Bushcraft examen in Nederland om naar Zweden te mogen gaan...

Voordat je daadwerkelijk een bushcraft in het grote Zweden gaat maken heb je een aantal vaardigheden nodig. Buiten de vaardigheden over wat je wel en niet kunt eten en wat voor wild hier leeft en hoe ga ik daar veilig mee om als hij op je pad komt, moet je ook veel vaardigheden bezitten over samenwerken, communiceren en meer van deze, ook voor ons volwassen mensen, moeilijke vaardigheden.
We zoeken een bushcraftmaster op en direct al hebben we een klik. Beide hebben de interesse in de psychiatrie en in de doelgroep die we mee nemen.
Hij kijkt me aan en zegt ....werk aan de groep , in mei heb je een test met de groep en dan kun je mee of niet ...aan jullie om de groep gereed te maken voor de test. De rest gebeurt in Zweden.

Het is dan zover. Het weekend in mei komt er aan en toch best wel gespannen gaan we naar de locatie toe waar we moeten zijn. Op het afgesproken tijdstip komt onze man aan en we stellen hem voor aan de groep.

De man begint te vertellen en 7 mannen kijken met spanning in hun gezicht de man aan. Zonder te blikken of te verblozen legt de man uit dat hij even een tipi op gaat zetten en verwacht dat er geholpen wordt, zonder dat hij het hoeft te vragen. Daarnaast stelde hij de vraag wat nog meer belangrijk was voor deze vrijdag avond. Het leek of ze hier op hadden geoefend en de mannen riepen bijna gelijk in koor VUUR.

Dus verdeel je taken en zorg dat over 30 minuten het basiskamp in orde is.
De mannen schieten om hoog en gaan gelijk aan de slag. Alsof deze man jaren in de groep zijn ding had gedaan zo georganiseerd en geaccepteerd werkten de mannen zich in het zweet.

Tja, je zal maar 17 jaar zijn, een autistische stoornis hebben, daarnaast adhd en dyslexi. Dan worden opdrachten waar "gewone" volwassen mensen al moeite mee hebben om dit te regelen toch anders......of niet.

De bushcraft master kijkt om zich heen en ziet de mannen bikkelen. Als een bijna geoliede machine draait de groep. Daar waar steekjes vallen worden ze opgeraapt door anderen. In nog geen 20 minuten staat er een tipi tent en is er een vuurplaats met een pan met water op het vuur. De man geeft aan wat wij deze avond nog moeten doen, dan zou hij weg gaan en zondags terug komen. Als begeleider kregen we de taak om oriëntatie te doen in het gebied. De mannen mentaal en fysiek een beetje uit te putten om zondags een volledig programma bushcraft te draaien.

We gaan als begeleider van deze groep kei en kei hard aan het werk met hier en daar een kort rustmoment. De vrijdagavond verandert in de nacht van vrijdag op zaterdag. Dierengeluiden vullen de omgeving met af en toe een snurkend geluid van 1 van de mannen. Het is een warme nacht waardoor een ieder toch last heeft van de warmte en minder goed slaapt. Dit komt ons goed uit en doet een bijdrage aan de mentale en fysieke uitputting. De ochtend begint vroeg . 0630 is iedereen paraat en zit aan zijn ontbijt te werken. Vandaag: oriënteren en slangen zoeken en ander wild gespuis.

Zo vinden we een mierenhoop van ruim anderhalve meter hoog, vangen een hagedis , eten wat loslopende sprinkhanen als een heerlijke proteïne snack. Echter een slang hebben we niet gevonden. De ochtend kruipt voorbij naar de middag en de middag maakt plaats voor de avond. Niemand heeft opgelet hoe we zijn gelopen en waar we zitten. Dus jongens breng ons maar terug naar het basiskamp.
Echter wilde iedereen een andere kant op. Tja en nu. Overleg maar en probeer de ander te overtuigen dat je de andere kant op moet zonder fysiek te laten merken dat je dat wel heel graag wilt. Tja dan komen de discussies maar .....eerlijk is braaf ....geen onvertogen wordt valt er naar iemand toe, ze communiceren conform een communicatie model.

Onze hulp wordt ingeroepen. Wat wij dan doen is de jongens aanwijzingen laten zoeken hoe de windstreken liggen. Even later zegt iemand ...maar ik heb met de zon in de rug gelopen dus als we de zon terug zouden draaien zouden we die kant op moeten. Iedereen kijkt hem aan en probeert deze gedachte in zijn belevenis te zetten. 2 geven aan dat inderdaad ook te hebben mee beleefd. De wandelgang wordt ingezet en plots komen we steeds langs meer en meer herkenbare punten.

Uiteindelijk hebben we het kamp weer terug onder onze voeten en daar begint niet het uitrusten maar het eten. En het leuke is er komt een andere groep op visite en die lust ook wat. Dus hout, vuur, waterkoken en eten maken ligt als hoge prioriteit in de handen van de groep.

Voor de visite hebben we gepofte aardappels met kruidenboter en appels met kaneel en suiker gestoomd op het vuur gelegd. De avond eindigt met stoere verhalen van vroegha en de ene was sterker dan de andere. Nu dacht ik dat alleen vissers een latijn hadden. Ook wannebe bushcraftmasters hebben er kennelijk emmers vol van.

De zondag breekt aan en daar is de master. Direct gaan we van start en hij begint met uitleg over waterzuiveren, water drinken en daarnaast wat is eten.
We hadden denk ik een kleine 500 meter gelopen en kregen de vraag ....Heeft iemand ergens eten gezien.

Nou nee niet opgelet, nee niet gezien was het antwoord. Dus wij 500 meter terug en werkelijk waren we meer dan 3 kilo salade voorbijgelopen bestaande uit bladeren, brandnetel, bosbes, nog wat andere plantjes die kruidig smaakten van erg pittig tot knoflookachtig. Ongelofelijk wat we al voorbij waren en niet gezien hadden. Ook sprinkhanen behoren tot een aanvulling van de dag in de voedselketen.

De jongens trokken de master helemaal leeg aan informatie. Aan het einde van de dag waren ze doodmoe, inclusief de master en wij als begeleider. Lekker nog even eten en wat andere basisvaardigheden en naar huis...... Maar niet eerder naar huis voor we wisten of we Zwedenproof waren of dat we op een camping in Zeeland onze eindopdracht moesten gaan voldoen.

De master lachte en gaf aan dat wij al redelijk op weg waren .....de overige dingen zouden absoluut in Zweden aan bod komen. Geslaagd dus .....en werkelijk super. Eind juli gaan we dus naar Zweden om daar zonder wat dan ook te gaan overleven in de natuur. Het gebied heeft wel een paar vijanden ....de lynx , poffadder, Europese bruine beer en wolvengroepen zou je niet op visite willen hebben.

Dat is wat anders dan een sprinkhaan of hagedisje op een Nederlandse vlakte. We hoefden niets te vrezen als we ons werk zouden doen ......dit zat wel goed dus ..Zweden hier we come .........

Verbazend hoeveel eten er in een bos groeit waar je voorbij loopt en niet als eten bemerkt. In de Middeleeuwen was dit normaal maar in het land van drive in foodstrips en mobiele macdonnalds heb je deze kennis niet meer nodig dus wil je het niet meer weten.
Nou wij wel en het is nog leuk ook .......................het verhaal van Zweden volgt ....