Kandersteg: In Nederland was het zelfs kouder

Wat zag ik er tegen op zeg. Een week kamperen in Zwitserland, midden in de winter. Een week niet slapen van de kou, de hele dag bewegen om warm te blijven, of de hele middag eten koken, want het duurt wel even voor je eten ontdooid is.Maar eigenlijk viel het reuze mee. Ik had goede kleding, een warme slaapzak en zeven leuke jongens met verstand van kou en vuur. Alleen de eerste nacht was het koud. Het was ongeveer -20. Niet dat ik het koud had hoor, mijn slaapzak kon namelijk tot -40. Sanne, bedankt daarvoor! Als je buiten de tent was, dan bevroren wel al je haartjes op je gezicht.We hadden een houten hut waar we zeilen hadden opgehangen. Zo konden we droog en beschut bij het vuur zitten. Daar konden we ook koken. Voordat we gingen koken, lieten we eerst de spullen ontdooien boven op de haard. Na het eten moesten we afwassen. Je zou denken: sneeuw smelten in de pan en daarmee afwassen. Nee, het was veel makkelijker. Alle spullen verzamelen, paar minuten lopen en dan hadden we een kraan met warm stromend water. Daar kon je ook naar de wc, warm douchen en zelfs televisie kijken. Dat is namelijk het Chalet van KISC (Kandersteg International Scout Centre). Naast het douchen, koken en vuur maken deden we ook nog echte wintersportactiviteiten. LanglaufenDe eerste dag dat we er waren gingen we langlaufen. Dat kon gewoon op het scoutingterrein. De ‘loipe’ liep ook voor de tenten langs. ‘s Ochtends vroeg reed daar dan ook de Pistebully om een langlaufspoor te maken. Van het geluid van dat apparaat ben ik nooit wakker geworden, anderen ergerden zich rot aan dat ding.De route op het scoutingterrein was niet zo heel lang. Maar voor sommigen lang genoeg. Ik ging met nog een aantal jongens een wat langer rondje langlaufen in Kandersteg. Daarbij kwam de vermoeidheid al een beetje kijken, want we vielen allemaal wat vaker. Gelukkig is er niemand echt lelijk gevallen. Je krijgt het trouwens wel warm van dat langlaufen. Soms vond ik het ook wel spannend als we van een helling afgingen. Maar gelukkig ging dat elke keer goed.

De tweede dag was het nog minder koud. 's Ochtends zat er condens aan de binnenkant van de tent en dat druppelde op de slaapzak. Dus vandaag was het tijd om naar de skipiste te gaan, want anders waren we bang dat de sneeuw alweer weggesmolten zou zijn... Het was 's middags in het dal zelfs negen graden boven nul!

Skiën en snowboardenEen beetje laat op de ochtend vertrokken we met de nieuwe gondels naar boven, naar de skipistes bij de Oeschinensee. Onze groep bestond uit ervaren skiërs en snowboarders en wat minder ervaren wintersporters. Voor de gezelligheid begonnen we allemaal op het oefenweitje maar daar waren sommigen al snel uitgekeken. Ze gingen de blauwe pisten een paar keer af. Ondertussen waren wij met het sleepliftje lekker aan het oefenen. Het ging gelukkig bij iedereen steeds beter.

We spraken af dat we hier later in de week nog eens naar toe gingen en dat de jongens die al goed konden skiën en snowboarden naar een ander skigebied zouden gaan.

SleeënDe derde dag dat we er waren was de sleedag! We hadden slees gehuurd en gingen daarmee weer naar boven, naar de skipistes. Maar we dachten, als we meteen naar beneden gaan, zijn we zo terug. Laten we een wandelingetje maken met de slees. En dat deden we. Tot we op een mooi veldje kwamen waar we genoeg sneeuw konden vinden om een iglo te bouwen. Hier zijn we een paar uur mee bezig geweest. En uiteindelijk konden we allemaal even in de iglo zitten. Dat is toch de kroon op het harde werken. Zie de foto's hieronder voor het resultaat. De mooie streepjes heb ik gemaakt :)

Twee pistesDe laatste dag dat we nog iets actiefs konden gaan doen voordat we weer naar huis vertrokken om kerst te vieren, gingen we in twee groepen de pistes op. De ene groep ging naar een ander gebied om daar wat moeilijkere afdalingen te skiën en snowboarden. De andere groep ging weer terug naar de piste boven Kandersteg. Daar hebben we ons de hele middag weer vermaakt met vallen en opstaan en warme chocolademelk.

Aan het eind van de dag spraken we weer af in het dorp waar we naar een paar alpenhornblazers hebben staan kijken. Ze waren volgens mij al een beetje aangeschoten, want het klonk niet meer zo heel zuiver. Omdat het kerstavond was zijn we uit eten gegaan en wat kun je beter in Zwitserland dan kaasfonduen!

Na niet al teveel alcohol zijn we gaan slapen want we moesten de volgende dag onze tentjes opruimen en in een paar uur naar huis rijden.