Trollstigen: Trollentanden boven het Romsdalen

In het winternummer van Bergen Magazine, dat omstreeks vrijdag 4 december verschijnt, reizen we af naar de Trollstigen in Noorwegen. We geven je alvast een voorproefje.

Tekst & foto’s Sean Vos

Op het dek van de veerboot naar het gehucht Linge begint onze reis naar de Trollstigen. Van zeeniveau naar hooggebergte, met de auto, in één uur: dan kom je in Romsdalen, waar reusachtige geologische krachten een indrukwekkend landschap hebben gevormd. Enkele vissersboten varen voorbij en de geur van pas gevangen zeevis trekt langs de tent. Na een week in Noorwegen ben ik er nog steeds niet aan gewend dat we met de scheerlijnen van onze tent bijna in de zee staan. Er zijn geen golven, geen spectaculaire zonsondergangen en geen eindeloze zandstranden. Alleen de geur van zeewier en vis en een klein verschil tussen eb en vloed herinneren mij als noeste Alpengänger eraan dat we niet aan een bergmeer staan, maar aan een Noorse fjord dat in verbinding staat met de oceaan. Aan de andere kant van het water rijst een imposant decor van kale rotswanden en ronde bergtoppen omhoog. Het is een van de mooiste plekken waar onze tent tot nu toe heeft gestaan.

Gletsjerglijbaan

De parkeerplaats is nog leeg, maar dat zal niet lang zo blijven. De Trollstigen is een toeristische trekpleister vanwege het spectaculaire uitzicht op de Noorse bergen en het diepe Isterdalen dat eeuwen geleden door een nietsontziende gletsjer werd uitgesleten. Even verderop staat een strakgetekend paviljoen van beton, glas en roestbruin gekleurd staal. De Fjellstue, een pleisterplaats waar gegeten en gedronken kan worden.

Vanaf de Fjellstue volgen we een betonpad langs een aangelegde vijver met watervalletjes. Hier heeft duidelijk een gerenommeerd architect de opdracht gekregen om iets bijzonders te ontwerpen voor de vele toeristen die jaarlijks de Trollstigen bezoeken. Het pad leidt naar een uitzichtplatform dat over de rand van het Isterdalen steekt. Pas vanaf hier wordt duidelijk wat deze plek zo bijzonder maakt: we kijken in een diepe afgrond langs de spectaculaire waterval Stigfossen. Een bergweg slingert in vele nauwe haarspeldbochten omhoog. Onderaan bewegen auto’s als kleine stipjes over het kilometerslange asfaltlint, op weg naar de steile rand waar het Valldalen in het Isterdalen overgaat. Eenmaal boven zijn in enkele kilometers ruim zeshonderd hoogtemeters overwonnen. Boven de Stigfossen steken de markante bergtoppen van de Bispen en de Kongen af tegen de blauwe lucht. Het landschap is gevormd in de tijd dat dikke gletsjers het land bedekten en gevoed door de vele sneeuwval in hun weg naar de zee diepe dalen konden uitslijten.