Bizar: Canadese berggeit doodt beer
De hoorns van berggeiten zien er niet alleen gevaarlijk uit, dat zijn ze ook echt. Dat bleek begin september in Canada. Onderzoekers die het kadaver van een grizzlybeer onderzochten, ontdekten dat de beer op een wel heel ongewone manier aan haar einde was gekomen.
Begin september kregen de autoriteiten van het Nationale Park een melding dat er op een populaire wandelroute een dode grizzlybeer lag. Normaal laten die het karkas van een dood dier liggen zodat de natuur haar gang kan gaan, maar omdat dit karkas op een pad lag en de vrees was dat het dode dier meer roofdieren aan zou trekken, werd de dode beer snel weggehaald.
Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook
Risico van de jacht?
Dat gaf de autoriteiten ook de gelegenheid om de beer, een vrouwtje, goed te onderzoeken. Want na een eerste inspectie van de dode beer, zaten de onderzoekers vol vragen. De dode beer had meerdere hele diepe wonden rond de oksels en de nek, die duidelijk waren toegebracht voordat de beer stierf. Al snel konden de onderzoekers concluderen dat die wonden niet waren veroorzaakt door menselijk handelen. In tegendeel. De volgens de onderzoekers werd eens te meer duidelijk dat jagen niet zonder risico is, zelfs niet voor een dier bovenaan de voedselketen.
De wonden die de beer het leven hadden gekost, hadden namelijk precies de omvang van de hoorns van een volwassen berggeit. En dat leidde tot een opmerkelijke conclusie: de beer was gespiesd op de scherpe hoorns van een van de geiten in het park.
De plekken waar de wonden zaten, leken dat beeld te bevestigen. De wonden zaten onder de oksels en in de nek van de grizzly. Volgens deskundigen zou dat overeenkomen met hoe een beer jaagt en hoe een geit zich tegen zo’n aanval zou verdedigen. Op het moment dat een beer zijn prooi de finale klap toe wil brengen, komt de beer enigszins overeind en laat zich weer in een razendsnelle beweging zakken en bijt of slaat dan toe met een enorme klap. Daarbij richten beren zich vaak op de nek of kop van hun prooi. Maar bij geiten is dat niet altijd handig. Als een berggeit zich wil verdedigen, maakt die zich klein en buigt de kop, zodat de hoorns naar voren steken. Precies in het gebied dus, waar de beer toe wil slaan. En in dit geval met dodelijk resultaat.
Kleine beer, grote geit
Wat waarschijnlijk heeft geholpen, is dat berggeiten óók stevige dieren zijn en dat de grizzly zelf niet in de beste conditie verkeerde en wellicht ook nog jong en onervaren was. Waar een volwassen vrouwtjesbeer aan het einde van een zomerseizoen honderden kilo’s zwaar kan zijn, woog deze beer maar zeventig kilo. Erg mager voor een beer, en zelfs licht ten opzichte van een berggeit. Een volwassen mannetjesberggeit van de soort die in het Yoho National Park leeft (Oreamnos americanus), kan meer dan 130 kilo wegen. En dus lijkt het er volgens de parkautoriteiten op dat we hier te maken hebben gehad met een klassiek geval van een inschattingsfoutje met fatale afloop.
