Bijzonder spiegelbeeld op de Monte Vettore
Han, wat gaan we doen morgen? Ehm…..we “pakken” de oostwand van de Monte Vettore, lopen naar de top en gaan via de graat terug, is dat wat? Nou en of dat wat is!
Plaats van handeling is het fenomenaal mooie Nat. Park Monti Sibillini op de grens van Umbrië en Le Marche in hartje Italië. Een lieflijk en tegelijk woest landschap, niet ontdekt door het massatoerisme en vol met sagen en legendes.
Geschreven door Rob.
Wanneer we die ochtend vroeg vertrekken is het mooi helder weer en de eerste hoogtemeters worden vlot overwonnen. Pratend over van alles en nog wat rammelen de kalkstenen als glasplaatjes onder onze schoenzolen en komt de 2476 mtr. hoge top al snel binnen bereik. Onder het stalen topkruis en met een Madonna beeldje achter ons worden de meegebrachte pizzastukken verorberd; we zijn per slot van rekening in Italië nietwaar?
We merken beide dat het weer wat betrekt en de temperatuur daalt. Met fleece handschoenen aan wordt even later de tocht over de graat voortgezet. Wanneer we dan ingehaald worden door nevelflarden terwijl de zon nog steeds haar best doet slaat de verbijstering toe. Zie jij ook wat ik zie Rob? De eigen schaduw omkranst door een regenboog doet me verstommen. Ik pak mijn camera, beweeg wat naar links en …weg is het weer.
Als ik de camera opberg en mezelf onbewust weer wat naar rechts verplaats is het plaatje terug en blijf ik stokstijf staan. Het scherpstellen vergt wat tijd maar dan klik ik twee keer en hoop dat het er op staat. Wat heb ik gefotografeerd? Ben ik het of is het de geest van de waarzegster Sibilla; naamgeefster van dit natuurpark wat haar geheimen niet prijs geeft.
Dit verhaal is een inzending voor de Bergwijzer-wedstrijd met als thema: Een bijzondere ontmoeting in de bergen.
