Hoe moeilijk is die wandeling? Moeilijkheidsgraden van bergwandelroutes
Op wandelkaarten en met markeringen en wegwijzers in het veld wordt overal in de Alpen de moeilijkheidsgraad van een wandeling aangegeven. Jammer genoeg hanteert bijna elk land daarbij zijn eigen indeling. Hier leggen we uit hoe je de verschillende categorieën kunt herkennen en wat voor route je voor de boeg hebt.
Bij je voorbereiding van een bergwandeling zul je vast wel eens de vraag hebben gesteld: “Is deze route niet te moeilijk voor mij?” Een sluitend antwoord is lastig te geven.
In deze tabel kun je de objectieve moeilijkheidsgraden vergelijken in de verschillende landen vergelijken. In Bergen Magazine hanteren we de ‘Oostenrijkse’ kleurcodes in combinatie met de Zwitserse gradering (T1-T6), waarbij je moet weten dat de moeilijkste passage van een dagtocht of etappe de uiteindelijke moeilijkheidsgraad bepaalt. Als een wandeling bijvoorbeeld grotendeels T2 is maar een korte passage is T3, dan wordt de hele wandeling als T3 geclassificeerd. Handig om te weten: ook in de Franse bergen wordt het Zwitserse systeem gebruikt.
Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook
Wat betekenen de codes T1 t/m T6?
T1: Goede, eenvoudige paden. Vlak/glooiend terrein, geen gevaar voor een val in de diepte. Oriëntatie probleemloos, wandeling ook zonder kaart mogelijk.
T2: Pad met aanzienlijke hoogteverschillen. Deels steil terrein, gevaar voor val in de diepte niet uitgesloten. Tredzekerheid, kennis van oriëntatie en bergwandelschoenen noodzakelijk.
T3: Geen echt pad, wel padsporen, geëxponeerde passages kunnen met klimtouw of kettingen gezekerd zijn, evt. handen nodig voor evenwicht. Soms steile afgronden, gruis en losse rotsen: gevaar om te vallen. Tredzekerheid, goed oriëntatievermogen, elementaire alpiene vaardigheden en stevige bergwandelschoenen noodzakelijk.
T4: Pad niet altijd zichtbaar, deels padloos, soms handen nodig voor voortbeweging. Zeer steil terrein, linke grashellingen, losse rotsen. Noodzakelijk: vertrouwd zijn met geëxponeerd terrein en beoordelen terrein; uitstekend oriëntatievermogen, alpiene ervaring, goede bergwandelschoenen.
T5: Vaak padloos, enkele eenvoudige klimpassages tot 2e-graads. Geëxponeerd, zwaar terrein, puin/losse rotsen, eenvoudige sneeuwvelden. Uitstekend oriëntatievermogen en feilloze beoordeling terrein onontbeerlijk. Alpiene ervaring, elementaire kennis en ervaring met pickel, stijgijzers en touw noodzakelijk.
T6: Meest padloos, klimpassages tot 2e-graads, meestal niet gemarkeerd. Vaak zeer geëxponeerd, link puin/losse rotsen, steile sneeuwvelden met gevaar voor uitglijden. Brede alpiene ervaring, uitstekend oriëntatievermogen en beheersing alpiene hulp- en zekeringsmiddelen onontbeerlijk.
Wat betekent dat in de praktijk?
De moeilijkheidsgraden, ongeacht het land, zijn altijd gebaseerd op de omstandigheden bij zomers, goed weer. Natte paden of sneeuwvelden kunnen de omstandigheden moeilijker maken. Denk ook aan de lengte van je tocht en dan hebben we het niet alleen over het aantal kilometers, maar ook over de tijd die je nodig hebt om die kilometers af te leggen. Aan het einde van een tocht zijn spieren en hersenen vermoeid. Misstappen door concentratieverlies, en zelfs uitputting liggen op de loer! Hier vind je hoe je kan berekenen hoe lang je wandeltocht duurt.
Moeilijk en zwaar zijn niet hetzelfde
Zwaarte wordt wel eens met moeilijkheid verward. Onze wedervraag is dan: hoe goed is je conditie? Een brede grindweg kan tegen een helling 800 hoogtemeters steil omhoog slingeren en is voor de ene erg zwaar, voor de andere een fluitje van een cent. En een smalle Steig kan min of meer parallel aan de hoogtelijnen lopen en vergt nauwelijks inspanning. Ben je echter niet in vorm, dan is een misstap gauw gemaakt, met mogelijk nare gevolgen. Zwaarte en moeilijkheid zijn dus twee verschillende dingen.
Aansprakelijkheid Bergen Magazine en Bergwijzer.nl
De moeilijkheidswaardering geeft aan welke moeilijkheden de wandelaar – onder normale omstandigheden – op een route tegenkomt. Zodra een bergwandelaar op de in Bergen Magazine en op deze website beschreven routes zelf loopt, moet hij/zij zelf beoordelen of het terrein binnen de vaardigheden van hem/haar of de groep valt. Ook omstandigheden ter plaatse kunnen veranderen en daardoor de moeilijkheid en zwaarte van een route beïnvloeden. Informeer daarom altijd ter plaatse naar de condities van dat moment.
De redactie heeft met de grootst mogelijke zorgvuldigheid de aangegeven moeilijkheidsgraden geverifieerd maar kan fouten niet uitsluiten. Bergwandelen is een bezigheid die een groot beroep doet op het eigen inschattingsvermogen en de eigen verantwoordelijkheid. Aan de in Bergen Magazine en op deze website aangegeven informatie hieromtrent kan daarom geen enkel recht ontleend worden en Bergen Magazine noch de uitgeverij Virtùmedia kunnen aansprakelijk worden gesteld voor eventuele noodsituaties of ongelukken, mochten die zich voordoen als gevolg van een foute inschatting door de wandelaar.