matterhornlandschap, waar je voldoende kunt reflecteren, maar de weerspiegeling van die andere bergen ook bijzonder indrukwekkend is. Zó mooi, dat je van hieruit iedereen de groeten van Anita zou willen doen! Belofte ingelost.