En weer 2 opleidingsweken

In september stond er weer een opleidingsweek op het programma. Dit keer lekker dichtbij huis, namelijk direct aan de overkant van het dal, hier in Samoëns. Het ging om de formation estivale ; dus kennis opdoen over zomer onderwerpen. 5 dagen lang een afwisseling van theorielessen in de klas, afgewisseld met praktijkkennis in het veld. Zo maakten we mee dat de eerste sneeuw viel (half september), terwijl we op zoek zouden gaan naar zomerse alpine dieren. Verder zijn we een dagdeel op zoek gegaan naar champignons, hebben we de lokale geologie bestudeerd en hadden we de ondankbare taak Savoyardse wijnen aan test (zonder spuugbakje) te onderwerpen.

Al met al was ook dit weer een verrijkende week, maar wel een beetje jammer dat deze nà de stageperiode werd georganiseerd, aangezien je de opgedane kennis nu niet meer in praktijk kon brengen. Ook kwam deze week trouwens weer het onderwerp marketing aan bod en weer bleek dat mijn (Franse) klasgenoten echt een aversie hebben tegen alleen al het woord. Ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat ze het zichzelf wat aanpraten en dat het veel te maken heeft met hun attitude. Ik sta hier heel anders in en heb, als voormalig stadsbewoner met een hollandse handelsgeest, met mijn bedrijf dagelijks te maken met marketing. Het blijft een grappige situatie ; die hollander uit de polder met de ambitie een montagnard te willen worden...

2 winterweken, nou ja winter ...

Drie maanden later stond in december de volgende opleidingsperiode gepland ; het winterse gedeelte genaamd 'hivernale'. Het was weer lekker vaag qua aanmelden en alle bureaucratische rompslomp eromheen en 2 dagen voor aanvang kreeg ik dan eindelijk (per post!) de bevestiging van deelname. De opleiding tot accompagnateur is een Brevat d'etet ; een staatsdiploma en je kunt je voorstellen dat er een hoop bureaucratie bij komt kijken ! Dit opleidingsgedeelte bestond uit twee weken ; 1 deel in de Auberge Nordique in le Grand Bornand en deel 2 bestond uit het praktijkgedeelte op het Plateau des Glières. De opleiding werd trouwens nog bijna geannuleerd in verband met het gebrek aan sneeuw en het hardnekkige hogedrukgebied dat het er niet beter op zou maken.

Doctor in de sneeuwkunde

Gelukkig ging het toch door en de eerste 2 dagen waren meteen bijzonder boeiend. We kregen les van een zestiger genaamd Richard, een 'expert d'avalanche' en Doctor in de nivologie (= sneeuwkunde). Deze man wordt bijvoorbeeld ingehuurd bij (dodelijke) lawineongevallen om oorzaken en schuldvragen te beantwoorden en weet dan ook heel veel over sneeuwkristallen, zwakke lagen en hellingshoeken. Het dunne sneeuwdak dat we aantroffen op 1800m, had als nadeel dat we nog weinig konden observeren in de verschillende lagen. Maar het interessante was wel dat we konden zien dat er 'gobelets' waren gevormd, in het Nederlands (niet helemaal correct) diepterijp genoemd. Dit zijn pyramide-vormige kegeltjes die ontstaan door grote contrasten in de temperatuur van het sneeuwdek, mede ten gevolge van de heldere koude nachten in combinatie met een niet bevroren ondergrond. Deze basislaag van kegeltjes kan gaan fungeren als een zwakke laag voor de sneeuwlagen die er in de weken erna op gaan vallen. Deze situatie kan weken en zelfs een heel seizoen voortduren met alle (lawine)gevolgen van dien. Deze constatering bleek inderdaad volledig waar, gezien alle lawine ongelukken en berichten van de laatste weken in de (Haute) savoie en het Zwitserse Wallis !

Een rescue operatie

Deze twee winterweken stonden grotendeels in teken van het sneeuwschoenwandelen en hoe een groep veilig mee op pad kunnen nemen. We hebben veel geoefend met lawinepiepers, en we hebben een rescue operatie geënsceneerd met de (reddingsdienst) PGHM van Chamonix om een sondeeractie op touw te zetten. Het grappige hierbij was dat een van mijn klasgenoten 'maitre chien' (= baas van een lawinehond) bleek te zijn en dat de prof regelmatig om zijn bevestiging vroeg.

Overige lessen

Overige lessen deze 1e week gingen over verschillende type raquettes, de winterse dierenwereld en hun aanpassingsvermogen en winterse gevaren voor de mens zoals hypothermie. Ik moet zeggen dat de pedagogie die we onderwezen krijgen niet veel afwijkt van de Nederlandse en ik (eigenwijs als ik toch ben) weinig aan te merken heb op hetgeen ons geleerd wordt. Wél vind ik het jammer dat hun eigen pedagogie wat stoffiger en theoretischer is als de onze. Van smartboards hebben ze hier (en op de lokale scholen) echt nog nooit gehoord...

Kortom een boeiende week en ik kijk er naar uit het geleerde volgende week in de praktijk te brengen, want uiteindelijk gaan we natuurlijk het liefst lekker buitenspelen:)