Sofie Lenaerts maakt haar dromen waar

Sofie Lenaerts is een van de atleten die door outdoorkledingmerk Berghaus tijdens haar reizen en beklimmingen gesteund wordt. Bergwijzer sprak haar kortgeleden over haar ervaringen in de bergen, want het is volgens ons de hoogste tijd om deze uitzonderlijke dame beter te leren kennen.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; wie is Sofie Lenaerts eigenlijk?

Pfoe, dat is een lastige! Allereerst ben ik naast bergbeklimmer ook alweer vijftien jaar 'Zwaantje' (motoragente – BW) bij de Belgische politie. Ik ben vooral iemand die zoveel mogelijk van het leven probeert te genieten, er voor 200% probeert uit te halen wat er in zit. Andere mensen dit gevoel kunnen geven en samen met hen op avontuur gaan om nieuwe toppen te bereiken en grenzen te verkennen, dat is een van mijn liefhebberijen. Grappig genoeg ben ik sportief gezien niet eens een hoogvlieger, zo ben ik bijvoorbeeld geen technische klimmer en ook geen snelle loper. Ik train hard om mijn doelen te bereiken en de reden dat ik die bereik heeft meer met mijn passie, mentale kracht en training te maken dan met een uitzonderlijk talent. Dat is ook iets wat ik probeer mee te geven als ik met groepen de bergen in trek: vind een geschikte uitdaging voor jezelf, eentje die je aankan. Veel mensen zeggen namelijk dat ze graag het één of ander zouden willen in hun leven maar komen er eigenlijk niet toe. Mijn motto is dan ook: “If you can dream it, you can do it!”

Wat haal je uit de beklimmingen en projecten en wat maakt bergbeklimmen zo bijzonder?

Ik heb ook aan Parapente en duiken gedaan, twee supermooie sporten. Maar tijdens een beklimming leer je jezelf het beste kennen. Het telkens opnieuw tackelen van problemen die bij iedere beklimming komen kijken en het feit dat iedere berg je met nieuwe uitdagingen confronteert, zijn voor mij de belangrijkste drijfveren. Om een voorbeeld van die diversiteit te geven: de Mount Everest beklimming is er een die erg tot de verbeelding spreekt. Maar doordat ik afhankelijk was van een organisatie die de reis en route had uitgestippeld miste ik wat ik 'het contact met de berg' noem.

De dag dat ik naar de top klom was zonder andere klimmers voor en achter mij, waardoor ik het idee had dat ik alleen was, daar heb ik erg van genoten. Maar over het algemeen was ik jaloers op klimmers die alleen klommen op dat moment. Uit mijn solo beklimming van de Khan Tengri in Kazachstan, een jaar eerder, heb ik dan ook meer voldoening gehaald. Daar heb ik bijvoorbeeld geleerd dat ik iemand ben die een reismaatje nodig heeft om goede en slechte momenten mee te delen. Dus wat voor mij bergbeklimmen bijzonder maakt is dat het iedere keer nieuw is, een nieuwe uitdaging waar iets valt te leren en dan komt er weer een andere berg waarin je die (levens)lessen kwijt kunt.  

Wat zijn verder nog ervaringen die je hebt opgedaan in de bergen?

Ik train en begeleid natuurlijk ook mensen en voor elk individu is een beklimming weer een andere ervaring. Want vergis je niet, er zitten mensen tussen die bijvoorbeeld voor het eerst in een 'arm land' komen, voor hen is dat een nog grotere ervaring dan de beklimming op zich. Mensen komen altijd rijker uit een beklimming - ook al bereiken sommigen de top niet –  omdat je geconfronteerd wordt met zaken die buiten je comfortzone liggen. Mensen zijn vaak zo fier op zichzelf als ze bepaalde zaken voor elkaar krijgen. Er vloeien heel wat tranen op de top en het is altijd een belevenis die ze nooit vergeten. Eigenlijk zal iedereen eens een berg moeten beklimmen!

Wat zie je als jouw grootste prestatie?

Die vraag is een stuk moeilijker te beantwoorden dan je zou denken. Elk avontuur dat ik aanga is zó verschillend. De buitenwereld ziet natuurlijk de Mount Everest als een mijlpaal, maar zoals ik al zei is dat het voor mij niet geweest. De waarde van een reis is ook telkens anders: de ene keer ben je trots op de fysieke prestatie, de andere keer overweldigd door het natuurschoon, of geraakt door het contact met de plaatselijke bevolking. Dus mijn grootste prestatie wisselt per trip zou je kunnen zeggen.

Kun je al iets meer vertellen over je volgende project?

Hmm, dat is eigenlijk nog geheim maar laat ik het zo stellen: het gaat een trip worden mét mijn lief en klimmaatje dat is zeker, want die heb ik op de Everest te veel gemist. Daarnaast klimmen we erg hoog, zonder sherpa of zuurstof.

En een doel an sich is natuurlijk om als eerste vrouwelijke Belg de Seven Summits te mogen beklimmen. Ik heb er nu al vier achter mijn naam staan, dus die overige drie, ja die gaan daar zeker in de loop der jaren bijkomen!  De eerste in juni 2017. Dan zal ik de Carstensz Piramide in Papua (4884 m.)  beklimmen. Mensen die deze expeditie mee willen maken, mogen met mij contact opnemen via de website : www.8000unlimited.com

Tekst Philip Fokker