Veiligheid en risico op de Mont Blanc

Ieder jaar weer genieten 1.5 miljoen mensen van de bergen. Op ski’s, wandelschoenen, klimschoenen, stijgijzers, sneeuwschoenen of anderszins. Waarschijnlijk ben jij - als bezoeker van bergwijzer.nl - één van die anderhalf miljoen mensen.

Door: Pieter Grosfeld - Mountain Network

Als bergsportorganisatie zoekt Mountain Network jaarlijks het hooggebergte op. Als Mont Blanc specialist - de naam zegt het al - zijn wij voornamelijk actief in het Mont Blanc massief. We organiseren bergsportcursussen (Alpinisme, Klettersteigen, IJsklimmen) en beklimmingen van hoge aansprekende toppen. De Mont Blanc zelf natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook de Matterhorn (4478m) en de Dufourspitze (4634m). Ook dit jaar weer hebben we met meer dan 100 mensen een poging gewaagd om de Mont Blanc te beklimmen. Voor veel mensen is het beklimmen van de Mont Blanc een lang gekoesterde droom. Een doel waarvoor ze hard trainen, met discipline en doorzettingsvermogen. Veel van de deelnemers waren nog onervaren in het hooggebergte. Net als het team van Bergen Magazine hebben we ook al die andere mensen stap voor stap klaargestoomd voor de topbeklimming. En met succes, want meer dan 75% van de mensen die een toppoging konden wagen hebben de top van de Mont Blanc ook gered. Helaas was de toppoging niet altijd mogelijk vanwege het weer - wat dat betreft hebben we betere zomers gekend. Ook deze zomer weer is de bergsport - en met name de Mont Blanc - regelmatig negatief in het nieuws gekomen vanwege dodelijke ongelukken. Veel mensen raken dan ongerust en stellen zichzelf - en ook Mountain Network - de vraag hoe veilig het beklimmen van die berg nu eigenlijk is. Een terechte vraag wat ons betreft, want veiligheid heeft bij ons de allerhoogste prioriteit. De ongelukken die volgens de berichtgeving 'op de Mont Blanc' gebeuren, vinden in werkelijkheid plaats ergens in het enorme Mont Blanc massief. Bijvoorbeeld op de Aiguille d'Argentières, Aiguille du Midi, Dent du Géant, Grandes Jorasses. Dat zijn allemaal bergen op zich, elk met een eigen risicoprofiel. Relevant voor deelnemers van Mountain Network zijn de risico’s op de Goûter route van de Mont Blanc. We hebben deze route niet voor niets gekozen. Het is de veiligste van alle normaalroutes naar de top van de Mont Blanc. De andere normaalroute op de Mont Blanc is de ‘Trois Monts’. Een prachtige route die over de flanken van de Mont Blanc du Tacul en de Mont Maudit naar de top van de Mont Blanc leidt. Wij kiezen ervoor om deze route niet meer te doen omdat het risico te groot is. De wand van de Mont Blanc du Tacul - waar je enkele uren op aan het klimmen en aan het afdalen bent - hangt vol met seracs (grote ijsmassa’s). Die seracs kunnen op ieder onverwacht moment loslaten en naar beneden storten. Je bent dan als klimmer kansloos. . Maar ook op ‘onze’ route zijn er wel degelijk ‘objectieve’ gevaren. Het Grand Couloir - waar in de loop van de dag stenen door naar beneden vallen, is de gevaarlijkste passage van de route. Je moet dit couloir doorkruisen (+/- 70 meter) om de top te halen. Er is een groot onderzoek gedaan in 2012 door de Petzl Foundation naar de risico's op deze route en het blijkt dat veruit de meeste ongelukken gebeuren bij mensen die zonder gids op pad zijn (+/- 85%). Bovendien gebeuren er nauwelijks dodelijke ongelukken wanneer je ‘aangelijnd’ bent. Iets dat onze deelnemers altijd zijn. De route is dus niet geheel zonder risico, ook niet met gids en met touw. Maar door te klimmen met ervaren gidsen en goed voorbereid en geacclimatiseerd te zijn, is de veiligheid wel optimaal. Onze gidsen houden het weer, de condities op de berg en de mensen in de groep in de gaten en gaan alleen omhoog als ze er vertrouwen in hebben.