Der Meraner Höhenweg, vader en zoon op pad... Deel 1

Een huttentocht maken met je zoon, dat is een mooie ervaring voor beiden! Maar vanaf welke leeftijd kan dat en in welk gebied doe je dat? Enige feiten: Ralph is 6 jaar oud, loopt ongeveer 10km/dag, van 1 juni- 5 juni 2009. Wat zijn de mogelijkheden? Hierbij ons verslag van deze onvergetelijke tocht.

De Meraner Höhenweg (MH) is een wandelroute (89 km) door de Texel Groep (Gruppe die Tessa) in Zuid-Tirol. Deze wandelroute bestaat uit 6 etappes en is in de Zuid-Alpen gesitueerd waardoor het weer in het voorjaar goed is en minder sneeuw ligt dan de noord kant. Dat is de reden waarom ik gekozen heb om met Ralph in dit gebied te lopen. Van 1 juni 2009- 4 juni 2009 hebben we de eerste 3 etappes gewandeld. Vooraf was het de vraag hoe Ralph zich zou houden. Is een jongetje van 6 ¾ jaar in staat om tochten te lopen van 6 uur op 1500-2000 meter hoogte?

Na een enerverende autorit (10 uur rijden (1000km) vanaf Utrecht) aankomst in ons hotel Mair am Ort in het dorpje Tirol. Beetje vakantie moet goed starten toch? We hebben een prachtig uitzicht op het dal vanaf ons balkon. Na het avondeten maken we een avondwandeling naar het kasteel om de spieren een beetje los te lopen. Bij het kasteel worden roofvogelshows gegeven. Ook morgen om 11 uur!

’s Ochtends nemen we een duik in het zwembad en ontbijten we vorstelijk om vervolgens de rugzakken in te pakken. Na de roofvogelshow lopen we naar de lift bij Hochmut om binnen 4 minuten van 650m naar 1400m te komen. Boven lunchen we en start etappe 1 om 13.30:

De eerste kennismaking met de MH bestaat uit paadjes van één meter breed, kettingen om vast te houden langs afgronden van 100 meter diep. Ralph vind dit heel spannend. Zeker als we bordjes tegen komen waarop staat dat mensen naar beneden zijn gevallen en zijn omgekomen. Ralph merkt op dat we maar beter aan de goede kant kunnen blijven lopen. De houten wandelstok geeft Ralph steun, ik gebruik mijn aluminium loopstokken. We steken sneeuwvelden over en worden beloond met prachtige uitzichten. Het weer is prima. Zo rond de 25 graden met zon en 20 zonder. Beetje klauteren en Ralph vindt het leuk (ik ook trouwens) en we zingen liedjes uit de Sound of Music (the hills are alive…). We pauzeren elk uur, we drinken en eten wat. Ralph draagt de proviand voor de tocht in zijn rugzakje (stroopwafels, tutifruti, mueslirepen, snoepjes, koolhydratenzakjes, verrekijker en Edgar (zijn Elandknuffel) waar hij al zijn belevenissen aan toe vertrouwt tijdens de tocht), in mijn rugzak zit de rest.

Na zo’n 4 uur wandelen komen we om 17.30 bij de eerste hut aan (Hochganghaus) waar Willy de scepter zwaait en meteen valt voor de charmes van Ralph. Ralph is een beetje teleurgesteld dat hij geen stapelbed heeft. Ik ben blij dat we een kamertje voor ons zelf hebben. Het is erg rustig deze week en de enige andere gasten zijn 2 Duitse wandelaars die dezelfde tocht lopen, zo blijkt later. Ralph eet Käse Knödels en dat smaakt hem zowaar, ik gebakken aardappels met spek en ei (en de salade van Ralph). Om 21.00 uur gaan bij ons de luiken dicht.

De volgende dag zitten we rond 8.30 uur aan het ontbijt en een uurtje later vertrekken we voor de 2e etappe.
Via beklimminkjes en afdalingen komen we aan bij Tablander Alm waar we lunchen. We lopen veel tussen de bomen en genieten van wederom prachtig weer. Na de lunch in de Alpenwei lopen we vrolijk naar het einddoel Giggelberg. Daar komen we ook onze Duitse vrienden weer tegen. Gelukkig heeft de berghut voor mijn zoon stapelbedden. Deze luxe hut heeft zelfs een douche. Na het eten (Ralph worst met gebakken aardappels, ik Bockbraten (specialiteit v/h huis) met Spaetzels en een salade) gaan we tafelvoetballen. Daarna is het douchen en slapen.

De laatste wandeldag bestaat uit de langste etappe. Ik ben benieuwd.
Het eerste deel is zeer technisch met veel beklimmingen met touwen en grote stenen. Voor mijn gevoel schieten we niet echt op, maar Ralph klimt rustig verder en het ijsje en de lunch bij Pirchhof smaken prima. Vanaf dat moment is de route een stuk eenvoudiger met het lopen door de Alpenweides en vele vergezichten. Wat Ralph niet weet is dat de berghut in Katharinaberg vol is en dat ik gereserveerd heb in Montfert, het Montferthof, de eerste berghut op etappe 4, oftewel een half uurtje verder lopen dan beoogd. Door op hoogte te blijven en niet af te dalen tot het oord, blijft de schade beperkt en kan Ralph zo rond het avondeten bijkomen achter zijn welverdiende 0,4l limo. Hij heeft zich kranig geweerd! Monferthof is een boerderij waar alles bio is en Ralph bewondert Monica (13j) de oudste dochter van het gezin die inderdaad ook mijn hart weet te stelen. Zij vormt de bediening en wij krijgen een super de luxe kamer met eigen douche. De kamer is vorig jaar in gebruik genomen en ruikt nog nieuw. Het avondeten is wat de pot schaft, oftewel soep met fritaten, schnitzel met rijst en als nagerecht Schneemilch (lokaal dessert van brood geweekt in zoete melk met rozijnen, kaneel, uitgelekt en vervolgens met slagroom en cacao afgemaakt). Ralph heeft nog steeds over het dessert (en Monica).

De laatste dag maken we kennis met het beste ontbijt sinds tijden. Heerlijke eigengemaakte kaas met ham, vers brood, roerei, yoghurt met muesli, eigengemaakte jam. We lopen in drie kwartier naar Karharinaberg naar de bushalte waar we de bus om 9.11 pakken van Karharinaberg naar Naturns. In Naturns pakken we de trein naar Meran om met de bus naar Tirol te gaan waar de auto staat bij het 1e hotel. Het reizen met openbaar vervoer gaat prima en alles gaat op tijd (en dat voor Italië). Om 11 uur komen we aan bij de auto.

Thuis draaide Ralph zijn hand al niet om voor een wandeling van 10 km, dat hij ook de bergen aan kan, heeft hij met deze tocht wel bewezen. Hier komen we zeker terug!

Achtergrondinfo:
In Nederlands: http://www.meranerland.com/nl/actief/zomer/trekken/meraner-hoehenweg/
In Duits en handige info (GPS, alle berghutten, hoogteprofielen etc.): http://www.meranerland.com/de/aktiv/sommer/wandern/meraner-hoehenweg
http://www.trekking.suedtirol.info/

Voorbereiding en richttijden
In het voorjaar heb ik met Ralph enkele voorbereidende tochten gelopen, niet zozeer voor de training, maar meer om de conditie vast te stellen. Tevens krijg ik een idee hoe snel Ralph kan lopen om zo ook een inschatting te maken voor de tochten van berghut naar berghut. Op basis van de eerdere wandelingen ben ik uitgegaan van dubbele looptijden zodat we voldoende tijd hebben om te spelen en uit te rusten tijdens de wandelingen

Onze verblijven:
http://www.mairamort.com
http://www.hochganghaus.it
http://www.giggelberg.com

Roofvogelshow
http://www.gufyland.com/