Tips voor grammenjagers!

Noes legde in 2023 de BergeSeenTrail door het Oostenrijkse Salzkammergut af. Dat deed ze zo licht mogelijk. Dat betekende grammenjagen! Maar hoe doe je dat? In dit artikel deelt Noes haar tips.

Lichtgewicht: hoe doe je dat?

Helaas kan ik je hier geen kant-en-klare lijst geven van wat je thuis kunt laten, want dat is elke tocht anders. Het hangt af van het type tocht, het jaargetijde, de omstandigheden ter plekke, de moeilijkheidsgraad, de weersvoorspelling, de hoogte, de duur, je eigen vaardigheden enzovoorts. Je vindt hier dus tips hoe je het aan kunt pakken, maar het denkwerk moet je zelf doen. Wat je thuislaat moet immers ook bij je persoonlijkheid passen. Ik neem altijd een piepklein flesje essentiële pepermuntolie mee waarmee ik mijn bergschoenen opfris, zodat ik met 1 paar wandelsokken en 1 paar dunne sokken voor in de hut toe kan op een tocht van 5 dagen. Die olie is antibacterieel en ruikt lekker. Ik weet niet of dat ook werkt bij mensen die overmatig last hebben van zweetvoeten, maar het is het proberen waard.

Stappenplan grammenjagen

Je kunt natuurlijk naar de buitensportwinkel gaan en je hele uitrusting vervangen door superlichtgewicht, maar dat is nogal duur en niet erg duurzaam. Dus keek ik welke uitrusting echt aan vervanging toe was en heb daar superlichtgewicht exemplaren voor aangeschaft.
Vervolgens heb ik een lijstje gemaakt van eten dat na afloop meestal nog in de rugzak zit: energierepen, noten, kaas enzovoorts. Vervolgens rekende ik uit wat ik gemiddeld dagelijks eet en stemde daar de hoeveelheid tussendoortjes op af. Ik bestelde in de hut elke avond een lunch voor de volgende dag, dat scheelde veel gewicht! Maar let op: soms is de lunch karig en dan heb je meer eten nodig. In de meeste hutten kun je tussendoortjes kopen. Bovendien moet je voor een calamiteit altijd extra eten bij je hebben. Ik had alleen spijt van de literfles voor water. Met het uitzonderlijk warme weer in september was dat absoluut onvoldoende. In geen enkele hut konden we een plastic fles met drinken kopen die we daarna als extra waterfles konden gebruiken.

Veiligheid en lichtgewicht

Buiten schot bleef alle uitrusting die met veiligheid te maken heeft, en dat is een lange lijst: regenjack en -broek, tiewraps + duct-tape (schoenzool die loslaat), volwaardige EHBO-set (en dus niet slechts 2 blarenpleisters en een rolletje tape), mobiel en powerbank + oplaadkabels (zorg dat zowel mobiel als powerbank waar mogelijk worden opgeladen; zet vóór vertrek de telefoonnummers van de bergredding ter plekke en 112 erin), muts, das, handschoenen, zonnebril, zonnebrand, paspoort (bij een redding moet je je kunnen identificeren. Als je overleden of niet aanspreekbaar bent, is een paspoort ter identificatie nog belangrijker), kompas (heel ouderwets, maar erg handig als je mobiel tóch snel leeg raakt), aluminium reddingsdeken (om een slachtoffer te behoeden voor onderkoeling), fluitje + seinspiegel voor noodsignalen. Denk altijd na: hoe koud kan het worden als er onverwacht een koufront komt met regen en/of sneeuw? Niet elke weersomslag in de bergen wordt voorspeld, daar zijn genoeg voorbeelden van.

Kleding en lichtgewicht

Daarna deed ik hetzelfde met de overige spullen: wat bleef onderin de rugzak en is de hele tocht niet gebruikt. Wat de kleding betreft: je moet elke tocht opnieuw bekijken wat overbodig is, maar het helpt wel als je een goede paklijst hebt. Ik liet alle extra kleding die ik altijd meenam ‘voor als ik doorweekt in een hut aan zou komen’ thuis. Maar als het weerbericht dagelijks regen had voorspeld, had ik toch een extra shirt met lange mouw meegenomen. Verder nam ik mijn dunste jack mee en dat is echt heel licht, maar dat jack overleeft waarschijnlijk een week met een zware rugzak niet als het elke dag slecht weer is; dan kunnen de schouderbanden van de rugzak het jack op de schouders doorslijten.
De toiletspullen pasten in een héél klein zakje: mini-tandpasta, deo en zeep in een piepklein potje. Een volle tube zonnebrand, maar wel de kleinste die verkocht wordt. Ik nam voor elke dag een onderbroek mee, maar die van mij zijn echt héél erg licht en dun.
De camera thuislaten, een zware spiegelreflex, leverde de meeste winst op: mijn mobiel scoort goed qua foto’s en moest sowieso mee. Het resultaat: mijn rugzak was deze keer echt veel leger en lichter dan normaal. Hoeveel kan ik niet zeggen, want ik pas de uitrusting voor elke tocht aan, zoals ik eerder al vermeldde.