Tibetaanse gletsjers smelten ook op de toppen

De gletsjers in het Tibetaanse hooggebergte, het derde grootste ijsreservoir ter wereld na die van Antarctica en Groenland, verliest massa op grote hoogte. Vooralsnog werd verondersteld dat het smelten van de gletsjers alleen aan de onderkant gebeurde. Recent onderzoek heeft echter bewezen dat het smelten zelfs voorkomt op een hoogte van zesduizend meter.

Tibetaanse hooggebergte

Volgens Kang Shichang, glacioloog aan de Chinese Academie van Wetenschappen, van het Tibetan Plateau Research in Beijing, worden de gletsjers virtueel onthoofd aan de top door het opwarmende klimaat. Zijn team onderzocht het ijs op signalen achtergelaten door milieu-incidenten die de chemische samenstelling van de atmosfeer veranderden. “Toen luchtbellen werden opgesloten in het gletsjerijs, werden chemische verbindingen in de lucht opgesloten”, aldus Kang. Voorbeeld hiervan zijn de nucleaire testen die gedaan werden tussen 1952 en 1963, waarbij radioactieve verbindingen zoals tritium vrijkwamen die hun impact in gletsjers over de hele wereld achterlieten.

Lanong gletsjer

Aangezien hiervan geen sporen meer worden gevonden in de ijsboorkernen van de Lanong gletsjer in het zuiden van Tibet, is het volgens Kang aannemelijk dat de ijslagen waarin sporen van radioactieve verbindingen zaten zijn weggesmolten. “We dachten dat gletsjers op grote hoogte redelijk veilig waren vanwege de koudere temperaturen maar dit onderzoek toont dat het, althans op bepaalde locaties, helemaal niet het geval zou kunnen zijn. We weten echter niet hoe vaak dit verschijnsel voorkomt”, zegt Achim Bräuning, een paleoklimatoloog aan de Universiteit van Erlangen-Nuremberg in Duitsland.

Drinkwaterreservoir

De gletsjers functioneren als drinkwaterreservoir voor China en Zuid-Azië. De bedreiging die dus achter het smelten van de gletsjers ligt is enorm. Het gaat om drinkwater voor honderden miljoenen mensen. Momenteel is bekend dat naast de Lanong gletsjer ook de grote Guoqu en Naimona'nyi gletsjers in Tibet lijden onder het warmere klimaat. “Het kan zijn dat het niet uniek is voor het Tibetaanse hooggebergte. De enige manier om een compleet overzicht te krijgen van de situatie is door meer ijskernen te boren in andere hooggebergtes in de wereld”, aldus Kang. Bron: nature.com