(ON)RUST

In de laatste editie van Bergen Magazine hebben wij een prachtig geïllustreerde reportage over het Rosengartenmassief in de Italiaanse Dolomieten geschreven. Zoals gebruikelijk kennen dergelijke reportages een langzame geboorte. De beelden en ervaringen dateren van meer dan een jaar geleden. De eerste flarden tekst werden in het najaar opgetekend. De conceptversie van de reportagetekst was half mei klaar. En toen kreeg ik een telefoontje van de uitgever die meldde dat daags tevoren, op 22 mei, bergbeklimmer en redactielid Ronald Naar gestorven was op de flanken van de Cho Oyu in de Himalaya.

Ronald wist in elke editie weer zijn lezers te charmeren met meeslepend geschreven en uitstekend gefotografeerde reportages over de bergen en zou ook voor dit Rosengartenthema een bijkomende reportage aanleveren. Ik kende Ronald eigenlijk nog niet zo heel lang en had in de opstartfase van dit tijdschrift voor het eerst met hem contact. Toen ik hem vroeg waarom de ‘grote Ronald Naar’ voor Bergen Magazine wilde schrijven, antwoordde hij omdat hij vond dat “er lef voor nodig is om met zo’n tijdschrift in een polderland te willen beginnen”. Dat heb ik altijd opgevat als een stempel van goedkeuring van misschien de enige moderne bergheld die Nederland rijk is.

De afgelopen jaren konden we het goed met elkaar vinden. Dat is omdat hij met de ontwikkeling van Bergen Magazine altijd erg begaan was. Natuurlijk, Ronald zou Ronald niet geweest zijn als hij over alles en nog wat niet een uitgesproken mening had – en ook wij verschilden zo af en toe van inzicht. Hij was zich immers zeer bewust van wat hij zelf wilde bereiken met zijn activiteiten als schrijver-avonturier en was in die hoedanigheid in alles een echte professional.

Ronald Naar zou meteen na zijn terugkeer uit de Himalaya zijn tekst over de Rosengarten aanleveren. Dat stond in zijn (en mijn) agenda ingepland. Zover is hij niet geraakt. In plaats daarvan brengen wij u een bijdrage over Ronalds carrière van Robert Weijdert, die Ronald in zijn vroegere klimjaren goed heeft gekend. Ronald is voor een hele generatie bergsporters een bron van inspiratie geweest en ook voor leden van onze redactie. Mark van Hattem schreef mij: “Ronald Naars eerste boek Op zoek naar evenwicht was een van de weinige en eerste Nederlandse boeken die mij de liefde voor de bergen hielp te ontwikkelen en de onzekerheid onder woorden bracht die een alpinist kan hebben.”

Ronald werd zijn hele leven lang onvermijdelijk aangetrokken tot de bergen en was jaarlijks vele weken onderweg, maar toen hij er eenmaal was, verlangde hij altijd naar huis: de ‘onrust’ noemt hij dat in zijn laatste boek. Over dit soort existentiële thema’s prikkelde ik hem graag, zoals die keer bij mij thuis bij een lekker glas wijn toen ik filosofeerde dat het leven misschien wel “één lange bezigheidstherapie is om de periode tussen geboorte en dood door te komen”. “Daar zit wel wat in”, vond hij, en je kon zien dat hij eventjes een plekje op zijn mentale harde schijf zocht om die gedachte in op te slaan. Ik weet ook zeker dat hij het de volgende dag in zijn computer heeft opgeschreven, voor later gebruik. Dat deed hij namelijk met al zijn ervaringen. Alle ideeën die bij hem opkwamen, anekdotes, gesprekken en observaties tijdens zijn reizen: hij schreef ze meteen op. Ook ideeën voor nieuwe verhalen werkte hij onmiddellijk uit tot ruwe teksten. Zo kreeg ik er enkele toegestuurd, evenals heel veel beeldmateriaal. “Je weet maar nooit wanneer het van pas kan komen”, schreef hij er bij. Dat het zo snel van pas zou komen had niemand kunnen bedenken. Met toestemming van zijn nabestaanden zult u daarom in 2012 in Bergen Magazine nog twee boeiende reportages van Ronald Naar kunnen lezen, het meest passende eerbetoon dat wij hem als redactie kunnen brengen. 

“Mountains bring forth a peculiar joy which makes us willingly pay the coin of sacrifice and suffering to obtain it.” (Hamish Brown)

Jonathan Vandevoorde

Deze blog is verschenen in Bergen Magazine nr 3 van 2011. Bestel deze hier na.