De overwinning van de Mont Inaccessible

De Mont Aiguille in de Vecors in het zuiden van Frankrijk, is een beroemde berg met een opvallende vorm. Door de steile bergwanden en het honderden-metershoge plateau, rustend op een piramide sokkel, heeft de berg eeuwenlang de fantasie van de lokale bevolking gegrepen. Zo werd de berg op oude tekeningen afgebeeld als een soort omgekeerde kegel, om zijn ontoegankelijkheid mee aan te tonen. Voor de eerste beklimming in 1492, werd de berg dan ook Mont Inaccessible genoemd. In 1492 gaf de Franse koning Karel VIII de opdracht aan kapitein Antoine de Ville om de top van Mont Inaccessible te bereiken. De Ville’s beklimming van de Mont Aiguille wordt gezien als het beginpunt van het alpinisme.

Karel VIII had voor hij in 1483 tot koning gekroond werd, van zijn vader het bestuur over de Dauphiné, een graafschap in het zuidoosten van Frankrijk, toevertrouwd gekregen. Karel had als jongen door de regio gereisd en kende de natuur en het landschap er goed. Mont Inaccessible fascineerde Karel van begin af aan mateloos. Dat was waarschijnlijk ook de reden dat hij later als koning de opvallende opdracht gaf aan Kapitein Antoine de Ville om de top van de berg te bereiken.

Legendes

Niemand had ooit een kijkje kunnen nemen op het hoge plateau aan de top van de berg, waardoor er heel wat legendes waren ontstaan over wat er zich daar bevond. Op het plateau zou er een waar paradijs bestaan, compleet met prachtige wezens tussen kleurrijke bloemen en waardevolle schatten.

Geen nieuwtjes, vakantietips of winacties meer missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief, of volg ons op Facebook

De Ville's gezelschap

De Ville verzamelde een gezelschap van timmerlui en smeden, een meester laddermaker, dakmaker, steenkapper, en nog enkele priesters en edelen. Ze namen een overvloed aan materiaal met zich mee: ladders, loopplanken, touwen, kettingen, stormhaken, kampeermateriaal en genoeg voorraad om meerdere weken van te leven. Een overgebleven onkostennota vermeldt de levering van 5 km ladders aan de expeditie. Wellicht overdaad voor een klim van 300 meter.

De tocht naarboven

Op 26 juni 1492 begonnen ze aan hun klimtocht naar boven. De notaris van het hof die alle gebeurtenissen moest optekenen in een rapport aan de koning, verkoos ervoor om aan de voet van de berg te blijven omdat hij de toorn van God vreesde. Een dag later hadden zes van de expeditieleden, waaronder De Ville zelf, de top bereikt. Ze hadden de berg niet beklommen op een manier zoals we dat vandaag de dag zouden doen. In plaats van een beklimming langs de rotswand, bouwden ze een soort bouwsteiger van zo’n 250 meter hoog tegen de steile wand van de Mont Inaccessible. Ondanks deze ongebruikelijke methode wordt De Villes expeditie gezien als het begin van het alpinisme, aangezien het enige doel van de expeditie was om de top te bereiken. Dat moet dan wel worden gezien als een soort symbolisch begin, aangezien het geen stormloop van bergbeklimmers teweegbracht. Die zou nog zo’n 350 jaar op zich laten wachten.

De top bereikt

Helaas troffen de avonturiers aan de top van de berg geen paradijs en geen waardevolle schatten aan. Wel werden ze natuurlijk begroet door een adembenemend uitzicht, nog nooit eerder door waargenomen door wie dan ook. De Ville en zijn gezelschap brachten zes dagen door op de top van de berg. Priesters gaven verschillende missen en op drie uithoeken van het plateau werden kruisen opgericht. Na het afdalen lieten ze hun gereedschap en materiaal achter in de buitenlucht. Ze keerden terug naar huis zonder schatten of bijzondere wezens, maar wel met de eer dat zij de eerste waren die de Mont Inaccessible hadden overwonnen. De naam van de berg werd daarop veranderd naar zijn huidige naam Mont Aiguille (Spitsberg). Het zou daarna nog drie eeuwen duren voordat de top weer bereikt werd door een bergbeklimmer in 1834.

Bronnen: Détaché du Vercors, Freeman, Klimbergsportfederatie.