Raftteam Helicon naar Teva NK Rafting 2011

Beste lezers,

Even voorstellen, ik ben Jisse Staring. Doet er verder niet toe, ik ben in elk geval Student Outdoor & Adventure. Vandaar dat Bergwijzer gevraagd had of ik af en toe een stukje wil schrijven voor de site.

Bij deze een stukje over een bergsport waar ik recentelijk mee in aanraking ben gekomen.

Raftteam Helicon naar Teva NK Rafting 2011

Lange busreis, je kent het wel. Iedereen gespannen voor de wedstrijd die we in het verschiet hadden. Veel slaap voor sommigen, minder voor anderen. Slecht voedsel en harde stoelen. Kortom, de best voorstelbare voorbereiding op een Nederlands kampioenschap.

Eenmaal daar in Châteauroux Les Alpes was het wel een keer tijd voor fatsoenlijk eten en een goede nacht slaap. Wat denk je zelf. Kampvoer en een dun matje. Ach, daar worden we toch alleen maar sterker van. Voor het eten nog even gekeken bij de rivier. Dat ‘gat’ is geen grapje. Gelukkig hebben we nog twee trainingsdagen.

Eerste trainingsdag, je raad het al. Zo stijf als een stuk hout. Gelukkig is het water ijskoud dus we kijken wel uit voor we die boot omgooien. Keerwaters varen tot we er bij neer vielen, toch wel even wennen met zes in de boot. Na de lunch is iedereen geacclimatiseerd en varen we daadwerkelijk de lijnen die we willen hebben. Als we het hele traject gezien hebben heeft iedereen weer honger.

Tweede trainingsdag, slalom. Dit is niet ons sterkste onderdeel en dat blijkt ook uit de eerste paar runs. Na een wijziging in zitplaatsen krijgen we het dan toch onder controle. Beter goed gejat dan slecht verzonnen, een paar geroutineerde teams zetten ons een voorbeeld. Halverwege de training kreeg ik het warm. Het water was nog steeds ijskoud dus even zwemmen bleek de oplossing. Aan het einde van de dag zijn we iets minder bang.

Eerste captains meeting. Jeetje wat moet je een boel onthouden, volgende keer een notitieblok mee. Door loting is ons nummer elf. Beter als nummer dertien van de vorige wedstrijd. Dan de opening van de wedstrijd. Die presentator is echt een baas.

Eerste wedstrijddag, sprint en head to head. Eerst sprint dan maar. Gek dat je met vier personen sneller bent dan met zes. Head to head gooit de moraal flink omhoog. De vier hebben we 't niet meer over maar in de zes zet mooi de vijfde tijd in het klassement weg. Blijkbaar helpt het om je ergens aan op te trekken. De moraal is hoog. Rodeo sluit de dag af.

Tweede wedstrijddag. Slalom. Nu moet het gebeuren. Eerste run, niet zo best. Tijdmeting stuk. Perfect! Uiteindelijk best aardige tijden neergezet. Poortje negen, die vergeet ik niet snel meer. Het moraal is nooit zo hoog geweest. De downriver moet knallen. Direct downriver vier persoons, ruim een half uur harken. Stuk en gelukkig.

Laatste wedstrijddag, downriver zes persoons. Een boel op het spel, plek vijf is nog in zicht. Sommige hopen nog op plek vier. Vijf of zes teams achter ons, dat moeten we hebben. Maximaal knallen tot het einde. Iedereen is kapot. Er wordt hier en daar wat gekotst maar het maakt niet meer uit. Ons kampioenschap kan niet meer stuk.

Bus terug. Volgend jaar zijn we er weer bij, en stukken sterker. Enige gedachte: beste trip ooit!

Je kunt Raftteam Helicon volgen via www.facebook.com/raftteamhelicon !