Wandeltocht rond het meer van Ledro, Italië vanaf Rifugio Al Faggio (934 m)

Rifugio Al Faggio (934 m) – Bocca d’Usol (1879 m)– Baita Lomar – Rifugio Al Faggio
Vertrek- en eindpunt: Rifugio Al Faggio, parkeerplaats.
Duur en hoogteverschil: 5 uur, 950 m stijgen en dalen.
Karakter: steile, maar goede wandelpaden.
Variant: Bocca d’Usol – La Roda en terug.

De Rifugio Al Faggio is mooigelegen aan het eind van het Val di Concei. Er is een grote parkeerplaats, dus het is een goede plek om een wandeling te beginnen. Deze wandeling gaat naar de Bocca d’Usol. Deze pas is vanuit het gehele dal te zien en vormt de natuurlijke overgang op de kop van de bergkam, de waterscheiding.

De wandeling begint in het bos, links achter de Rifugio. Loop over het brede bospad, langs de kaboutertuin (leuk voor kinderen) langs het water rechtdoor. De bosweg wint langzaam aan hoogte, en op het einde begint het smalle pad van route 414. Deze klimt gestaag, steeds iets steiler, met mooie doorkijkjes op kleine watervalletjes. Het bos krioelt hier van het leven. Hogerop komt het pad boven de bomen uit, en op dat punt is de Malga Guí, een van de oudste almen van het dal. Er wordt hier nog steeds geboerd. De alm is niet voor toeristen; zorg dat je zelf wat lekkers te eten en drinken bij je hebt!

De Malga Guí ligt prachtig, en biedt een mooi uitzicht op de top van de Dossa de la Torta. Links van de Malga ligt een mooie weide, de wandeling gaat aan die kant verder. Je kruist een helling die dwars op de bergkam staat; op deze pas splits het pad zich. Neem het pad naar rechts, naar de Bocca d’Usol. Dit is goed aangegeven. Het pad traverseert de helling, is smal en steil, maar verder goed te volgen. Het zicht is nu vrij, vanaf hier kun je het hele dal overzien; in de verte, achter je, is bij helder weer het Ledromeer zichtbaar.

Op de Bocca d’Usol is een oude stelling uit de Eerste Wereldoorlog. De kam is onverwacht scherp – niet meer dan een meter breed – en valt aan de noordzijde steil naar beneden. Het is de moeite waard nog even naar de Chiesa della Pace (de kerk van de vrede) te lopen, die boven de pas uittorent. Een kruis met Italiaanse vlag maakt de kerk van verre herkenbaar.

Bij de afdaling weer op de pas terug gekomen, is het aangenaam nu niet via route 414 af te dalen, maar in plaats hiervan de 452 te nemen en door het Val de Lomar weer in het bos te komen. Het bos is hier anders, opener dan waar de route omhoog ging. Nu begint het smal en wordt het pad steeds steiler, tot de Rifugio Al Faggio weer wordt bereikt.

laatst bijgewerkt november 2012