Amerikaanse nationale parken dicht om poep

Bizarre taferelen in Amerikaanse National Parks. Door onenigheid in de regering, gaan steeds meer overheidsinstanties dicht. En die shutdown heeft ook gevolgen voor bergwandelaars in de Nationale Parken. Door het gebrek aan toezicht ontstaan chaotische situaties en bezoekerscentra zijn dicht. En dus ook de toiletten daar.

En dat levert nare en nare problemen op. Omdat het personeel van de parken onbetaald thuis zit, worden afvalbakken niet meer geleegd en toiletgebouwen worden niet meer schoongemaakt. Maar omdat het personeel dat de toegang tot het park regelt thuis zit, is er ook niemand die de toegang tot de parken in de gaten houdt, waardoor sommige parken meer bezoekers ontvangen dan ze eigenlijk aankunnen. Dat levert chaotische taferelen op.

Vieze wc’s en poep in de bosjes

Omdat ook de watervoorziening en de afvoer van de toiletten in de parken in veel gevallen is afgesloten, zijn veel toiletgebouwen dicht. Mensen met hoge nood zoeken ten einde raad maar de bosjes op. Dat levert op veel plekken weer overlast van stank en smerigheid en soms zelfs een gezondheidsrisico op. Die overlast is zo groot dat de laatste parkwachters die nog aan het werk zijn, hier en daar maar besloten hebben de poorten van de parken te sluiten.

Vandalisme in de natuurparken

Overigens zijn het niet alleen de sanitaire omstandigheden die de parken doen sluiten. Door de shutdown zijn er nauwelijks nog toezichters in de parken. Daardoor zien allerlei vandalen hun kans schoon om buiten de aangewezen paden te treden, waardoor de vaak kwetsbare natuur beschadigd raakt. Op andere plekken zorgt het gebrek aan toezicht weer tot ongelukken, tijdens de inmiddels bijna drie weken durende shutdown zijn zelfs al meerdere fatale ongelukken gebeurd. Om de veiligheid van de mensen én de natuur te waarborgen zijn een aantal parken al gesloten.

Vrijwilligers proberen problemen op te lossen

Mensen die niet bij de Amerikaanse overheid werken, maar wel in en rond de parken hun dagelijkse brood verdienen, doen ondertussen hun uiterste best om de gaten op te vallen. Barista’s in cafés delen wandelkaarten uit en vrijwilligers schrobben wc’s en ruimen zoveel mogelijk afval op. Daarbij betalen ze eventuele kosten voor schoonmaakmiddelen en nieuw toiletpapier soms uit eigen zak.

Omdat dat de vrijwilligers uiteraard niet de autoriteit hebben om toeristen die zich misdragen aan te pakken, en de inzet van de vrijwilligers natuurlijk niet eeuwig kan duren, gaan er steeds meer stemmen op om alle parken dan maar te sluiten. Wie trouwens op internet informatie wil inwinnen over de situatie in de parken, komt bedrogen uit. Door de shutdown is er ook niemand meer die de websites van de parken actualiseert.