Preview: Vulkanen verzamelen in Indonesië
De ene verzamelt postzegels of sleutelhangers, de andere vulkanen. Wanneer wij voor een jaar in Indonesië neerstrijken, vechten meer dan 120 van die kanjers om onze aandacht. Al lonkt de actiefste van het hele zootje, Merapi, net iets nadrukkelijker dan de rest. Relaas van een jongensfascinatie voor een berg.
Tekst & foto’s Tom Peeters
Het is vier uur ’s ochtends wanneer vanuit de vallei onheilspellende kreten schallen. We staan te ploeteren op de stoffige flanken van Gunung Merapi, letterlijk: de berg van vuur. Merapi is de gevaarlijkste vulkaan van Indonesië. Van de ruim 120 actieve exemplaren roert deze knaap zich het vaakst. Niet dat we daar wat van merken, de setting is ronduit mystiek. We klimmen tijdens een heldere nacht bij volle maan en hebben onze hoofdlamp amper nodig. Achter ons tekenen zich de contouren van Merbabu af, Merapi’s minder actieve tweelingzus. Verderop nog een stuk of vier andere vulkanische landschapsbulten. Het lijkt wel – excuses voor het cliché – een sprookje, totdat het gekweel ons uit onze nachtelijke dagdroom haalt. De imam van het dorp roept luidkeels op tot het ochtendgebed.
Enkele maanden eerder belanden we als uitwisselingstudenten in Indonesië. Onze medestudenten arriveren met verschillende motieven. De ene wil Javaanse gamelan leren bespelen, de andere droomt van de offerrituelen van Sumba, een derde heeft de brandende ambitie om zich te laven aan een cocktail van alle in Kuta vindbare geestverruimende substanties. Voor ons is het jaar in Jogjakarta een dekmantel om zoveel mogelijk bergen van de archipel te beklimmen. We willen – letterlijk – vulkanen verzamelen. Gunung bagging heet dat, naar de website over het beklauteren van gunung-gunung, Indonesische bergen.
Geef een kind een potlood en vraag het een vulkaan te tekenen en het resultaat zal er zo uitzien. Aanlokkelijk dus, maar ook intimiderend. Toch maar even elders oefenen, keuze te over voor trips. Ter repetitie trekken we naar Sumbawa, de ascetische versie van Bali en Lombok. In een uithoek ligt daar Tambora, een vulkaan die van ver lijkt op de schulp van een schildpad. We kunnen in de tent de slaap niet vatten. Niet dat we niet moe zijn – de klim van zeven uur heeft er goed ingehakt. Onze insomnia heeft andere redenen. Horen we daarbuiten gerommel? Is het onweer? De geesten van het Tambora-volk? Of het gebrul van een ontwakende vulkaan? De berg mag dan slapen, dood is hij niet.
Het hele verhaal lezen? Je vindt het in het in het aprilnummer van Bergen Magazine. Vanaf 13 april overal verkrijgbaar!
Dit nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem vóór maandag 2 april 16:00 uur een abonnement. Profiteer van de speciale aanbieding: 1 jaar Bergen Magazine van €29,50 voor slechts €17,95.
