Routebeschrijving vierdaagse trektocht door en boven Val Poschiavo

Val Poschiavo ligt in het uiterste zuidoosten van Zwitserland, tussen de Berninapas (Graubünden) en de Italiaanse stad Tirano in het Valtellina (prov. Sondrio). Met Valle Mesolcina en Val Bregaglia is het een van de drie valleien van het kanton Graubünden waar Italiaans gesproken wordt. Valle Mesolcina ligt voor een heel klein deel in het kanton Ticino; Val Bregaglia voor een deel in Italië. De hoogste top in Val Poschiavo is de Piz Palü (3905 m), die tot het Berninamassief behoort. Dat massief ligt aan de westkant van de vallei. Aan de oostkant van Val Poschiavo liggen de Livigno-Alpen, waartoe ook Val da Camp behoort. Aan de westkant het Berninamassief. Het dal is pakweg 25 kilometer lang.

Van het agrarische land in het dal wordt 87% door bio-gecertificeerde bedrijven bebouwd en onderhouden. Aan het dialect dat in de vallei gesproken wordt kun je horen of iemand katholiek is of protestants.

Practische informatie over Val Poschiavo

Practische informatie over Val Poschiavo, zoals geschikte kaarten, adressen voor overnachtingen en andere wandeltips vind je hier. Lees ook Robert Eckhardt's reportage 'De betovering van Vol Poschiavo' in Bergen Magazine 5 van 2016.

Routebeschrijving voor de vierdaagse trektocht door Val Poschiavo

Dag 1. Station Bernina Ospizio (2253 m) – Sassal Mason (2355 m; horeca) 1 uur – Alp Grüm (2091 m) 1 uur. Je loopt vanaf Bernina Ospizio een stukje over het Ökostrompfad, en komt ook langs een Ökostrom Zentrale.

Het is niet aan te bevelen rechtstreeks van Bernina Ospizio naar Alp Grüm te lopen (1.15 uur): minder mooi. Tenzij je heel erg geïnteresseerd bent in eko-electriciteit, dan vervolg je gewoon het Ökostrompfad.

Station Alp Grüm is alleen per trein te bereiken. Hotel Alp Grüm zit in het kleine station! Ca. 100 meter boven het station ligt Albergo Belvedère Alp Grüm (2189 m). T1, totaal 2 uur. Vanaf Alp Grüm, 10 min. afdalen, ligt Alp Palü, Agriturismo.

Dag 2. Alp Grüm (2189 m) – stukje terug richting Sassal Mason. Onder Sassal Mason pad naar Lagh Caralin. V.a. het meer ietsje teruglopen en dan richting Alpe Palü / Cavaglia (beide plekken horeca). Cavaglia is een treinstation. T2, 3.30 uur.
Bij Cavaglia (1693 m) is op 5 min v.a. het station de Giardino dei Ghiacciai di Cavaglia zeer de moeite waard: enorme gletsjermolens, uitgesleten door het eeuwenlange samenspel van woest stromend water dat draaikolken veroorzaakt met daarin ronddraaiende rotsblokken. Meer informatie vind je hier.

Van Cavaglia kun je in 1.45 uur naar Poschiavo lopen. Overnachten in Poschiavo (1014 m): bijvoorbeeld Hotel Albrici: het oudste hotel van de vallei.

Dag 3. Poschiavo (1014 m) – San Romerio (1793 m), hoogteverschil ca. 850 meter. T2, 3.30 uur. Bij het vertrek uit het centrum van Poschiavo kom je twee keer langs een routebordje San Romerio. Het eerste routebordje negeren en daar nog even rechtdoor. Op de splitsing met het tweede routebordje San Romerio omhoog en de Via Valtellina rechtdoor volgen. Dan kom je door Cologna (tot hier asfalt). Daarna prachtige, door veel geboomte beschaduwde paden.

Overnachten in Rifugio Alpe San Romerio.

De Via Valtellina loopt ná Tirano nog verder door over de wijnhellingen van Valtellina (mooie tocht voor in het najaar).

Dag 4. San Romerio (1793 m) – Campasc (1590 m) – La Dogana (1381 m) – Tirano (449 m).

Wij hebben San Romerio (1793 m) – Campasc (1590 m) – Viano (1281 m) gelopen. De reden staat hieronder.

Als je vertrekt uit San Romerio: Viano Via Alpina volgen. In Stablina (1830 m): volg Campasc 50 min.

In Campasc (1590 m) kom je uit op een verharde weg. Je ziet daar overigens maar één huis. En daar ging het mis. En waarom het misging, hebben we onderzocht.

In Campasc staat op de wegwijzer Viano/Via Alpina 50 min. Die wijst je als het ware rechtdoor en je kruist de verharde weg. Als je dat doet, ga je direct door een schrikdraad-hek. Meteen daarna dienen zich ogenschijnlijk twee opties aan.

1) Steil modderig paadje dat naar beneden leidt (zuid-zuidwestelijke richting).

2) Min of meer horizontaal (zuid-zuidoostelijke richting; nauwelijks sporen) door weiland, richting verwaarloosd bankje waar een lastig smal pad het bos in leidt.

Beide mogelijkheden lopen dood. Het wordt ook veel te moeilijk en wel heel vaag voor de Via Alpina. Wel is er nog een rood-wit-markering op een steen, vlak na het schrikdraad-hek. Daarna niets meer.

Waarom gaat het hier mis?

We hebben het een lokale wandelgids, Romero Lardi gevraagd. Het komt omdat er een nieuwe, onverharde weg is gekomen. Maar dat verklaart niet waarom het pad waar het bordje Viano/Via Alpina 50 min heen wijst, ‘verdwijnt’. Want dat pad (optie 2) staat wél duidelijk op de Carta Nazionale della Svizzerea 1:50.000 469T Carta Escursionistica Val Poschiavo en eveneens op de Carta Nazionale Della Svizzera 1:25.000 Lago di Poschiavo. Op de eerste kaart staat die semi-verhardde weg niet, op de tweede kaart wel.

Op de vraag van Bergen Magazine of de situatie in het komende wandelseizoen (2017) hersteld zal zijn, meldde het toeristenbureau – de Ente Turistico Valposchiavo – dat de bewegwijzering verbeterd wordt en dat de Via Alpina weer verder te volgen is naar Tirano (It). Maar voor de zekerheid vermeld ik toch even wat wij toen hebben gedaan.

In 2016 zouden wij een omweg over semi-verharde en verhardde wegen op de koop toe hebben moeten nemen. Dan loop je in elk geval tot La Dogana over een asfaltweg en daar hadden wij toen geen zin in.

Op de plek in Campasc (1590 m) waar we uitkwamen op een verharde weg, hebben we niet de verharde weg linksaf gevolgd; die leidt naar boven. Maar we zijn de verharde weg rechtsaf gaan volgen: Zavena 30 min/Viano 50 min. Dan loop je eerst een stuk terug (je volgt inderdaad een tijdje San Romerio) en het is lang over een semi-verharde weg en vervolgens een verhardde weg naar Viano (1281 m). Daar hadden wij het wel gehad. Viano is een heel leuk plaatsje met gezellige horeca. Hier hebben we onze tocht beëindigd met een postbusritje naar Brusio (voor deze postbus moet je bellen, zie hierboven).