31 juli 1954: voor de eerste keer de K2 beklommen

Op 31 juli 1954 kwam een klimteam op 8150 meter hoogte voor een moeilijke beslissing te staan. De zuurstofvoorraad was vrijwel op. Twee van de vier mannen in het team besloten de gok te wagen om de 200 meter steile wand beklimmen die hen nu nog van de top scheidde...

Al in 1856 werd de berg de K2 in het gebied Karakoram beschreven door de Britse kolonel Thomas George Montgomerie. Het was de tweede berg die hij tegenkwam op zijn reis, vandaar de naam. De top ligt op 8611 meter hoogte tussen de Pakistaans-Chinese grens. Na de Mount Everest is het de hoogste berg ter wereld. De piramidevormige top staat op eenzame hoogte op de grens van Pakistan en China.

Killer Mountain

Tot 1954 lukte het niemand om de spitsvormige top te bereiken. Pogingen om de berg te bedwingen uit 1902, 1909, 1934, 1938, 1939 en 1953 waren mislukt. Jarenlang werd de top met argusogen bekeken en als onbeklimbaar bestempeld. De K2 kreeg de bijnaam Killer Mountain, vanwege zijn hoge sterftecijfer van 25%. De berg staat nog steeds bekend als een van de moeilijkst beklimbare bergen ter wereld.

Poging van Lino Lacedelli en Achille Compagnoni

Twee Italiaanse bergbeklimmers, Lino Lacedelli en Achille Compagnoni, waren van mening dat zij het aankonden om de berg te beklimmen en de top te bereiken. Het team stond onder leiding van Ardito Desio. Bij de beklimming van 1954 waren meer dan 500 dragers, 11 klimmers en 6 wetenschappers betrokken. Op 31 juli 1954 om zes uur ’s avonds bereikten zij de top van de Killer Mountain. Een jongensdroom werd hiermee werkelijkheid: de top van de K2 was voor de eerste keer bereikt.

Eerste Nederlanders op K2

De eerste Nederlanders op de top van de K2 waren Hans van der Meulen en Ronald Naar. Op 2 augustus 2008 vond een van de ergste klimongelukken op de berg plaats. 11 klimmers vonden de dood nadat de touwen door een ijslawine waren doorgesneden. De Nederlandse klimmers Bas van der Gevel en Wilco van Rooijen waren bij het ongeval betrokken, en hebben het overleefd, van Rooijen was drie dagen vermist op de berg.