Voorpret: Winterparadijzen voor natuurliefhebbers
Sneeuwschoenwandelaars houden niet van drukke skipistes, overvolle kabelbanen en bergrestaurants met schallende muziek. Een sneeuwschoenvakantie in de drukste skiresorts van de Alpen lijkt dus een slecht idee. Toch probeerden we het uit in Frankrijk en Zwitserland en concludeerden verheugd: het valt reuze mee, het is zelfs bijzonder aangenaam.
Tekst Noes Lautier
Het is januari, maar op de thermometer is daar niets van te merken: in Turijn is het twaalf graden, de zon schijnt en de vogels kwetteren zich gek. De chauffeur die ons naar Montgenèvre rijdt wijst op de weilanden: “Veel te groen”, is zijn commentaar. “Normaal zijn de weilanden nu geel en groeit het gras geen millimeter, maar vanwege het mooie weer is er een groeispurt gaande.” Pas bij Montgenèvre ligt een dik pak sneeuw.
Ongerepte natuur naast de skipiste
Mijn reisgenoten zoeken de volgende morgen de skipistes op. Ik begin met mijn experiment en ga met sneeuwschoengids Jose Tarrega op zoek naar de ongerepte natuur. We zweven per kabelbaan richting de Crête de Chalvet. “Het lawinegevaar is gering, maar toch geef ik je een sonde, een schep en een lawinepieper. Weet je hoe het werkt?” Ik knik. “We lopen naar een uitzichtpunt, de Rocher Deseur, en dan terug naar Montgenèvre.” De drukke skipiste is al heel snel niet meer te zien. Het sneeuwt zachtjes en er staat geen wind. Op de takken van de naaldbomen ligt minstens tien centimeter sneeuw; we zien sporen van hazen en reeën. Jose begint te vertellen: “Jagers zijn natuurliefhebbers, ik was ook jager maar ik ben ermee gestopt. Dit spoor is van een ree. Een opgejaagde ree verlaat het bos nooit, die loopt rondjes tussen de bomen. Hij is slim, want vaak laat hij je passeren om vervolgens achter je rug razendsnel bergop te vluchten. Kijk dus regelmatig achterom. Een wild zwijn is het enige dier dat niet afhankelijk is van een beek of rivier. Om te drinken sabbelt hij aan dennen- en sparrennaalden en ontloopt zo de onverlaten die hem bij de rivier te grazen willen nemen.”
Trektochten door de sneeuw
Als we op de Rocher Deseur staan, liggen de Vallée de la Clarée en de vestingstad Briançon aan onze voeten. “In de Clarée zijn geen skiliften, maar wel vier berghutten. Je kunt er prachtige trektochten maken.” In de diepte stroomt de rivier, de hellingen zijn bebost. Ik heb niet alleen over de indrukwekkende natuur van dit dal gehoord, maar ook over een chocolatier die hemelse chocola met génépy zou fabriceren. Plotseling zegt Jose: “Zeg, heb jij vanmorgen soms parfum gebruikt?”
Wat denkt die man wel? Ik ben stomverbaasd. “Hoezo?”, vraag ik.
“Dieren ruiken parfum en deodorant van ver en weten dan dat er gevaar dreigt. Wij hebben vandaag sporen gezien, maar geen dieren.” Weer wat geleerd. Op de terugweg komen we vier mensen tegen. “Is je experiment gelukt?”, informeert Jose als we met een plaid over onze benen op een terrasje zitten. “Eerst naar Briançon en Serre-Chevalier, daarna vel ik een oordeel,” antwoord ik, “maar de score van vandaag is hoog.”
Het hele verhaal lezen? In het komende nummer bezoeken we 3 winterparadijzen voor natuurliefhebbers.
Nog geen abonnee? Neem vóór maandag 28 november 16:00 u. een abonnement. Profiteer van de speciale aanbieding: 1 jaar Bergen Magazine van €29,50 voor €17,95 + 1 sachet Nikwax TX. DIRECT WASH-IN!
