Bijzondere ontmoeting in de bergen van Nieuw Zeeland

Toen ik 10 jaar geleden in Nieuw-Zeeland voor het eerst kennis maakte met bergen was ik diep onder de indruk. Wat een geweldige natuur en het uitzicht waren een mooie beloning voor het geploeter om die berg op te komen.
Op de terugweg liep ik iets anders dan de rest en toen kwam ik een arendsnest tegen. Ik keek vanaf boven een paar meter naar beneden en zag daar 2 kuikens in het nest liggen. Heel stil bekeek ik dit en had geen erg in wat er achter mij gebeurde. Ineens voelde ik een harde bonk tegen mijn hoofd.

Ik schrok me te pletter en terwijl ik in elkaar dook draaide ik mij om. Ik zag toen pa of ma arend omhoog vliegen en vandaar uit weer naar mij toe draaien.

Eén keer vond ik welletjes en met een snoeksprong dook ik achter een struik. Dat was mijn redding. De arend vond dat het genoeg was en dat ik mijn lesje geleerd had.

Nou, en dat had ik zeker! Want toen ik van de schrik bekomen was, het deed flink zeer aan mijn hoofd, zag ik dat ik naast een hol in de aarde beland was. Recht keek ik in twee ogen die vuur sproeiden. In de gauwigheid zag ik nog dat die ogen een stuk groter waren dan die van mij.

Al mijn zelfvertrouwen droop weg als water. Ik gaf een harde gil en rende, nee rolde van de berg af en kwam tot stilstand bij de anderen van de groep.
Er werd aan mij gevraagd wat er aan de hand was en omdat ik toch mijn waardigheid wilde bewaren en dus niet wilde bekennen dat ik van een vogeltje en een knaagdiertje me half lam was geschrokken deed ik dit af alsof ik een dansje maakte. Jaja!

Dit verhaal is ingezonden door Leslie Alver voor de bergwijzer-wedstrijd met als thema: Een bijzondere ontmoeting in de bergen.