Noorwegen: Warme momenten in de kou

Opeens is het daar. Het Noorderlicht. Niet meer dan een groene veeg in de kraakheldere winterlucht, maar betoverend mooi. Samen met mijn reisgenoten staar ik vol bewondering omhoog. Hiervoor zijn we naar de Noorse regio Finnmark gekomen.

Auteur: Jeroen van Wieringen

Noordkaap
Het zien van het Noorderlicht is één van de winterse trekpleisters van deze regio, die boven Zweden en Finland doorloopt tot aan de Russische grens. Hoewel ook in de zomer toegankelijk, is Noors Lapland - zoals het wordt genoemd - toch vooral interessant in de winter. Eén van de 'must sees' is de Noordkaap, gelegen op 71 graden Noorderbreedte. Hoewel de Noordkaap zelf niet meer is dan een gemarkeerd punt, is de reis er naartoe een bijzondere ervaring. Maximaal twee keer per dag worden de laatste 13 kilometer in colonne achter een immense sneeuwschuiver. Zelf reizen is verboden in verband met de besneeuwde wegen, die overigens nauwelijks zichtbaar zijn als gevolg van de witte deken die over het hele landschap ligt. Het is noodzakelijk je warm te kleden, zeker als je bedenkt dat de temperatuur er tot ruim beneden de 20 graden onder nul kan dalen.

Slapen bij -7
Het bezoeken van de Noordkaap is een goed voorbeeld van 'zelf zien is zelf beleven'. Dat geldt ook voor het overnachten in een sneeuwhotel. In de buurt van de Noorse plaats Kirkenes - niet ver van Rusland - is dat mogelijk in de wintermaanden. Wat er van buiten als een grote hoop sneeuw uitziet, ontpopt zich aan de binnenkant tot een lumineus gebouwd hotel, voorzien van ijsbedden (met rendierenvel), een ijsbar en stoelen van sneeuw. Wees niet bang dat deze smelt als je erop gaat zitten, want de temperatuur in het volledige hotel blijft 7 graden onder nul (!). Dat geldt dus ook voor je 'kamer', waarin je alleen mag slapen als je beschikt over een isolerende slaapzak met capuchon (verkrijgbaar bij het hotel). Kijk er niet raar van op dat je het advies krijgt alleen een onderbroek te dragen als je gaat slapen. Het uitkleden kan een koud klusje zijn, maar je lichaamswarmte verspreidt zich daarna wel prima in de slaapzak. Probeer het maar en je zult merken dat je heerlijk slaapt...

Scheuren door de sneeuw mét motor
De teller van de sneeuwscooter wijst ongeveer 90 kilometer per uur aan op het moment dat ik het aandurf er even naar te kijken. Een bevroren en besneeuwd meer bij Kirkenes flitst aan me voorbij, terwijl de koude lucht langs mijn hoofd suist. Ik kijk weer naar voren en volg het spoor van de gids. Doe ik dat niet dan loop ik ofwel het risico in diepe, zachte sneeuw vast te komen zitten, ofwel de grens met Rusland te passeren - hetgeen me op een forse boete kan komen te staan. In het donker rijden we door totdat voor me opeens de remlichten gaan branden. "Kijk daar", wijst mijn gids omhoog, "daar is het Noorderlicht weer."

Scheuren door de sneeuw zónder motor
Het geblaf van de sledehonden gaat door merg en been. Maar zielig zijn ze niet, de dieren die mensen met razende vaart door de sneeuw trekken. Sterker nog: "They like it", weet onze gids. En hij lijkt gelijkt te hebben. Op momenten dat we de rem op de slee zetten, begint het geblaf weer. De honden trekken uit alle macht om weer vooruit te mogen. Een tocht met de sledehonden is een bijzondere ervaring. Niet alleen de samenwerking met de dieren spreekt tot de verbeelding, maar ook het sprookjesachtige en bergachtige gebied waar doorheen wordt gerend, doet dat.

Reuzenkrabben
Koud, kouder koudst. Het is niet voor niets dat de duiker die ons verse kingcrab gaat bezorgen zich volledig waterdicht heeft aangekleed. Met de besneeuwde bergen om hem heen laat hij zich langzaam onder water zakken om na wat een eeuwigheid lijkt weer boven water te komen. Don't try this yourself, is wat er door me heengaat als ik even stiekem mijn hand in het ijskoude water stop. Gelukkig warmen mijn vingers snel weer op zodra ik de eerste hapjes proef van de versgevangen - en bereide - krab. 

Dit artikel is afkomstig van Metronieuws, uit de categorie Reizen.