EXT - Berggebied - late namiddag.
Tom trekt deur van de berghut achter zich dicht.
Eline: Waag het niet om me hier alleen achter te laten, schoft!
GELUID Brekend glas.
Stilte.
Tom skiet naar beneden.
Close up Crans Montana.
Close up vliegveld Sion.
Tom: ‘Alle hoop is verloren. Het vliegveld is dicht!’
Mijn wangen stonden strak van de kou toen ik de deur van de berghut achter me dichttrok. Uit de hut hoorde ik Eline roepen: “Waag het niet om me hier alleen achter te laten, schoft!”
In de zomer van 2006 was ik net klaar met mijn opleiding. Ik wist niet goed wat ik hierna wilde gaan doen, en besloot er een weekje in mijn eentje op uit te trekken in de bergen, om mij goed te kunnen bezinnen. De keus viel op een kleine, rustige camping, midden in het bos in de buurt van Innsbruck, waarvandaan ik dagtochten wilde ondernemen in het hooggebergte.
Het is hartje zomer en warm; ruim boven de dertig graden. Ik ben alleen en geniet van de prachtige uitzichten op de bergen rondom mij heen. De hitte voel ik niet door de bescherming van de omringende bergen. Wat ik wel voel is de omgeving dat brandt op mijn netvlies. Ik wandel een stuk van de Via Verde route; van het Catalaanse dorpje Xerta naar Bot.
In de Pyreneeën kun je schitterend wandelen, lazen wij in het reisverslag van onze vriend Theo. We moesten het in zijn reisverslag lezen omdat hij het ons helaas niet meer zelf kon vertellen. Hij was met een groep aan het wandelen geweest, op een rustdag ging hij vanaf de camping alleen de bergen in om foto’s te maken en kwam niet meer terug.
"Au", gilt Harm. Zijn stem galmt door de inktzwarte ruimte. "Mijn knie".
"Wat is er aan de hand?", roep ik in de richting van de stem.
‘"Een rots, en een scherpe ook", kreunt Harm.
“Een licht, een flitsend licht.” Het is haar eerste gedachte als ze de ogen langzaam opent. “Waar ben ik? Wat is er gebeurd?” De grond voelt hard en puntig aan. Ailey probeert haar hoofd op te richten maar een flinke pijnscheut doet haar weer terugzakken. Haar rechterarm voelt verdoofd aan. Met haar linkerhand voelt ze aan haar hoofd.
Op één van de laatste dagen van mijn trektocht door de Franse Pyreneeën, hadden we onze tenten opgeslagen in een dal nabij een meer. Gewapend met zaklamp en rol wc-papier verliet ik na het invallen van de duisternis het gezellige kampvuur en trok het bos in om mijn behoefte te doen. Ik ben nogal een moeilijk mens als het daar op aankomt.
We maken korte winterwandelingen tussen de hoge bergen van het Berner Oberland in de Jungfrau Region, die ook met kleine kinderen te doen zijn. De paden zijn geprepareerd dus sneeuwschoenen zijn niet nodig. En de treintjes en gondels brengen ons overal waar we willen zijn in het Jungfraugebied. ’s Morgens wandelen met kind en slee en dan ’s middags je hart ophalen op de piste.
Onze jaarlijkse bergwandeltocht is vroeger gepland dan andere jaren. Midden augustus zou het weer stabieler zijn in Noorwegen dan in september. Op zondag 12 augustus vliegen we naar Oslo Gardermoen en met een huurauto rijden we naar Gjendesheim aan de oostkant van het Gjendemeer.
