Hoe moeilijk is die wandeling? Moeilijkheidsgraden van bergwandelroutes

Op wandelkaarten en met markeringen en wegwijzers in het veld wordt overal in de Alpen de moeilijkheidsgraad van een wandeling aangegeven. Jammer genoeg hanteert bijna elk land daarbij zijn eigen indeling. Hier leggen we uit hoe je de verschillende categorieën kunt herkennen en wat voor route je voor de boeg hebt.  

Bij je voorbereiding van een bergwandeling zul je vast wel eens de vraag hebben gesteld: “Is deze route niet te moeilijk voor ons?” Een sluitend antwoord op deze vraag is lastig te geven. Bergwandelen is een aparte bergsportdiscipline, die losstaat van andere disciplines zoals klettersteigen, rots- en ijsklimmen en alpinisme in het hooggebergte. Al deze disciplines hebben hun eigen moeilijkheidswaardering.

Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook

Wat betekenen de moeilijkheidsgraden?  

In deze tabel kun je de moeilijkheidsgraden vergelijken in de verschillende landen vergelijken. Handig om te weten: in de Franse bergen wordt het Zwitserse systeem gebruikt.  

• T1 en T2 zijn voor de meeste wandelaars zonder enig probleem te doen, ook met slecht weer en met jonge kinderen.
• T3 is voor wandelaars met enige ervaring, tredzekerheid en zonder hoogtevrees bij goed weer prima te doen, maar pas op bij- of kort na regen. Jonge kinderen bij geëxponeerde passages liefst aan een touwtje of bij de hand nemen.
• Ook alpien wandelen T4 zal voor ervaren, tredzekere bergwandelaars zonder hoogtevrees bij goed weer weinig problemen opleveren. Met onzeker/slecht weer vermijden. Alleen met grote kinderen met voldoende ervaring en alleen als je zeker bent van hun vaardigheden.
• Alpien wandelen T5 en T6 is alleen voorbehouden aan doorgewinterde bergwandelaars/ alpinisten, die ruime ervaring hebben opgedaan met het lopen in alle soorten steil terrein.

Wat betekent dat in de praktijk?

Hou er rekening mee dat de moeilijkheidsgraden zijn gebaseerd op de omstandigheden bij zomers, goed weer. Natte paden of sneeuwvelden kunnen de omstandigheden moeilijker maken De moeilijkheidsgraad geldt meestal ook  niet voor de hele route. Er zullen moeilijke en makkelijke passages in een tocht zitten. Op wegwijzers wordt vaak de moeilijkheidsgraad van het lastigste stuk aangegeven. Denk ook aan de lengte van je tocht en dan hebben we het niet alleens over het aantal kilometers, maar ook over de tijd die je nodig hebt om die kilometers af te leggen. Aan het einde van een tocht zijn spieren en hersenen vermoeid. Misstappen door concentratieverlies, en zelfs uitputting liggen op de loer! En daarbij moet je rekening houden met het weer, zonsopkomst en zonsondergang. Hier vind je hoe je kan berekenen hoe lang je wandeltocht duurt. 

Moeilijk en zwaar zijn niet hetzelfde

Zwaarte wordt wel eens met moeilijkheid verward. Onze wedervraag is dan: hoe goed is je conditie? Een brede grindweg kan tegen een helling 800 hoogtemeters steil omhoog slingeren en is voor de ene erg zwaar, voor de andere een fluitje van een cent. En een smalle Steig kan min of meer parallel aan de hoogtelijnen lopen en vergt nauwelijks inspanning. Ben je echter niet in vorm, dan is een misstap gauw gemaakt, met mogelijk nare gevolgen. Zwaarte en moeilijkheid hebben dus wel met elkaar te maken, maar zijn niet hetzelfde.