Bike examen en een kapotte derailleur
22 oktober, 2014 - 11:31 - septimontain
De afgelopen zomer was nat en fris, maar ook erg boeiend en divers. Het seizoen begon voor ons goed met meerdere mountainbike- en wielrengroepen op een rij, die kwamen genieten van het op dat moment nog mooie weer. Vervolgens had ik eind juli eindelijk de papierwinkel omtrent mijn accompagnateur diploma rond en kon ik vanaf dat moment op pad met mijn eerste wandelgasten. De tijd die restte heb ik gestoken in trainingen op de mountainbike voor het examen dat begin oktober op de agenda stond.
2 weken bikegids-opleiding
Met de zomer die op haar einde liep, kwam het MTB-examen in beeld. Om me voor te bereiden probeerde ik minimaal 2 keer per week op mijn fiets te stappen, voor een stevige cross-country tour met de hartslagmeter om. Verder heb ik (onder andere in de tuin van ons chalet) getraind op het onderdeel maniabilité, dat wil zeggen; technische behendigheid op lage snelheid en kleine ruimtes. Dit alles om zo fit en voorbereid mogelijk aan de start te verschijnen op de verplichte 10 daagse bikegidsenopleiding (voor accompagnateurs) vanaf half september. Ons basecamp was een jeugdherberg in Semnoz met een geweldig uitzicht over het meer van Annecy. Op het volgepropte programma stond onder andere: clinics in crosscountry, maniabilité en downhill, 4 pedagogische lesprogramma's met kids en wat theorielessen in marketing, wet- en regelgeving en fysiologie. Tot ons grote plezier vond het merendeel buiten plaats, afgewisseld met wat theorielessen in de klas. Omdat het onderdeel maniabilité voor velen een killer is op het examen, kreeg dit veel aandacht met zo'n 5 dagdelen trainingen in de bossen van Semnoz.
De twijfel neemt toe
Gedurende de opleiding wordt het ons steeds duidelijker waarom ze de opleidingsstructuur op de schop willen nemen. Wij zijn dan ook de laatste lichting accompagnateurs die met deze 10 daagse gidsenopleiding gevolgd door een examen het diploma tot bikegids kunnen behalen. Natuurlijk hebben we als bergwandelgidsen een flinke dosis bergkennis, maar bij meerdere collegae ontbreekt het toch wel aan de nodige bike-ervaring. Ondanks dat we veel op de fiets zitten is 2 weken opleiding dan dus erg kort. Verder mogen we straks alle type riders op alle mogelijk afdalingen begeleiden, tot downhill sessies in het bikepark aan toe. De downhill-clinic in bikepark les Gets is erg gaaf en leerzaam en het was duidelijk dat een aantal onder ons hier nog nooit gereden heeft. Naarmate de 2 cursusweken verstrijken, neemt de twijfel bij mij en mij collega's over het slagen voor het examen dan ook toe. De trainingen van afgelopen zomer hebben me goed gedaan en over mijn techniek heb ik dan ook weinig twijfels. Wel zie ik op tegen de crosscountry tocht, maar ook dat moet haalbaar zijn met de compensatiepunten die ik hoop te scoren op het onderdeel maniabilité. Mijn zwakke punt is 'mecanique'. Hoewel ik een paar stagedagen heb meegelopen bij een bevriende meganicien in een lokale shop, merk ik toch dat ik achterstand heb. Op het mondeling examen komt straks naast wet- en regelgeving het onderdeel bike-meganiek aan bod en dat maakt me wat onrustig.
Op naar het examen
Tussen opleiding en examen zit 1 dag om boodschappen te doen, de bike(s) klaar te maken en de tas in te pakken. Samen met vriend en bikemeganiciene Anna lopen we de fietsen na en monteer ik mijn derailleur opnieuw met de last-minute binnengekomen bikepad. De derailleur zelf lijkt een tikje te hebben gehad, maar de ketting loopt soepel en ik maak me daarover dan ook geen zorgen. Ook de fiets van Jessica krijgt de nodige aandacht zodat deze ook klaar is om (eventueel) ingezet te worden. Op zondag ga ik op pad in de richting van Premanon, een klein skigebiedje in de Jura, waar het examen afgenomen wordt. Het is heerlijk weer en op de kaart zien ik een meertje dat zich prima leent voor een laatste studiesessie, gevolgd door een zwemsessie. De volgende morgen meld ik me samen met 35 collega's bij de check-in voor het examen. Ik ben gespannen, maar heb alle vertrouwen in de eerste dag met het onderdeel maniabilité op het programma.
Materiaalpech!
Verspreid over 5 parcours scoor ik 15,5 punt van de maximale 20. Hiermee behoor ik tot de beste 5 en geeft me dit een prima uitgangspositie op de crosscountry die de morgen plaatsvindt. De volgende morgen aan de start horen we de tijd van de (semi professionele) 'ouvreur'. Als we zijn tijd evenaren levert je dat ook vandaag weer 20 punten op. De ouvreur reed 68 minuten over 4 rondes van 5km en 175 hoogtemeters. Met mijn 15,5 punt die ik gister behaald heb, mag ik er vandaag uiterlijk 26 minuten per ronde over doen om 4,5 punt te scoren. Verspreid over 2 dagen maakt dit dan een totaal van de minimaal benodigde 20 punten op de 2 onderdelen. Op het trainingsrondje van vorige week deed ik er 27 min over en ik weet dan ook dat ik stevig aan de bak moet! Iedereen die gisteren 10 punten of minder gescoord heeft op het onderdeel maniabilité, is vandaag bij voorbaat kansloos. Halverwege de eerste ronde lig ik op schema en op de afdaling hoop ik (met m'n endurobike) nog wat extra seconden in te lopen. Opeens loopt mijn ketting vast en ik zie dat ik het onderste gedeelte van mijn derailleur verloren ben. De derailleurwieltjes zitten nog wel vast, maar de ketting springt er nu dus bij iedere klap vanaf! Scheldend en tierend rijd ik de laatste honderd meter naar de start/finish, om daar te repareren wat er nog mogelijk is. Nu breekt mijn gebrekkige meganiek-kennis me op en de stress doet de rest. Ik probeer nog wat te rommelen met wat ik bij me heb, maar al snel krijg ik in de gaten dat de opgelopen achterstand niet meer in te halen is. Zelfs al slaag ik erin er een singlespeed van te maken, dan nog weet ik dat het nooit meer ga halen.
Kans verkeken
De jurering is streng: Slaag je er niet in de minimale 20 punten te behalen verspreid over de eerste 2 dagen, dan lig je eruit en krijgt het examen voor jou geen vervolg. Als één van de eerste starters ben ik dan ook een van de eersten die zwaar teleurgesteld afdruipt. Dit was dé kans om als accompagnateur versneld Frans mountainbikegids te worden en die kans lijkt nu verkeken...