Wandelen op het Kaapverdische eiland Santo Antão

Wandelen op het Kaapverdische eiland Santo Antão is een plan waar we al vier jaar mee rondlopen na enthousiaste verhalen van vrienden. Dit jaar kwam het er dan eindelijk van. Met tips over mooie paden en gebieden verkenden we de wandelmogelijkheden in Komoot. Waarbij we natuurlijk dankbaar gebruik maakten van de tips, tracks en highlights van andere wandelaars. Om uiteindelijk toch met een zelf geplande tour op pad te gaan. 

Tekst Paul van Bodegraven, foto's Marco Barten

Santo Antão is niet alleen het groenste van de tien bewoonde Kaapverdische eilanden, maar ook een van de hoogste. Dat het is ontstaan uit vulkanische activiteit is nog altijd goed zichtbaar in het landschap. De Cova-krater, die centraal op het eiland ligt, is daarvan het duidelijkste bewijs. En dat willen we natuurlijk met eigen ogen zien! We kiezen een startpunt aan de kraterrand dat vanaf de weg goed bereikbaar is. Dan dalen we af door de Paúlvallei naar de kust. Er zijn in de app al wel wat tracks te vinden in die buurt en vrijwel allemaal volgen ze dezelfde route vanaf de krater naar beneden. Pas in de vallei, die uitloopt naar de kust, kun je kiezen voor meerdere varianten. We plannen in de app de route over het dalende pad naar Pontiha da Janela. Vandaar volgen we een stukje weg en kiezen dan een bergpad dat na een ruime lus weer uitkomt op een weg. Het vervolg van onze tocht plannen we door gebruik te maken van een smallere weg, een wandelpad, weer een stuk weg, een slinger door het dorp Boca di Figueral en dan door naar Pombas, ons eindpunt aan de kust. Alles bij elkaar ruim 18 kilometer.

In de app zien we precies hoeveel procent van het traject verharde weg is en hoeveel onverhard. Maar ook hoeveel meters dalen en stijgen we voor de boeg hebben. In onze route zijn gelukkig een paar punten waar we kunnen afsnijden mocht de 18 kilometer in combinatie met het vele stijgen en dalen te veel worden.

In de praktijk

Gewapend met veel water, een lunchpakket en koekjes stappen we in het busje dat ons naar het startpunt gaat brengen. Na een hobbelige rit over de met keien geplaveide wegen van Santo Antão staan we aan de rand van de krater. Wat een uitzicht!

Ik open Komoot op mijn telefoon en zie dat de chauffeur ons op de verkeerde plek heeft afgezet. Geen punt, met de app navigeer ik zo naar het beoogde startpunt, dat ruim een kilometer verder blijkt te liggen. Iets meer lopen dus, maar ook langer genieten van het uitzicht over de krater. Anders dan ik verwacht had, moeten we eerst een stukje klimmen om uit de krater te komen vooraleer we aan de afdaling kunnen beginnen. Had ik iets aandachtiger in de app gekeken, dan had ik ook dat al van tevoren geweten. Wat ik heb gezien in Komoot: vanaf de kraterrand de vallei in lopen betekent maar liefst 1100 hoogtemeters afdalen. Zigzaggend gaan we naar beneden, dalend tussen de groene hellingen met uitzicht diep in de vallei. Wat lager aangekomen lopen we tussen het suikerriet, de bananenbomen en koffieplanten – een fantastisch decor om doorheen te stappen. Keerzijde van al dat afdalen is dat de knieën enigszins beginnen te protesteren. Het vooruitzicht om nog een keer een grote klim en afdaling te maken doet ons de moed in de wandelschoenen zakken. Ter plekke besluitten we de extra lus door de bergen te schrappen. Dat is gemakkelijk aan te passen in de app en zo besparen we onszelf zes kilometers…

Koffiepauze

In de routes van andere Komoot-wandelaars hadden we al gezien dat er beneden in de vallei een plekje is waar je koffie kunt drinken. En inderdaad staat er in een bocht van een wandelpad een tafeltje vol met etenswaren en een paar stoelen. De etenswaren en gekoelde dranken worden aangeprezen door een enthousiaste jonge vrouw, die nog energieker wordt als we zeggen dat we graag koffie willen. Die wordt hier ter plaatse geteeld, zo vertelt ze en vol trots schenkt ze ons een bakkie Kaapverdiaanse troost.

We volgen onze eigen voortgang regelmatig in de app en met na de koffie nog 7 kilometer te gaan breken we weer op. Als we eenmaal beneden op de weg aankomen, blijkt ook dit een relatief rustige keienweg te zijn. Weinig verkeer, dus we schrappen ook de slinger door het dorp. Na de smallere weg volgt nog een afdaling over een rotsachtig pad om weer op een keienweg uit te komen. Die volgen we tot we in Pombas aankomen. In totaal 1400 meter gedaald en twaalf kilometer afgelegd! Voelt als 24, maar wat maakt het uit? We gaan op zoek naar iets te eten en het geboekte hotelletje. Morgen misschien maar een dagje bijkomen aan de kust? 

Onze tips

Ontdek de routezoekfunctie van Komoot per plaats of regio, wereldwijd, en pas je eigen filters toe om een route te vinden die voldoet aan je wensen. Bekijk de highlights op de route. Dit zijn onze toppers langs de route, zoals mooie uitzichtpunten, een aquaduct, brug, kleurig huis en natuurlijk het koffiepunt. Je kunt ook je eigen highlights toevoegen als je ergens bent geweest en die plek aan andere gebruikers wilt aanraden. Highlights verschijnen dan in de routeplanner van Komoot en helpen je om je route nog beter te maken!
Hier lees je meer over de Highlights. 

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Komoot.