Bergdrank Absint - de groene fee

Absint

In het kleine Zwitserse Juradorp Couvet staat de wieg van ‘de groene fee’, zoals het groene sterk alcoholische brouwsel uit de streek liefkozend genoemd werd. In de loop van de negentiende eeuw verwierf absint – de officiële naam van het drankje – een wereldwijde faam.

Zijn bijnaam heeft het te danken aan zijn populariteit in negentiende- en vroegtwintigste-eeuwse kunstenaarskringen, die de ‘fee’ beschouwden als een belangrijke bron van hun artistieke inspiratie. Absint is een sterke drank op basis van anijs, absintalsem (Artemisia absinthium) en venkel.

Niet iedereen was het eens met de verbanning van de groene fee.

Aan het eind van de achttiende eeuw schreef Mère Henriod uit Couvet in het Zwitserse Val de Travers het voor ter behandeling van vrouwenkwalen. Haar recept werd opgekocht door likeurstoker Henri-Louis Pernod die in 1798 een absintdestilleerderij stichtte in het dorp. Al gauw werd het bitterzoete drankje vooral in Frankrijk ongekend populair. Vanwege de hoge invoerrechten vestigde Pernod zich al in 1805 in het naburige Franse stadje Pontarlier en startte daar het huis Pernod Fils dat zou uitgroeien tot de wereldmarktleider in absint.

• Niet iedereen was het eens met de verbanning van de groene fee zoals blijkt uit deze poster met spotprent uit 1910.

Hallucineren

De populariteit van absint betekende ook zijn tijdelijke teloorgang. Concurrenten en moraalridders probeerden absint in de ban te laten doen vanwege de vermeende hallucinerende werking van het bestanddeel thujon. Toen in 1905 de Zwitserse alcoholist Jean Lanfray zijn gezin vermoordde na het nuttigen van grote hoeveelheden alcohol waaronder een paar glazen absint werd het drankje via een volksreferendum verboden. Modern onderzoek heeft de mythe van de thujon-hallucinaties ontzenuwd. 

Absint

Er is geen reden meer om absint anders te behandelen dan andere sterke dranken en vanaf 2005 mag absint in de meeste landen (waaronder Zwitserland) weer geproduceerd en verkocht worden. Gezien de eeuwenlange traditie is het logisch dat de eerste Zwitserse distilleerder die weer ‘bovengronds’ ging, de Distillerie Artemisia, zich in Couvet bevindt.