Dé route bestaat niet

Ken je die wandelkaarten met een focus op één route? Soms is zelfs de omgeving weggewerkt zodat de andere paden en omgeving je niet af kunnen leiden. Wat heb je aan zo’n kaart? Je hebt geen totaal overzicht. Eén keer een afslag te vroeg of een verkeerd pad en je kunt met een beetje pech flink verdwalen. Bovendien ben je totaal niet flexibel meer en staar je je blind op één route. Ultieme flexibiliteitZelf hebben we nog nooit zoveel flexibiliteit kunnen benutten van een tochtenplan als tijdens onze wandeltocht in de Harz met Spring Reizen afgelopen februari. Ik, Mieke en sinds 4 jaar reisbegeleider bij Spring, ging met een mede-reisbegeleider en acht deelnemers een winterse tocht maken in dit gebied op de voormalige grens van Oost- en West-Duitsland. Normaal is het daar in deze periode redelijk sneeuwzeker, dus we plannen een sneeuwschoentrektocht die een deel van de Harzer-Hexen-Stieg volgt. We bedenken ook al een plan B voor de eerste dag, een korte route voor als het slecht weer is. Zoals we allemaal weten was 2014 niet de winter die het had moeten zijn. In heel Europa niet, dus ook niet op en rond de Brocken, de hoogste berg van de Harz. 

Het loopt als een treinEr ligt weinig sneeuw, dus we lopen als een trein! De groep is ook nog eens lekker vlot in de benen. Nu hebben we in de Harz het geluk dat er veel paden lopen. Dus na het avondeten pakken we de kaart erbij en stellen aan de groep een alternatieve, lange route voor met ook nog wat extra uitzichtspunten erin. Dit voorstel wordt enthousiast ontvangen. Eén van de wat minder ervaren wandelaars informeert ook naar eventuele korte varianten. Geen probleem, we hebben op twee punten een doorsteek om de route weer in te korten. 

Vertraging’s Ochtends is het even zoeken naar de juiste weg. Via een alternatief pad komen we op het eerste uitzichtpunt. We lopen door langs een aantal stoere granietrotsen met fantastisch uitzicht op de omgeving en de Brocken in een mooi zonnetje. Daar is de eerste dikke laag sneeuw! We trekken snel onze sneeuwschoenen aan. We bewegen ons een paar kilometer op deze manier voort, geven de deelnemers wat tips en trucs en proberen rustig het materiaal uit. Het sneeuwveld en de schoenen worden uitgebreid gefotografeerd. Dit levert wat vertraging op; aan het eind van de dag nemen we een doorsteek naar het dorp en latend de tweede extra lus voor wat deze is. 

BlessureDoor winters weer gaan de volgende dagen redelijk volgens het oorspronkelijk plan. We pakken op de laatste wandeldag nog een extra topje mee. Maar bij de lange afdaling krijgt een van de deelnemers last van haar knie. Haar rugzak gaat af en we verdelen de bagage onder de andere deelnemers. We vertragen de afdaling en kiezen de route met de minst steile helling. 

Harzer-Hexen-Stieg en meer!Een oriëntatie op je omgeving moet je altijd kunnen maken. Niet alleen als begeleider van wandeltrektochten, maar ook als je geen geoefende wandelaar bent in een eenvoudig wandelgebied.  Leuke tekeningetjes van bezienswaardigheden op de route, een schematische weergave van hoe het pad ongeveer loopt... Ik weet niet of je er ooit mee hebt gewandeld? Hadden we nu alleen zo’n kaart gehad van de Harzer-Hexen-Stieg, dan waren we toch flink beperkt geweest in de mogelijkheden en dan hadden we deze mooie tocht überhaupt niet kunnen maken!