Een bezoek aan de Kanchanjunga in de Himalaya

Sikkim: een smalle strook India, ingeklemd tussen Nepal, Tibet en Bhutan. Hoe groot is het contrast met de Indiase binnenlanden waar ik mijn reis ben begonnen. Hectiek en overweldigende geuren maken plaats voor stilte en ijle lucht. Alleen de armoede komt overeen. Ik haal mijn visum op in de hoofdstad Ghangtok en reis vervolgens met een gedeelde jeep naar Pelling, een dorpje op 2.150 meter hoogte. In het besef dat ik de Kanchanjunga, de op twee na hoogste top van de Himalaya, hier bijna kan aanraken. Maar liefst 8.585 meter hoog! Het is hier bitter koud en in mijn kamer is geen verwarming. Met al mijn thermo kleren aan duik ik na een traditionele maaltijd van dumplings vroeg mijn bed in.

Om vijf uur sta ik op in de hoop een glimp op te vangen van de even majestueuze als mysterieuze berg. Helaas, de bewolking is zo dicht dat ik geen hand voor ogen zie. Snel mijn bed maar weer in. De volgende dag en de dagen daarop verlopen hetzelfde: vroeg opstaan, maar tevergeefs. Ik besluit om het nog één dag te proberen. Op deze voorlaatste dag bezoek ik een Buddhistische tempel. Op zoek naar rust en bezieling en in de hoop gunstige voortekenen te ontwaren. De wapperende gebedsvlaggen ruisen in de koude bergwind. Iets verderop zie ik een klein schooltje staan.

In mijn eeuwige nieuwsgierigheid klop ik aan en de deur wordt direct geopend. Ik sta middenin een schooltje met jonge monniken. In mijn aanwezigheid verzinken ze in een diep gebed, en op mijn eigen manier bid ik met hen mee. Wanneer de volgende ochtend bij het opkomen van de zon de flarden mist verdwijnen gebeurt het: eindelijk mijn ontmoeting met de duizelingwekkende bergtop en op hetzelfde, intense moment met mijn nederige ik…

Dit verhaal is een inzending van Erik van Leeuwen voor de Bergwijzer-wedstrijd met als thema: Een bijzondere ontmoeting in de bergen.