Wandeltocht door Rondane

In de namiddag stappen wij in Mysuseter uit de bus. Nog geen 24 uur geleden uit Nederland vertrokken en nu staan wij hier in een soort van bungalowpark van Noorse hutjes. Het is hier nog niet helemaal uitgestorven. Er lopen een paar mensen rond en ... er is zelfs een klein winkeltje. Het winkeltje is ook nog open (!) en na een klein rondje door het winkeltje gaan wij op stap richting de DNT hut Rondvassbu. Niet via een verharde weg, die daar ook naar toe loopt, maar via een andere wandelroute die hier in Mysuseter start. Wij doen het rustig aan. Het landschap is hier al prachtig hoewel wij nog niet in nationaal park Rondane zijn. Na een paar uurtjes houden wij het voor gezien. Het wordt tijd om de tent ergens neer te zetten, eten te koken en de slaapzak in te duiken.

Dag 2 - Rondvassbu
De volgende dag moeten wij er wel weer een beetje inkomen om de route in het landschap te ontdekken. Vooral in het dal met kleine boompjes is het soms even zoeken naar de rode T's. En zo te zien worden deze paden ook niet erg vaak bewandeld. Eenmaal uit het dal komen wij op een grote vlakte. Hier is het een stuk eenvoudiger om het pad te volgen, alleen begint het nu te regenen. Uiteindelijk komt dit pad uit op de verharde weg naar de hut Rondvassbu. De laatste kilometers lopen wij dan toch nog gewoon op de weg , maar er rijden hier gelukkig geen auto's. Inmiddels is het ook droog geworden.

Rond lunchtijd komen wij aan bij de hut Rondvassbu. Bij de hut is het een druk komen en gaan van wandelaars en fietsers. Wij willen binnen lunchen en onze rugzakken leggen wij buiten op het gras. Enigszins met tegenzin want stel je eens voor dat iemand anders jouw spullen jat. Iedereen laat zijn rugzak buiten liggen en het zal hier dus wel heel normaal en ook vertrouwd zijn. In de hal gaan de schoenen uit en op sokken gaan wij verder.

Na een korte lunch in de sfeervolle hut wordt het tijd om weer verder te gaan richting Bjørnhollia (ook een DNT-hut). Onze rugzakken liggen er nog zoals wij ze hadden achtergelaten. Het pad naar die andere DNT hut loopt tussen twee bergketens door. Het landschap is hier ruig en kaal. Uiteraard is het onderweg genieten van het prachtige landschap. Dat mag ook wel, want het pad is soms knap lastig. Grote delen bestaan soms uit willekeurig neergelegde keien. Gelukkig is het wel duidelijk welke richting je uit moet en waar het pad ligt. Het wandelpad wordt hier ook zichtbaar regelmatig gebruikt. Er ligt hier zelfs nog sneeuw. Ergens halverwege tussen de twee hutten vinden wij een mooie plek voor onze tent.

Dag 3 - Bjørnhollia
Het is stralend mooi weer wanneer wij wakker worden. Rond 9.00 uur lukt het ons om weer op stap te gaan. Alles past weer in de rugzak. Gisteren vonden wij het pad soms al beroerd. Vandaag zien wij dat het nog erger kan. Soms lijkt het of er zomaar rotsblokken gedumpt zijn en wij mogen onze weg daarover heen vinden. Hier en daar geeft een rode T een suggestie waar je langs moet.

Wij hobbelen voort en mogen niet klagen: het landschap is immers prachtig en het is droog weer. Kortom zeker de moeite waard. Later dan verwacht komen wij aan in Bjørnhollia. Nog op tijd om hier te kunnen lunchen. Het pad daarna wordt niet veel beter. Na een paar uur pakken grotere donkere wolken achter onze rug samen. Dat wordt vrijwel zeker een behoorlijke douche. Gelukkig niet voor al te lange tijd.

Inmiddels kijken wij in een diep dal. Het pad gaat verder op de helling aan de andere kant van het dal. Een beetje frustrerend om eerst af te moeten dalen om vervolgens weer te moeten klimmen naar de zelfde hoogte als waar je vandaan komt. Het hoort er allemaal bij. Onder in het dal wacht ons nog een verrassing. Door een spleet stroomt een kolkende watermassa en daar overheen is een zomerbrug gelegd. Voor iemand met hoogtevrees (zoals ik) heeft deze brug een redelijk vervelende open reling.

Aan de overkant ligt een mooi plekje voor een tent. Helaas zijn anderen ons al voor geweest. Wij lopen door en kijken uit naar een ander geschikt kampeerplekje, maar die zijn hier dun bezaaid. Na een dik uur lopen vinden wij een geschikte plek. En ... wij hebben buren! Zo’n 200 meter verderop staat een ander tentje. Vanochtend waren wij nog aan de andere kant van de bergketen. Morgen lopen wij terug naar Rondvassbu.

Dag 4 - Terug naar Rondvassbu
De wolken drijven als mistbanken door het dal. Door de vensters in de bewolking beschijnt de zon de bergwanden. Inmiddels raken wij wat meer bedreven in het oversteken van “rotsblokvelden”. De sfeer van het landschap is aan deze kant van de bergketen anders en zeker net zo mooi als aan de andere kant. Het laat zich alleen moeilijk beschrijven.

Ook vandaag krijgen wij onze dagelijkse portie hemelwater. Gelukkig zijn de buien van korte duur. Het is onze bedoeling om de boot over het meer Rondvatnet te nemen. Het laatste deel van de route moeten wij nog flink doorlopen, maar wij zijn gelukkig nog ruim op tijd voor de boot. Er gaat overigens ook wel een wandelpad terug naar de hut, maar wij geven de voorkeur aan de boot om terug te gaan naar Rondvassbu. Wij hoeven dan niet nog eens een pukkel over.

Terug bij de hut gaan wij nog even naar binnen en dan wordt het tijd om een kampeerplek te vinden. Een eindje voorbij de hut lopen wij nog een paar honderd meter richting Bjørnhollia (klein stukje heuvel op). Hier kunnen wij kamperen op een groot veld van mos en dat is net één groot matras.

Dag 5 - Terug naar Otta
Vandaag is het vroeg opstaan want vanaf ons kampeerplek moeten wij nog 11 kilometer terug lopen richting Mysuseter. Van daaruit nemen wij de bus terug naar Otta en die willen wij niet missen. De bussen rijden hier niet zo frequent als in Nederland. Dit keer volgen wij de gewone weg, want dat gaat wat sneller. Ruim voor 10.55 uur zijn wij weer bij het winkeltje waar wij ons driehoekje Rondane zijn begonnen

Meer foto's van deze reis zien of andere wandeltochten lezen, ga dan naar de site van E. Bakker: www.erbakker.nl/wandelsite

Gelopen traject: vanuit Mysuseter richting Rondvassbu, daarna naar Bjørnhollia en vervolgens aan de andere kant van Rondslottet (met 2178 m het hoogste punt in Rondane) weer terug naar Rondvassbu en Mysuseter. Een vaak gelopen driehoek in Rondane. De route gaat door een prachtig ruig en kaal landschap. Er groeien vrijwel geen (grote) bomen maar wel veel mos. Niet dat je die grote bomen mist hoor; wij kwamen er ook pas achter bij het bekijken van de foto's. Wij hebben dit traject in 4½ dag gelopen. Wanneer je vanaf het parkeerplek vlak bij Rondvassbu begint (in plaats vanuit Mysuseter), dan kan het ook in 3 dagen.

Zwaarte: De route is over het algemeen ruig te noemen. Je moet regelmatig je eigen weg over rotsblokken vinden. Daarnaast is het afwisselend stijgen en dalen.

Markeringen: route wordt gemarkeerd door rode T's op de rotsen en steenmannetjes. Over het algemeen goed te volgen.

Overnachtingen: Wij hebben voornamelijk wild gekampeerd (zie kaartje). Het is ook mogelijk om van hut naar hut te lopen.
Kaartmateriaal: Neem altijd een goede kaart en kompas mee. In het touristen informatie punt (soort VVV) in Otta hebben wij de wandelkaart gekocht.
Gegevens kaart: Rondane Nord, Statens Kartvek, Schaal 1:50.000, Best. Nr. 2523

Tourist Information: In Otta is een tourist information aanwezig. Hier kun je ook wandelkaarten kopen.

Eten en drinken: In Otta en Mysuseter kun je boodschappen doen. Het winkeltje Mysuseter is niet erg groot maar verkoopt wel de meest belangrijke levensmiddelen. In de hutten Rondvassbu en Bjørnhollia kun je ontbijt, lunch of avondeten krijgen. Snacks zoals chocalade en chips kun je er ook kopen. Water kun je tappen uit stroompjes en meertjes.

Kooktoestel: Tijdens deze tocht hebben wij op een MSR whisperlite gekookt. Brandstof (brandpuntbenzine) hebben wij vanuit Nederland meegenomen.

Er naar toe: Met de trein door Duitsland, Denemarken, Zweden richting Oslo. Daarna vanuit Oslo met de trein naar Otta. Vanuit Otta kun je een bus nemen richting Mysuseter.

Terug: omgekeerde route als de heenreis.