Giacomo de Stefano: Man on the Snow
Giacomo de Stefano reist tijdens zijn project ‘Man on the Snow’ van Oslo naar Noordkaap, dwars door Noorwegen, Finland en Zweden. Hij maakt alleen gebruik van schone energie en dat betekent op eigen kracht 3000 kilometer door de sneeuw ploeteren. Wat je daarvoor nodig hebt? Een paar ski’s, een kite en een hele grote dosis enthousiasme.
Tekst: Simone van Velzen, infographic: www.linfografico.com
Dat de Italiaanse Giacomo de Stefano volop grijs is, tegen de vijftig loopt en tijdens zijn vorige project een long verloor, weerhoudt hem er dit jaar niet van om 3000 kilometer door de sneeuw te trekken. Afgelopen januari startte hij zijn nieuwe project ‘Man on the Snow’ en vertrok vanuit Oslo richting Noordkaap, waar hij halverwege mei hoopt aan te komen. Een barre tocht door zowel de drukke skigebieden van Zuid-Scandinavië als de woeste natuur van Lapland. En dat allemaal omdat Giacomo de Stefano gelooft in een schonere wereld.
Je reist zo schoon mogelijk. Hoe doe je dat?
Ik gebruik geen fossiele brandstoffen, maar alleen schone energie. Zodra de wind het toelaat dan trekt de kite me voort, maar het grootste gedeelte reis ik op eigen kracht met ski’s onder mijn voeten. Mijn bagage is ook zo schoon mogelijk. Mijn ski’s zijn bijvoorbeeld gemaakt van gerecycled hout en biologische hars van pijnbomen.
Wat heb je, naast je ski’s en kite, nog meer bij je je tijdens deze barre tocht?
Mijn pulk. Dat is de slee die ik voorttrek met mijn bagage en proviand erin, maar ik kan hem ook als kano kan gebruiken om rivieren over te steken. Mijn ski’s worden dan peddels. De pulk is eveneens ‘schoon’ en gemaakt van hennepvezels en gerecyclede visnetten. En dan heb ik nog mijn Lavvu, een traditioneel nomadische tent zoals het volk de Samen in Lapland gebruiken, gemaakt van biologisch katoen.
Wat hoop je met je tocht te bereiken?
Ik maak een documentaire, want ik wil laten zien hoe de mensen in Noorwegen, Zweden en Finland omgaan met hun witte wereld. Ik volg een spoor van lokale bedrijfjes die op een duurzame wijze opereren. Zo hoop ik mensen met elkaar te verbinden en kennis uit te wisselen, zodat we elkaar kunnen inspireren om een betere, schonere wereld te creëren.
Ook bij je vorige project Man on the River gebruikte je alleen schone energie. Je roeide en zeilde in een klein houten bootje van Londen naar Istanboel. Meer dan 5000 kilometer dwars door 13 Europese landen. Waarom eerst water en nu sneeuw?
Ik hou van reizen op water. Een weg of pad verwoest en creëert een litteken op het land. Duurzamer reizen dan op water kan haast niet, want je laat geen spoor achter. Sneeuw is bevroren water, dus dat is voor mij hetzelfde.
En je verloor een long tijdens ‘Man on the River’...
Ja, door een verkeerd gediagnosticeerde longontsteking. En in hartje winter in mijn bootje slapen, hielp natuurlijk niet mee. Het project liep meer dan een jaar vertraging op. Het was fantastisch om uiteindelijk toch, zoals gepland, in Istanboel aan te komen. Maar dan wel met een long minder natuurlijk.
Je maakt geen gebruik van sponsors. Hoe financier je de avonturen?
Ik heb inderdaad geen sponsors, zodat ik in totale vrijheid kan opereren. Mijn projecten zijn gebaseerd op giften. Ik ontving onderweg al zoveel spullen, dat het nu niet meer in de pulk past!
Jouw projecten trekken wereldwijd veel media-aandacht. Wat maakt een project tot een geslaagd project volgens jou?
Ten eerste heeft een project een stevige boodschap nodig. Ik kies voor duurzaamheid, maar het kan natuurlijk van alles zijn. Ten tweede moet een project origineel zijn. Het moet iets zijn wat een ander nog niet heeft gedaan, iets wat vanuit een persoonlijke passie komt. Dan komt er van alle kanten media op je af en – misschien nog wel belangrijker - mensen die je willen helpen.
Hoe kunnen onze lezers je reis volgen?
Via mijn website www.manonthesnow.com of via de gelijknamige Facebook-pagina. En jullie lezers kunnen natuurlijk ook met me meegaan. Ik nodig ze van harte uit om een weekje aan te sluiten!
