Bergetiquette: Dit zijn de ongeschreven regels in de bergen

In Nederland hebben we het ook; de ongeschreven regels van wat je wel en niet hoort te doen. Wel even gedag zeggen tegen de buschauffeur, maar geen uren blijven hangen. Frietjes eten mag met je handen, maar stamppot gaat met mes en vork.
In de bergen heb je ook zo’n etiquette, die je natuurlijk af en toe wel met een knipoog mag bekijken, die toch belangrijk is om de sfeer op peil te houden. Maar, hoe ‘heurt’ het dan in bergen?

1: Niet overal parkeren

De kans is groot dat je eerst nog een ritje met de auto moet maken, of een paar minuten in de lift moet zitten, voordat je bij je wandelbestemming bent aangekomen. Als je met de auto komt, kán je die natuurlijk overal parkeren, bijvoorbeeld pal naast het begin van een wandelpad. Maar denk je even in hoe je het zelf zou vinden als je overal schots en scheef geparkeerde auto's tegenkomt. Rondom bekende wandelroutes en dalstations van bergbanen zijn genoeg parkeerplaatsen voor wandelaars te vinden. Maak daar dus vooral gebruik van!

Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook

2: Hou rekening met je medepassagiers

Als je daarna nog de lift ingaat, is de kans ook groot dat je met meerdere mensen in een cabine zit. Het is bovendien alleen maar zonde als de bakjes halfvol naar boven gaan. Maar dan heb je wel meteen rekening te houden met je medepassagiers. Als de temperatuur bijvoorbeeld oploopt en je wilt het raampje opendoen, vraag dan even aan hen of zij dat ook fijn vinden. Niet iedereen vindt het namelijk leuk om in de tocht te zitten.
En pas ook op met welke diepgaande gesprekken je voert met bijvoorbeeld je vriend of vriendin. Je weet nooit zeker of je medepassagiers niet ook jouw taal kunnen verstaan. Zo voorkom je dat je de rest van de rit beschaamd het raam uitkijkt.

3: Zeg even gedag

Net als in Nederland is het ook in de bergen een gewoonte om andere wandelaars vriendelijk gedag te zeggen. Een heel gesprek is echt niet nodig, maar even een “hallo” kan altijd en is wel zo vriendelijk. 

4: Hou de natuur schoon

Tijdens je wandeling krijg je vast ook snel trek. Dat vele omhoog klauteren wakkert dat namelijk al gauw aan. Maar als je dan het plastic van je granenreep afhaalt, zorg er dan voor dat die in de prullenbak verdwijnt en niet in het gras. En ja, die prullenbak, die staat bijna altijd in het dal. Oftewel: neem je afval mee terug naar het dal en gooi het daar netjes in de daarvoor bestemde prullenbak. Maar vaak spreekt dit al voor zich, toch? 

5: Geef tijdens het schieten van foto’s andere ook de ruimte

Eenmaal aangekomen bij de uitkijkplek, of dat topkruis, wil je natuurlijk een mooie foto. Van het uitzicht én van jezelf. Eentje bij deze steen. Oh! En hier voor de berg ook nog een! Maar hou een beetje rekening met het uitzicht van de anderen wanneer jij je foto’s aan het schieten bent. Anderen willen ook een mooi plaatje schieten en van het uitzicht genieten. Geef mensen daar de rust en de ruimte voor! 

6: Die schoenen... 

Je hebt uren gewandeld, dus nu mag je van jezelf eens even lekker met de beentjes omhoog gaan zitten. Je wilt je schoenen uitrekken, want die zitten na zo’n lange dag echt niet meer zo lekker. Maar zo fanatiek als je hebt gelopen, zo fanatiek transpireren je voeten nu ook. Hou die schoenen daarom nog maar heel even aan. Maar, banjer niet meteen met je modderige bergschoenen de berghut binnen. Dat is ook weer niet de bedoeling. Trek je schoenen uit bij het schoenenrek in het trockenraum en trek meteen schone, droge huttensloffen aan. 

7: Niet knippen naar de ober

En pfoe, je hebt berenhonger, maar het is er erg druk. Fluiten of knippen naar de ober? Om vriendelijk te zijn, kan je dat achterwegen houden. Hij gaat er niet sneller door werken en de sfeer wordt er ook niet echt beter op.

De meeste regels spreken voor zich. Maar als iedereen zich aan deze ongeschreven regels houdt, blijft die bergwandeling net zo leuk als je voor ogen had.