Verhaal achter de foto: Mont Blanc in 1.4 gigapixel
Laat ik mezelf even voorstellen. Mijn naam is Kamil Tamiola. Ik ben een avontuurfotograaf, verhalenverteller en ik woon in Groningen. Ik ben erg gedreven in het vertellen van verhalen en ben bekend geworden om mijn motivatiespeeches over mijn werk als fotograaf en wetenschappelijke curriculum. In het ene deel van mijn leven reis ik en in het andere deel werk ik bij de Universiteit van Groningen als doctoraal onderzoeker. Mijn werk als fotograaf is gepubliceerd in tijdschriften als National Geographic, Climber, Urban Climber, Everest, GORY en National Geographic Traveler. Mijn werk wordt gepresenteerd door Aurora Photos Agency.
Tekst en foto: Kamil Tamiola (Vertaling: Thomas Hissink Muller)
Een paar weken geleden kreeg ik van het Nederlandse museum Teylers in Haarlem de opdracht om een foto te maken van de Mont Blanc. Mijn opdracht was zeer specifiek. De foto zou namelijk een belangrijk onderdeel zijn van een wetenschappelijke expositie van de hoogste bergen in de Alpen. De afmetingen van de afgedrukte foto moesten 5m x 3m zijn. Om dit avontuur te laten slagen, moest ik heel veel tijd stoppen in de voorbereiding: wat is de beste locatie en wat ga ik gebruiken?
Kunst als wetenschap
Maar in plaats van de opdracht puur te gebruiken als een artistiek poging, besloot ik om het meer van een wetenschappelijke kant te benaderen. Ik analyseerde alle factoren zoals het gereedschap, de locatie en weersomstandigheden. Gebaseerd op die verwachtingen maakte ik een lijst van benodigdheden om een goede foto te maken. Het belangrijkste vond ik om de essentie van de Mont Blanc vast te leggen: de superioriteit, hoogte en respect naar de andere bergen toe. Na vele foto's te hebben gezien van het Mont Blanc massief kwam ik erachter dat er maar een paar optimale locaties waren voor mijn foto. Als je de Mont Blanc fotografeert, moet je ook het nabijgelegen dorp Chamonix in de foto meenemen om de grootte van de berg niet teniet te doen.
Om alle gegevens voor mijn foto te calculeren, gebruikte ik Google Earth en een paar simpele Field of View calculaties. Ik kwam erachter dat er maar één echte perfecte locatie was voor mijn foto en dat is aan het einde van de Chamonix vallei, naast het welbekende skigebied Argentiere. Mijn zichtlijn vanaf dat punt zou ongeveer 3200 meter zijn.
De perfecte omstandigheden voor een telelensfoto
Op 3 maart waren de weersverwachtingen niet slecht en zou ik genoeg zicht hebben voor mijn foto. Het was heel helder en droog en zeven graden onder nul. Mijn team en ik moesten een paar uur reizen om bij mijn uiteindelijke locatie aan te komen. Ik had vijf minuten nodig om mijn GPS unit te kalibreren en het daarna op mijn Nikon D3s te zetten. Nadat ik alle andere functies goed had ingesteld, was ik klaar om te fotograferen. Uiteindelijk had ik 34 GigaBytes aan foto's geschoten.
Maar toen kwam misschien wel het lastigste stuk van het verhaal. Want het echte werk was om alle foto's bij elkaar te zetten. Daarvoor gebruikte ik het programma Hugin, die ik zo had geprogrammeerd dat ik het kon gebruiken voor mijn foto. Om alles geometrisch in elkaar te zetten vertrouwde ik op mijn wetenschappelijke achtergrond en statistisch inzicht. De uiteindelijke foto heeft een resolutie van 1.4 GigaPixel en neemt ongeveer 7.4 GigaByte aan ruimte in op de harde schijf. Ik heb de foto nu naar mijn opdrachtgever Teylers Museum gestuurd en het wordt binnenkort uitgeprint op een gigantisch formaat. Ik kan niet wachten om het te zien.
Mijn doel is om wetenschap als kunstvorm te tonen. Dankzij de technologie van nu kunnen mensen van allerlei verschillende achtergronden laten zien waar wetenschap toe in staat is. Ik wil iedereen ook aanmoedigen om meer te leren over de techniek achter het fotograferen om in de toekomst nog creatiever aan de slag te kunnen gaan.
- Bekijk de foto uit dit verhaal in het grote formaat.
- Meer foto's en verhalen van Kamil Tamiola.
- Kamil is ook actief op Facebook en Twitter.
- Bekijk deze foto en andere foto's uit deze serie in een groter formaat.
Verhaal achter de foto - mei 2012 NB: De foto hangt inmiddels in het Teylers Museum: