Preview: Sellrainer Hüttenrunde
Een snelle blik uit het raam ’s ochtends vertelt ons dat we gisteravond de juiste beslissing hebben genomen. In minder dan een etmaal heeft een depressie de omgeving in een witte wonderwereld veranderd. Het is begin september, maar van het pad is vrijwel niets meer te zien door de sneeuwval van vannacht. Het is wachten op de aangekondigde weersverbetering…
Tekst & foto’s Sean Vos
Voor velen in de omgeving zal de vroege sneeuwval sterke verlangens naar de winter oproepen. Het Sellrainmassief is niet alleen een populair wandelgebied in de zomer, maar staat zeker ook bekend vanwege de eindeloze mogelijkheden voor toerskiën en sneeuwschoenwandelen. Wij zijn hier echter voor een mooie huttentocht en wilden een deel van de Sellrainer Hüttenrunde verkennen, in elk geval zonder de ski’s onder te hoeven binden.
Bij de koffie in de Stube van het Westfalenhaus werd het tijd om ons te beraden op de rest van onze huttenronde. De vriendelijke waard voorzag ons van het nieuwste weerbericht en informeerde naar onze plannen. Het aankomende sneeuwfront bleek sneller te naderen dan eerder voorspeld en bovendien werd er meer sneeuw verwacht. Het positieve van de situatie was dat de voorspelling voor onze derde wandeldag er aanzienlijk op verbeterde omdat het sneeuwfront sneller voorbij zou trekken. De aanlokkelijke pictogrammen van een zonnetje met een blauwe lucht een dag later, deden ons besluiten om een dag in het Westfalenhaus te blijven wachten tot het slechte weer achter de rug zou zijn en een nachtelijk warmtefront met sterke dooi zijn werk zou hebben gedaan.
Het weerbericht klopt in elk geval. Aan het einde van onze rustdag stopt het met sneeuwen, trekt de wind aan en zet de dooi in. Het landschap om ons heen kleurt snel weer groen. De ochtend erop nemen we afscheid van onze Amerikaanse vrienden en de gemoedelijke huttencrew en zetten we koers richting de Pforzheimer Hütte. Onder een strakblauwe hemel met een overtuigend ochtendzonnetje stijgen we tussen de laatste sneeuwresten door naar Zischgenscharte op ruim 2900 meter. Terwijl de hut langzaam onder ons in de diepte verdwijnt, worden we getrakteerd op een steeds weidsere blik op de drieduizenders om ons heen, met de Lüsener Fernerkogl en de Hoher Seeblaskogl als dominantste aanwezigen. We genieten van het moment, ons realiserend dat de vrolijke bui van de weergoden slechts van korte duur zal zijn.
Het hele verhaal lezen? Je vindt het in het in het aprilnummer van Bergen Magazine. Vanaf 13 april overal verkrijgbaar!
Dit nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem vóór maandag 2 april 16:00 uur een abonnement. Profiteer van de speciale aanbieding: 1 jaar Bergen Magazine van €29,50 voor slechts €17,95.
