Verte in Balans - Bachalpsee - Berner Oberland - Zwitserland. Foto Frank Peters

Verhaal achter de foto: verte in balans

Van de bergen aan de overkant is niets te zien, nou ja bijna niets. Tussen de dikke wolken door, zie ik af en toe een glimp van de reuzen die erachter liggen. Zo aan het zicht onttrokken lijken ze nog groter. Soms komt de scherpe rand van de Schreckhorn vrij. Een ander moment zie ik een deel van één van de gletsjers. Het zijn slechts fragmenten. Een imaginaire puzzel, waarvan ik heel af en toe een stukje te zien krijg.

Tekst en foto: Frank Peters

De Bachalpsee heb ik vrij laat ontdekt. Haar spiegelbeeld zag ik voor het eerst in 2009 op een vrij slechte internet foto, maar ik wist direct dat ik er, hoe dan ook, naartoe moest.

Na een paar foto's, waarvan ik zeker weet dat ik ze weg gooi, maar ze toch maak omdat ik anders het gevoel heb, dat ik misschien iets mis (fotografie is mijn meest favoriete dwangneurose), begin ik aan de tocht naar de top van de 2681 m hoge Faulhorn. Daar ligt de gelijknamige berghut met een panoramisch uitzicht over het Berner Oberland. Dat er een stevige klim aan vooraf gaat, heb ik nergens gelezen, maar wordt me snel duidelijk. Doorweekt van het zweet bereik ik na meer dan een uur mijn 'basiskamp'. Ik vervloek mijn zware rugzak, maar verheerlijk een groot glas koude, prikkende cola. Wat kan het leven toch mooi zijn.

Troosteloos

Later op de dag daal ik weer af in de hoop dat het wolkendek open trekt, maar er gebeurt niets. De volgende dag is het nog erger. Bij de hut ligt de temperatuur rond het vriespunt en met een stevige wind is het ijzig koud. Ik kan niet veel meer zien dan de mistflarden, die in een razend tempo langs de hut trekken. 's Middags besluit ik toch naar beneden te gaan in de hoop dat het weer verbeterd, maar boven de Bachalpsee hangt een dikke grijze deken. Het ziet er zo troosteloos uit dat ik me begin af te vragen of de zon hier ooit nog zal gaan schijnen. Ook de klim naar boven begint me inmiddels behoorlijk de keel uit te hangen. Na meer dan een uur ben ik weer doorweekt en slurp ik hijgend het mooie leven weg.

De volgende ochtend en avond zijn iets beter, maar nog altijd geen zicht op de messcherpe punten van de Schreckhorn en de Finsteraarhorn, die ik inmiddels al op ontelbaar veel foto's heb gezien. Met tegenzin werk ik me weer naar boven. Nat en teleurgesteld. Verschrikkelijk ding, die klim.

Ik weet dat het zin heeft om nog langer te blijven, maar ik wil er liever niet aan gaan twijfelen. Gelukkig is de vierde dag anders. De wolken zijn opgetrokken, de mist is verdwenen. Nog voor zonsopgang, daal ik in sneltreinvaart de berg af. Als ik bij het meer aan kom, zijn in het spiegelbeeld van de Bachalpsee de toppen van de Schreckhorn en Finsteraarhorn duidelijk te zien. Een prachtig gezicht.

Gruwelijke klim

Ik kan een aantal interessante foto's maken. In principe is het al voldoende, maar ik ben nog niet helemaal tevreden. Het licht komt eigenlijk van de 'verkeerde' kant. De bergen zullen er bij avond licht nog mooier uit zien. En dus ben ik na meer dan een uur weer helemaal doorweekt. Gruwelijke klim.

In de avond zijn de omstandigheden nog steeds goed. Ik had me een lichte wolkenpartij of een paar sluiers boven de bergen kunnen wensen, maar ik ben ook erg blij met deze wolkeloze lucht en de windstille spiegel. Het licht op de bergen vind ik prachtig. Vier dagen wachten, vier dagen doorweekt boven komen en vier dagen rommel bekijken op m'n LCD schermpje, worden in één avond goed gemaakt.

Diafragma wordt f/8 voor de beste optische kwaliteit van de lens, sluitertijd 1/320 sec. ISO 200 en groothoeklens op 18 mm. Op de voorgrond een paar stenen, die het oog de foto in leiden, evenals de lijnen van het zwarte vlak en de groene helling. Links van het midden de dominante Schreckhorn, daarnaast de kleinere Finsteraarhorn met bijna dezelfde vorm en voor de balans in de foto een haast rimpelloze weerspiegeling in de Bachalpsee. Ik ben er zeer content mee.

Voor de laatste keer klim ik naar boven. Het is een heerlijke klim. Prachtige route. Nauwelijks zweetdruppels. Een echte aanrader!

Locatie: Bachalpsee, Berner Oberland, Zwitserland