De meest gefotografeerde berg ter wereld

In september gingen de twee winnaars van de Bergen Magazine fotowedstrijd mee op een volledig verzorgde reis door Wallis. Sara Swier en Djoy Boer beleefden het mooiste van wat Zwitserlands hoogstgelegen kanton te bieden heeft. In deze reeks blogs lees je over hun ervaringen onderweg. Hier lees je het vorige deel van deze reeks, over hun tocht tussen de vierduizenders bergen rondom Saas-Fee. Deze keer, hun eerste ontmoeting met de Matterhorn. 

Voor Sara en Djoy was het ‘hun eerste keer’, want zo spreek je over de ontmoeting met de Matterhorn. De 4478 meter hoge berg is de steen geworden verpersoonlijking van Zwitserland. Je gaat er in stoet op audiëntie naartoe: eerst in een volle trein van Brig via Visp naar Zermatt, daarna samengepakt tussen toeristen in een bergtreintje dat steil omhoog ratelt tot op de Gornergrat op 3133 m. En ook al heb je de berg al duizend keer op foto’s gezien en misschien al eens in het echt, toch is het onmogelijk om niet onder de indruk te geraken van zijn massieve verschijning.

Op de Gornergrat beseffen we dat we hier niet voor de rust gekomen zijn, maar voor het uitzicht, dus doen we zoals iedereen doet: foto’s maken en vooral lang kijken. Vanaf het observatiebalkon komen de gletsjers en sneeuwtoppen genadeloos op je af: het licht is zo fel dat het zonder zonnebril niet te doen is. In het oosten troont het indrukwekkende Monte Rosamassief met de 4633 meter hoge Dufourspitze, de een na hoogste top van de Alpen. Daarna komen de Liskamm, de tweelingen Castor en Pollux en de Breithorn: stuk voor stuk namen die met de mythen van het vroege alpinisme verbonden zijn.

Rechts daarvan staat de Matterhorn in zijn onmiddellijke omgeving eigenlijk een beetje solitair te wezen. Met zijn gigantisch massa verplettert hij zijn concurrenten. Meer naar het westen krijgen we dan weer een rijtje flinke vierduizenders met de Zinalrothorn en Weisshorn en in het noorden domineren de toppen van het Mischabelmassief, waar we gisteren nog vanaf de andere kant, vanuit Saas-Fee, tegenaan keken.
Na twee uren van bewondering rijden we één halte terug bergafwaarts naar Rotenboden, waar we uitstappen om een kort stukje naar de beroemde Riffelsee af te dalen. Daarin laat de Matterhorn zich graag ondersteboven fotograferen, alleen verhindert een lekker briesje dit vandaag. Een plekje hoogveen vol wollegras aan de overkant is echter een minstens zo geschikte plek voor foto’s waarmee de dames herinneringen voor het leven vastleggen. “Zo klein als vandaag heb ik me nog nooit gevoeld”, bekent Djoy als we weer met de Gornergratbahn naar het dal onderweg zijn. We vieren deze dag – en de prachtige reis door Wallis –tot in de vroege uurtjes op een terras aan het gezellige marktplein van Brig. Morgen slapen we wel in de trein terug naar huis.