Wandelen over vulkaantoppen op La Palma
De vulkaanroute over de bergkam Cumbre Vieja in het zuidelijk deel van La Palma is een van de mooiste wandelingen op het eiland. Op de route van 19 kilometer loop je in 6 uur tijd over een prachtig vulkanisch landschap en over verschillende vulkaantoppen die in de loop van de tijd zijn ontstaan.
Om 8 uur ’s ochtends rijden we met onze huurauto naar El Pilar (1450 meter hoog) waar de trail begint. De trail loopt one way van noord naar zuid. Dat betekent dat we bij het eindpunt in Los Canarios met een bus en taxi terug moeten gaan naar de auto, een van de redenen waarom we niet te laat aan de wandeling beginnen. Zo missen we in elk geval niet de laatste bus.
De route begint met een stijging door een dennenbos. Af en toe zien we door de bomen de gigantische Caldera de Taburiente die het noordelijk deel van het eiland domineert. Ondertussen lopen we bijna een aantal miljoenpoten plat die het pad oversteken. Wanneer we het bos verlaten, wacht ons een adembenemend uitzicht op de eerste vulkanen vol kleuren: roestbruin, rood en okergeel. Het fraaie contrast tussen de groene dennen en de blauwe lucht maken het plaatje helemaal af. Een meter of tien voor ons steekt even een stofhoos op, maar het wervelwindje dooft snel uit. Links beneden wordt een zwart lavaveld zichtbaar. Aan de schollen zie je mooi hoe het ooit heeft gevloeid.
Mount DoomWe komen bij een enorm gat waarin allerlei lagen zichtbaar zijn. Het is de eerste vulkaankrater, de Hoyo Negro, gevormd in 1941. Iets verderop ligt een zwartrode berg die bij dezelfde uitbarsting is ontstaan. We volgen het pad dat ons geleidelijk naar boven voert. Het heeft wat weg van het beklimmen van Mount Doom in de film Lord of the rings, al is deze vulkaan natuurlijk niet actief. Het zwarte ‘grind’ rinkelt als glas onder onze voeten terwijl we de top naderen. Bovenop de kraterrand krijgen we een schitterend uitzicht op de krater. Op een van de roodzwarte flanken staan twee eenzame boompjes die zorgen voor een prachtig kleurencontrast. In tegenstelling tot wat ons boekje ons vertelt, zien we geen stoom uit de krater komen.
We vervolgen onze route en krijgen twee pieken in zicht. Het is de dubbeltop La Deseada I en II. We beklimmen de eerst de linker, een pittige steile klim. Maar dan heb je ook wat: boven worden we getrakteerd op een schitterend uitzicht rondom: de kam achter ons waar we liepen en de half met wolken bedekte oceaan. Terwijl we rusten en wat eten en drinken, horen we plots een raar geluid, alsof een tentdoek staat te klapperen. We kijken op en zien twintig meter verder op de kraterwand een razende stofduivel die na een seconde of tien weer is verdwenen. Enkele minuten later zien we er op dezelfde plek weer een. En daarna wéér een. Het is blijkbaar een voorkeursplek voor het verschijnsel.
KleurcontrastenNa beklimming van de tweede piek van het stel, dalen we af over een pad vol steentjes, waarin onze voeten diep wegzakken. Dan volgt een schitterend zwart/grijs landschap waar groene struiken zich tegen afsteken. De steeds wisselende kleurcontrasten op de vulkaanroute zijn magnifiek. Intussen dient de volgende vulkaantop zich in de verte alweer aan: De St. Martin, wederom een roestbruine/zwarte vulkaan. De route omhoog is niet zo zwaar als bij de vorige twee pieken en bovenop genieten we weer van een schitterend uitzicht en ook van de mooi roodgekleurde krater.
Het laatste stuk van de route loopt door een dennenbos met zwarte steentjes, deels bedekt met lange dennennaalden. Tijdens deze laatste kilometers moeten we wennen aan het ontbreken van de mooie uitzichten, dus we dalen snel af. Onderweg passeren we een wolkenlaag en wordt het mistig. Ook zien we flarden mist voorbij drijven.
Aangekomen in Los Canarios hebben we nog vijf minuten tot de volgende bus dus proberen die snel te halen. Al een stuk of tien wandelaars staan al bij de bushalte te wachten en na 10 minuten komt de bus. We stappen uit bij Tajuya, want vanaf daar kunnen we richting El Paso lopen voor een taxi. Na ruim een en half uur later in het stadje aankomen, pakken we na een welverdiend ijsje en drankje, en vervolgens een taxi naar El Pilar. De prijs voor deze toch behoorlijk rit naar boven valt ons erg mee: slechts 15 euro. Onze auto staat gelukkig trouw te wachten en we rijden terug naar ons hotel terwijl het alweer begint te schemeren. We kijken terug op een zeer fraaie kleurrijke wandeling!
