Oog in oog met de ijstijd

Hun sporen vormen gigantische afdrukken in de sneeuw. Door m'n verrekijker check ik voor de zoveelste keer of die grote steen daar verderop misschien beweegt. En ja, eindelijk zie ik de karakteristiek hoge schouders en hoekige romp van de muskusos. Ik ben nu eens niet op weg naar een berg of een hut, maar 'alleen maar' naar hen en het is gek, maar dat maakt alles heerlijk anders.

Tekst & fotografie Jolanda Linschooten

Voorzichtig benader ik de kudde van zo'n 25 dieren. Eén grote oude stier, meerdere vrouwtjes met kalven van dit jaar en jonge dieren van een paar jaar oud. De anderen - te sterke mannetjes of te oude bokken - zijn verstoten en zwerven eenzaam of met z'n tweetjes ergens anders in Dovrefjell rond. Ik zorg dat de dieren me zien en positioneer me eerst op 300 meter afstand waarna ik heel langzaam op mijn knieën door de sneeuw schuifel om tot de gedoogafstand van 200 meter te komen. Dichterbij ga ik niet want dan voelen ze zich bedreigd, zullen je aanvallen en vertrappen. Een aanval van een muskusos kan dodelijk zijn maar is bovenal volledig je eigen schuld. Ik investeer liever in een goede telelens dan dat ik de kudde verstoor of een ongeluk riskeer.

De muskusos heeft de ijstijd overleefd

Kalme kolossen zijn het. Zo vredig, zo oer. De muskusos heeft de ijstijd overleefd met zijn dikke pels van holle haren. Ongelofelijk mooi om hen te mogen observeren. Zij aan zij staan twee vrouwtjes sneeuw weg te krabben met hun voorpoten om vervolgens aan de vrijgekomen grassen te knabbelen. Verderop liggen een paar dieren suffend te herkauwen. Maar het zijn de jaarlingen die de show stelen. Ze vervelen zich, deze novembermiddag is hen te saai, ze willen actie. De een prikt de ander met z'n hoorntjes in de billen. Waarop die zich razendsnel omdraait en een kopstoot uitdeelt die zelfs op 200 meter afstand serieus knalt.

Ondergedompeld in serene stilte

Urenlang zit ik in mijn Bergans donspak bij de kudde. Pas als de zon flink lager zakt loop ik door de diepe sneeuw terug naar mijn tentje. Om me heen kleuren de hellingen zachtrood. Alles is ondergedompeld in een serene stilte en ik besef tot in mijn haarvaten dat dit nergens-naartoe-hoeven-maar-toch-volledig-aanwezig-zijn het beste is wat ik had kunnen bedenken. Omdat ik hierbuiten leer hoe weinig je nodig hebt - waardoor mijn focus verheldert. Ik weet dan ook zeker dat deze reis me bij zal blijven, zelfs als ik thuis weer onderdompel in de drukte van alledag. Want deze tijd buiten strekt zich naar binnen uit.

Jolanda maakte ook een filmpje over haar avontuur:

Lees ook deel 1 van Jolanda´s zoektocht naar de muskusossen. 

Jolanda Linschooten geeft over meer dan alleen dit avontuur de multimediapresentatie ’Scandinavië op z’n wildst' in 6 theaters in januari 2017. Wees er op tijd bij en bestel nu met de unieke kortingscode van €3,00 per kaartje. Gebruik hiervoor de code D16H17NT.