Klimmers op weg naar de top van K2, wordt er geschiedenis geschreven?
Het kan zomaar gebeuren dat er deze winter geschiedenis wordt geschreven. Een groot aantal klimmers doet namelijk een poging om de top van de beruchte berg K2 in de winter te bereiken. Iets dat nog nooit gelukt is.
Sinds een klein team in de winter van 2016 de top van Nanga Parbat haalde, is de K2 de enige 8000’er in de Himalaya die nog nooit in de winter beklommen is. Veel expedities hebben het geprobeerd, maar tot nu toe zonder succes. Maar deze winter zou het dus kunnen gaan lukken. Een recordaantal expeditieteams gaat proberen de top van de ‘moeilijkste berg ter wereld’ te halen in hartje winter. En onder de klimmers die een poging doen, zitten niet de minsten.
Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook
Ervaren klimmers op weg naar K2
Maar liefst vier teams maken zich op voor de barre winterbeklimming van de K2. Onder de klimmers zijn een aantal beroemdheden, bekende gezichten uit het internationale alpinisme. Zo doet Sherpa Nirmal ‘Nims’ Purja samen met twee andere sherpa’s een poging om de top te halen. Hij is bekend van zijn record, waarin in hij in zes maanden en zes dagen alle veertien achtduizenders van de Himalaya beklom.
Ook onderweg is een team met Muhammad Ali Sadpara, uit Pakistan. Deze klimmer, die zijn carrière ooit als drager begon, is een ervaren winterklimmer. In 2016 vormde hij samen met Simone Moro en Alex Txikon het team als eerste de top van Nanga Parbat in de winter wist te bereiken én veilig terug te keren. Zijn teammaten van toen zijn overigens ook op weg naar de K2 om een toppoging te doen, maar Simone Moro en Alex Txikon zitten nog in Kathmandu in quarantaine.
Ook een andere teammaat, die in 2016 de top van Nanga Parbat niet haalde, is onderweg. Tamara Lunger gaat samen met de Roemeense klimmer Alex Gavan een poging doen. Ondertussen wordt in Nepal het team van Mingma Gyalje Sherpa op de voet gevolgd. Zijn driekoppige team dat volledig uit Sherpa’s bestaat, wil de Nepalese eer hooghouden door als eerste in de winter een Nepalese vlag in de winter op een achtduizender te laten wapperen.
Geen wedstrijd naar de top
Hoewel het door alle drukte en de verschillende teams wellicht lijkt alsof er een wedstrijd naar de top begonnen is, is niets minder waar. Om te overleven op de berg, werken de teams onderling samen bij het uitzetten van routes, het opzetten van kampen op de berghellingen en andere zaken die nodig zijn om de top enigszins veilig te kunnen halen.
Wat maakt de K2 zo berucht?
Hoewel de K2 dus niet de hoogste berg ter wereld is, is de berg berucht. De beklimming van de berg is technisch gezien moeilijker dan die van Mt Everest. Op alle routes naar de top zijn klimmers buitengewoon blootgesteld aan de elementen, meer nog dan op andere hoge toppen van de Himalaya. Op de hoge hellingen staan regelmatig dagenlange stormen waarbij winden met orkaankracht eerder regel dan uitzondering zijn. Tel de grote hoeveelheden steen-, sneeuw- en ijslawines daarbij op en je hebt het recept voor een bijzonder zware beklimming.
Op dit moment zijn de teams nog in het basiskamp op 5000 meter hoogte, waar wordt geacclimatiseerd en gewacht tot het weer een toppoging toelaat. Wel worden er af en toe tochten naar de hogere kampen ondernomen, om routes uit te zetten en verder te acclimatiseren.
