Interview deelnemer BMMBE Ger de Boer

Waarom doe je mee aan de expeditie?

Voor mijn 50e wilde ik nog een aantal vierduizenders beklimmen. Door tijdgebrek was ik tot nu toe niet toegekomen aan een goede voorbereiding voor een tocht van dit formaat. Dit jaar had ik besloten dat het in 2014 toch echt moest gaan gebeuren. Ik was mij daarom al aan het oriënteren op verschillende tochten toen de oproep van Bergen Magazine voorbij kwam. Toen ik mij verdiepte in de informatie en bleek dat de beklimming niet heel technisch is en veel mensen mij al voorgingen werd ik enthousiast en dacht dit moet lukken. Verder vind ik dat het programma van de voorbereiding en de tocht zelf goed in elkaar zit wat de veiligheid en de kans op succes vergroot.

Over Ger de Boer:

Ik ben 51 jaar en getrouwd met Ingrid. Ik werk als clustercoördinator bij een afdeling die de openbare ruimte beheert. Mijn hobby’s zijn zeilen, bergsport, hardlopen, schaatsen en klussen. De passie voor de bergsport deel ik samen met mijn vrouw en als het enigszins kan zijn we iedere zomervakantie ergens in de bergen te vinden.

Wat verwacht je van de expeditie?

Het lijkt mij leuk om als groep al met de voorbereiding bezig te zijn en je enthousiasme te kunnen delen. Uit ervaring weet ik dat het behoorlijk pittig kan worden en dan vooral het sporen door de steile sneeuw. Wel verwacht ik een groot circus ter plaatse omdat de beklimming van de Mont Blanc behoorlijk populair is. Ondanks dat lijkt het mij een unieke ervaring om de hoogste berg van de Alpen te beklimmen en neem daarom “het circus”maar op de koop toe. Het is net als met een mooie vrouw; ook die heb je nooit alleen.

Hoe ga je je voorbereiden?

Door mijn plannen voor een “hochtour” was ik eigenlijk al begonnen. Vanaf begin dit jaar ben ik weer drie keer per week gaan hardlopen. Omdat ik soms wat kracht te kort kom, was ik ook van plan aan extra krachttraining te gaan doen. Sinds een paar weken train ik daarom in de sportschool waarbij ik vooral de beenspieren train. Daarnaast loop ik nog twee keer per week hard. Later in het seizoen willen mijn vrouw en ik dit uitbreiden met het maken van lange wandelingen. Dit doen we vaak op ons favoriete trainingseiland Ameland.

Wat is je meest indrukwekkende beklimming tot nu toe geweest?

Dat is toch wel de Weissmies. Dit is een top van 4023 meter die ik samen met mijn vrouw vanaf de zuidgraat heb beklommen. Onder de echte klimmers staat hij als een wandelberg bekend maar voor ons was het toch wel een echte uitdaging en letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt.

Hoe motiveer je jezelf om op moeilijke momenten toch door te gaan?

In de bergen heb ik daar eigenlijk niet vaak problemen mee. We houden meestal pas op als één van ons er echt door heen zit en het daardoor gevaarlijk dreigt te worden. De moeilijke momenten zullen voor mij waarschijnlijk in de voorbereiding zitten want het trainen in de sportschool is niet echt mijn ding. Gelukkig heb ik een duidelijk doel voor ogen wat helpt bij de motivatie.

Wat vind je het moeilijkste aan bergbeklimmen?

Het moeilijkste vind ik het plannen van een tocht. Ondanks de vele informatie is het soms lastig de moeilijkheidsgraad, de hoogteverschillen en de steilte van het terrein juist in te schatten en dit te combineren met je eigen mogelijkheden. Ook informatie over de actuele omstandigheden is niet altijd beschikbaar. Daardoor is het wel eens voorgekomen dat we een week rondsjouwden met stijgijzers die achteraf niet nodig waren of dat we ze niet mee hadden genomen terwijl ze juist wel nodig waren en daardoor moesten omkeren.

Wat vind je het leukste aan bergbeklimmen?

Omdat het zo veelzijdig is vind ik dat een lastige vraag. In essentie denk ik dat het een gevoel van vrijheid is. Met de focus op je tocht of de beklimming laat je binnen de kortste keren de dagelijkse beslommeringen achter je en ben je “los” van de wereld.

Wat is het meest bijzondere wat je hebt meegemaakt in de bergen?

Dat zijn er vele maar als ik toch iets moet kiezen dan is het dat we op een ochtend vroeg boven de Oeschinensee tussen een groep steenbokken belanden. Gelukkig was het rustig en waren de steenbokken aan mensen gewend zodat we ze wel een half uur hebben kunnen observeren. Het zijn indrukwekkende dieren en iedere keer kijk ik vol bewondering hoe ze met gemak over het steilste terrein weten te klimmen.