
#REF!
Monument voor Israëlische avonturier in IJsland

IJslands Warmebronnenpad. Foto Pieter Bliek
In loving memory of Ido Keinan
Zeven jaar geleden verloor Ido Keinan zijn leven op IJslands Warmebronnenpad de Laugavegur, als gevolg van onderkoeling. Hartje zomer werd hij overvallen door een sneeuwstorm op het populaire wandelpad dat loopt door actief vulkanisch gebied. Duizenden wandelaars vanuit de hele wereld staan jaarlijks stil bij zijn gedenksteen langs deze adembenemende route die de herinnering aan de Israëlische avonturier levend houdt.
Tekst en foto's: Pieter Bliek
‘Take care of yourself, and keep in touch’, zegt Tamar Keinan, de moeder van Ido bij het afscheid nemen van haar zoon op de luchthaven Ben Gurion. ‘Mom, what are you worried about? I’am going to one of the most beautiful areas in the world. Six weeks from now I’ll be back here for Nir and Inbar’s wedding.’ Een knuffel, een kus en Ido verdwijnt in de menigte. Via Londen vliegt de jonge avonturier naar IJsland, niet wetende dat het noodlot hem daar opwacht. Twee dagen later wordt er ’s avonds laat geklopt op de deur van huize Keinan. Het is Ido’s broer Eyal: ‘Mom, dad it’s Ido. He’s a bit lost… But they’re on their way to him. They promised to find him.’
In Memoriam. Foto Pieter Bliek
Eyal en Nir proberen via allerlei telefoontjes zoveel mogelijk informatie over hun broer los te krijgen. Ze praten met de consul van IJsland in Israël en met de consul van Israël in IJsland, met de IJslandse politie en hebben zelfs direct contact met het hoofd van de ICE-SAR search and rescue team ter plaatse. De familie smeekt de autoriteiten een helikopter te sturen ongeacht de kosten. Maar door de zware storm en de dichte mist is het onmogelijk deze erop uit te sturen. Zeventig reddingswerkers worden er in het noodweer op uitgezonden. Ze weten ongeveer waar het slachtoffer zich bevindt, want Ido belde met zijn mobieltje de IJslandse emergency line. IJslands Warmebronnenpad. Foto Pieter Bliek
En dan hét telefoontje uit IJsland. ‘Ze hebben hem gevonden op een berg. They need identifying signs for the coat, the backpack, the clothes.’ Tamar Keinan shouts: ‘Nooooo, my boy!’ De moeder weigert dit verschrikkelijke nieuws te accepteren. ‘Reality is cruel. Oh, how cruel!’, she cries. Ifat vliegt van Londen naar Reykjavik om het stoffelijk overschot van haar broertje te identificeren. Eyal is direct op het vliegtuig in Israël gesprongen om zijn zus in IJsland bij te staan. Met zijn drieën vliegen ze terug naar Londen, waarvan één in een kist. Tijdens de overstap wordt Ido’s lichaam aan El-Al overgedragen. De voormalig werkgever vliegt hun overleden collega terug naar huis, naar zijn laatste rustplaats. Ido is vijf dagen na zijn overlijden begraven op 1 juli 2004 op de begraafplaats Moshav Avicahail.
IJslands Warmebronnenpad. Foto Pieter Bliek
IJslands Warmebronnenpad. Foto Pieter Bliek
Op weg naar de bewuste plek voelt de familie aan den lijve de onvoorspelbaarheid van moeder natuur. ‘With amazing speed we are covered with heavy fog. The temperature plummets and hard rain begin to pound down on us. We experience a tiny bit of what Ido went through.’ Het is uiterst pijnlijk te ervaren hoe kort de afstand is tussen de veilige berghut en de plek des onheils, maar voor hen een lange weg. ‘We walk. Visibility is limited. We are blinded not only by the fog and rain, but by our tears.’ De plaats waar Ido te vergeefs wachtte op de reddingswerkers is eenzaam en verlaten. Op het vulkanische as vermengd met resten smeltende sneeuw sprokkelen Nir, Eyal en Ifat zwarte basaltrotsen bij elkaar waarop ze de memorial plaque aanbrengen. ‘In the primeval landscape, alongside the Laugavegur trail, we erected a memorial. In the place where we lost Ido, we eternalized his name. His memory.’
IJslands Warmebronnenpad. Foto Pieter Bliek
De Laugavegur staat bekend als één van de mooiste wandelroutes ter wereld. Een uitdagende tocht door sprookjesachtige landschappen. Door de vulkanische activiteit borrelt, bruist en sist de grond overal langs het Warmebronnenpad. Zwaveldampen hebben de met sneeuw bedekte berghelling alle kleuren van de regenboog gegeven. Tussen de mysterieuze stoomwolken en mistflarden staat een paar meter naast het wandelpad een eenzaam hoopje stenen waarop een plaque is aangebracht. De tekst luidt: ‘In loving memory of Ido Keinan who passed away in a blizzard so close to the safe hut nearby. Yet so far at only 25 years old. June 27th, 2004.’
Deze reis is mede mogelijk gemaakt door: