Terug naar de Hautes Alpes

De vakantie van 2002 kwam weer in zicht en na alle goede herinneringen van vorig jaar werd het weer camping Le Courounba in Les Vigneaux. We vertrokken 's morgens om 4.30 om de drukte in Maastricht en Luik voor te zijn. Dit verliep allemaal goed. Rond 9.00 uur reden we Frankrijk binnen en het zonnetje scheen al lekker.

's Avonds hebben we weer geslapen op de parkeerplaats van Bourgoin Jallieu, dit was vorig jaar goed bevallen. Zo hoefden we de tweede dag niet meer zo'n eind te rijden en hoopten we 's middags in Les Vigneaux te arriveren.

's Morgens op tijd weer op, een goed ontbijtje en verder naar de camping. Eerst weer de Col du Lautaret over en in een van de dorpjes nog wat boodschappen gedaan. Rond de middag waren we op camping.
Het ontvangst was weer heel vriendelijk en we konden naar onze plaatsen. We hadden dezelfde plaatsen van vorig jaar gereserveerd, maar intussen had de camping de plaatsnummers veranderd. Op de plaatsen die ze ons nu aanwezen wilden we allebei niet staan, maar dit was geen probleem. We mochten van Michel de beheerder van de camping andere plekjes uitzoeken.

De eerste ochtend werden we wakker van de regen, dat was balen natuurlijk. 's Middags klaarde het gelukkig weer op en hebben alleen wat geluierd. 's Avonds konden we met zijn allen een welkomsdrankje gaan drinken op het terrein, er stond een grote schaal sangria klaar, heel gezellig en gemoedelijk allemaal. We hebben die avond noodweer gehad met onweer en hagel. Hopenlijk is het weer morgen goed want we willen een uitstapje maken.

Gelukkig, de zon scheen 's morgens al en de lucht was stralend blauw.
Vandaag gaan we naar Col d'Agnel, een oude vergeten route tussen het Franse Queyras en het Italiaanse Piemonte. We rijden via een prachtige route over Col d'Izoard en dan richting Italie.

St. Veran
Na de Col d'Izoard begonnen we al vrij snel aan de beklimming van Col d'Agnel (2748 m.), een schitterende klim over heel veel slingerweggetjes en door kleine pittoreske dorpjes. Hier ligt ook het hoogst gelegen dorpje van Europa: Saint Veran ligt op 2042 meter en is het hoogste skigebied in de Queyras.
Saint Veran staat ook bekend als een van de mooiste dorpjes van Frankrijk.

Een van de dorpjes waar we doorheen reden waren de straatjes zo smal dat je bij wijze van spreken het brood zo bij de mensen van tafel kon pakken. Alles ging er nog heel ouderwets, mensen deden de was nog met een wasbord en een teil. Echt leuk om te zien. Het lijkt of de tijd er stil is blijven staan. Eenmaal boven was het uitzicht fantastisch.

Col Dell Agnello
Col d'Agnel ligt op Italiaans grondgebied en wordt daar Colle dell' Agnello genoemd en is de op 3 na hoogste Alpenpas. Bovenop de top heb je een prachtig uitzicht op o.a. de Monte Viso die met zijn 3841 meter overal boven uitsteekt. Deze top ligt in Italië. Het was alleen heel koud op de top, maar dat deerde ons niet want het uitzicht was geweldig. We zijn weer afgedaald en hebben onderweg aan een beekje gepicknickt. Daarna weer terug en zijn we naar het zwembad gegaan op de camping.

Tour de France op Col du Galibier
Vandaag een luie dag, het is 32 graden veel te warm om te gaan rijden.
's Avonds lang buiten kunnen zitten, het was een warme avond. We hebben met zijn allen genoten van een goed glas wijn. We kropen vroeg ons bedje in want de mannen wilden de volgende dag naar de Col du Lautaret en Col du Galibier waar de Tour de France overheen kwam.

De mannen reden om 5.15 uur weg en hebben onze auto geparkeerd op de Col du Lautaret. Van hieruit zijn we te voet de Col du Galibier op en we stonden om 10.00 uur op een fijn plekje. Ed had zich lelijk verkeken op deze klim, als je onder aan de voet bij de Galibier staat lijkt het niks om een paar honderd meter te voet de berg op te lopen, dat doen we wel eventjes denk je dan, maar dat viel hem zeer tegen. Het lange wachten werd wel beloond want het hele circus wat voor de wielrenners uitrijdt is al de moeite waard om te zien. Wat een reclame, uitgedoste auto's en de spulletjes die ze weggeven. Ongelooflijk dat er zoveel mensen op de Tour afkomen, bijna de hele Galibier was bezet. Tja en na lang wachten komen dan eindelijk de renners voorbij maar voordat je goed een wel met je ogen hebt geknipperd zijn ze alweer de volgende bocht in.

De volgende Cols op het programma zijn de Col d'Allos (2250 m.) en Col de la Cayolle (2326 m). Maar eerst moeten we over Col de Vars, ook hier is het uitzicht en de natuur prachtig. Je ziet op de berghellingen veel uitgestippelde wandelroutes waar veel mensen dan ook gebruik van maken. De beklimming van Col d'Allos is ronduit geweldig, 20 km over smalle weggetjes. Sommige stukjes weg zijn zo smal dat je eigenlijk geen auto tegen kunt komen. Er zijn plekken bij waar je uit moet wijken of zelfs een stukje terug moet rijden om tegemoet komend verkeer door te laten.We zijn dikwijls gestopt om van het prachtige uitzicht te genieten.

Eenmaal op de top was het uitzicht helemaal fantastisch. Je kunt de auto parkeren en te voet nog een stuk hoger klimmen, helemaal boven is het uitzicht nog spectaculairder. Ook hier zie je de uitgestippelde routes waar je mooie wandelingen kunt maken. We hebben een paar uur op de top doorgebracht en na een gezellige picknick zijn we weer aan de afdaling begonnen. De volgende route brengt ons naar Col de la Cayolle, een rit van 3 kwartier door het prachtige landschap van het Nationaal Park Mercantour. Hier zijn we niet zolang geweest, het waaide hier ontzettend hard en het was erg koud. Het uitzicht was wel heel erg mooi.

Het was nog vroeg dus besloten we om nog naar het Meer van Serre Poncon te gaan. Dit was een zeer mooie route door de bergen en langs het mooie blauwe meer. We baalden wel want we hadden allemaal geen fotorolletjes meer, helaas geen foto's van het meer van Serre Poncon. Dit meer is het grootste kunstmatige meer van Europa en gelegen in de Hautes Alpes. Het meer ligt aan de oevers van Embrun, Chorges en Savines le Lac. We hebben hier nog een uurtje gezwommen en geluierd. Toen werd het tijd om terug naar de camping te gaan, het was een lange dag. We hebben vandaag 270 km. afgelegd, maar het was wel de moeite waard. Dus morgen wordt weer een rustdag.

We hebben onze vrienden wel nog een dagje meegenomen naar Col du Galibier. Ze hebben hier echt van genoten en vonden het schitterend. We zijn nog een paar keer naar Briancon geweest waar we gezellig gewinkeld hebben en de markt bezocht. We hebben ook nog een poging gedaan om via Col de Sarenne naar Alpes d'Huez te gaan, maar dit viel letterlijk in het water.

Jammer, de laatste week is het weer niet zo goed. We hebben veel regen gehad en op de bergtoppen is zelfs al 'n beetje sneeuw gevallen. Vlakbij de camping zijn modderstromen geweest die enorme rotsblokken mee naar beneden hebben genomen. Een grote rotsblok heeft zelfs de weg naar de camping geblokkeerd.
We werden nog 1 dag op mooi weer getrakteerd, toen is Bolle met de jongens gaan klimmen naar Glacier Blanc.

De volgende dag vertrekken we, wel een dag eerder als gepland want de weersvoorspelling blijft slecht.