De 10 hoogste bergen van Zwitserland
Zwitserland telt maar liefst 48 bergtoppen die hoger zijn dan 4000 meter en is daarmee een heus klimmerswalhalla. Bergwijzer brengt je met deze allerhoogste toppers in hogere sferen.
Dufourspitze (4634 meter)
De hoogste berg van Zwitserland is de 4634 meter hoge Dufourspitze. Deze maakt deel uit van het Monte Rosa-massief dat op de grens met Italië ligt. Iconisch is de zuidwand van de berg: dit is een loodrechte muur van sneeuw en ijs die wel 2000 meter hoog is.
De berg, die naar de generaal en cartograaf Guillaume-Henri Dufour is genoemd, werd voor het eerst beklommen in 1855. De meest gebruikelijke route naar de top start in de Monte Rosa Hütte, die tussen de Gorner- en de Grenzgletsjer ligt. Klimmers moeten er rekening mee houden dat er veel geklauterd en een eind geploeterd moet worden. Tijdens het laatste stuk naar de top, vanaf 4500 meter, moet men derdegraads rotsklimmen.
Nordend (4609 meter)
De Nordend is 4609 meter hoog en ligt net als de Dufourspitze in het Monte Rosa-massief. De berg wordt gekenmerkt door een 2600 meter hoge oostwand, die tevens de hoogste wand van de Alpen is.
De beklimming naar de top, die voor het eerst plaatsvond in 1861, komt grotendeels overeen met die van de Dufourspitze. Het laatste uur is anders: klimmers volgen dan de weg naar het Silbersattel, die de scheiding tussen de Nordend en de Dufourspitze vormt. Het wordt aanbevolen de berg met ski’s te beklimmen in maart tot en met juli. In juli tot september kan de route ook te voet met stijgijzers worden afgelegd.
Zumsteinspitze (4563 meter)
De Zumsteinspitze is gelegen tussen de Dufourspitze en de Signalkuppe en is de allereerste berg in het Monte Rosa-massief die beklommen werd. De hoogte van 4563 meter werd voor het eerst bereikt in 1820, onder anderen door Joseph Zumstein, aan wie de top zijn naam ontleent.
Tegenwoordig wordt diezelfde tocht uit 1820 nog steeds gemaakt door beklimmers. Deze start vanaf een Italiaanse berghut, de Capanna Gnifetti, op 3611 meter hoogte. De Zumsteinspitze is een van de ‘eenvoudige’ bergen in het massief en men hoeft minder technisch onderlegd te zijn dan bij de beklimming van de toppen in de buurt.
Signalkuppe (4554 meter)
De 4554 meter hoge Signalkuppe werd voor het eerst beklommen in 1842. De naam verwijst naar de rots Cresta Signal op de oostelijke bergkam. De beklimming van de Signalkuppe kan gecombineerd worden met de route naar de Zumsteinspitze.
Een andere optie is vanaf de Rifugio Città di Mantova op 3498 meter hoogte. Beide berghutten bieden een mooi uitzicht op de Lysgletsjer en het bergdal Val d’Ayas. Op de Signalkuppe ligt tevens de hoogst gelegen berghut van Europa, de Capanna Regina Margherita, die zijn naam ontleent aan de negentiende-eeuwse Italiaanse koningin Margherita di Savoia.
Dom (4545 meter)
De Dom ligt in het Zwitserse kanton Wallis, tussen Saas Fee en Randa, en maakt samen met de Täschhorn en Lenzspitze deel uit van de Mischabelgroep, het hoogste bergmassief dat in zijn geheel in Zwitserland ligt. ‘Mischabel’ betekent iets als ‘hooivork’ en verwijst naar de hoge pieken die optisch gezien dicht bij elkaar liggen. De 4545 meter hoge berg werd voor het eerst bestegen in 1858.
De route vanuit Randa via de Domhütte en de Festi-en de Hohberggletsjer is het gebruikelijkst. Vanuit Saas Fee via de Mischabelhütte is de route minder eenvoudig. Deze route zigzagt over rotsachtig gebied met diepe afgronden en grote rotsblokken die om veel klimwerk vragen, maar het sensationele uitzicht tijdens deze tocht is de moeite zeker waard.
Liskamm (4527 meter)
De Liskamm, ook wel ‘Silberbast’ genoemd, werd voor het eerst beklommen in 1861. Vanwege de klimmers die op de berg verongelukten wordt deze ook wel ‘Menschenfresser’ (menseneter) genoemd. De berg bestaat uit twee toppen. De oostelijke top is het hoogst (4527 meter). Deze is met een kilometer lange bergkam verbonden aan de lager gelegen westelijke top (4480 meter).
De toppen van de zijn het gemakkelijkst te bereiken vanaf de eerder genoemde Monte Rosa Hütte en de Capanna Gnifetti. Wanneer men de sneeuwgraat tussen de oostelijke en westelijke top wil oversteken moet men goed zijn evenwicht kunnen behouden. Op veel plaatsen is deze richel namelijk niet breder dan twee voeten.
Weisshorn (4506 meter)
De Weisshorn is 4506 meter hoog en wordt vanwege zijn piramidevorm en zuiver witte hellingen door veel bergbeklimmers als de mooiste berg van de Alpen en van Zwitserland beschouwd. De berg werd voor het eerst beklommen op in 1861 en ligt in de Walliser Alpen.
De berg wordt gekenmerkt door verschillende gletsjers, zoals de Bis-, Schali-, de Weisshorn- en de Mominggletsjer. Aan de westelijke kant van de berg heeft men een prachtig uitzicht op de rotsachtige afgrond. De gebruikelijke route start vanaf de Weisshornhütte aan de oostelijke kant van de berg en loopt over de scherpe oostelijke sneeuwgraat.
Täschhorn (4491 meter)
De Täschhorn, vernoemd naar het plaatsje Täsch dat aan de voet van de berg ligt, is de minst beklommen berg van het Mischabel-massief. De Täschorn valt op door zijn imposante driehoekige vorm en wordt gekenmerkt door drie gletsjers, die elk aan een andere kant liggen: de Kin-, Weingarten- en de Feegletsjer.
De Täschhorn wordt meestal beklommen vanuit Randa en Täsch in het Mattertal. De Kinhütte ligt op 2584 meter en is een goed startpunt voor zowel bergroutes als -wandelingen en biedt één van de mooiste uitzichten op de omliggende 4000’ers. De meest gebruikelijke route naar de top loopt via het Mischabeljoch-bivak op 3847 meter hoogte.
Matterhorn (4478 meter)
De Matterhorn is populair onder bergbeklimmers, ondanks het feit dat er sinds de eerste beklimming in 1865 al 500 mensen om het leven zijn gekomen op de eenvoudigste route van de berg. Desalniettemin proberen jaarlijks ongeveer 3000 mensen de top te bereiken. Een legende die lokaal de ronde doet is die van Ulrich Inderbinen, die de Matterhorn 371 keer zou hebben beklommen.
De berg ligt in de Walliser Alpen tussen het Zwitserse Zermatt en het Italiaanse Breuil-Cervinia en heeft een Zwitserse top (4478 meter) en een Italiaanse (4476 meter). De gebruikelijke route via de Hörnligraat is een lastige en gevaarlijke route, vanwege vallende rotsen, sneeuwlawines en mist.
Parrotspitze (4432 meter)
De Parrotspitze, vernoemd naar de Duitse onderzoeker Friedrich Parrot, ligt ten zuiden van de Signalkuppe in het Monte Rosa-massief. Veel bergbeklimmers combineren de beklimming van Parrotspitze met die van de Signalkuppe.
De berg ziet er vanaf elke kant anders uit. Vanuit het westen of oosten heeft deze een piramidevorm, vanuit het noorden is de berg meer een bult, terwijl hij vanaf het zuiden gekenmerkt wordt door een steile rotswand. De gebruikelijke route begint bij Capanna Gnifetti op 3611 meter en vervolgens via de Piodejoch op 4283 meter hoogte. Tijdens het laatste stuk naar de top volgen bergbeklimmers de westgraat van de berg, die geheel van ijs en behoorlijk steil is (40°).
